Pređi na sadržaj

Osnovne akademske studije

S Vikipedije, slobodne enciklopedije

Osnovne akademske studije ili bakalureat (engl. Bachelor, lat. baccalaureus) predstavljaju prvi stepen akademskih studija iz odgovarajuće oblasti. U zavisnosti od programa studija i institucije u kojoj se odvija program, može trajati od tri do sedam godina. Sistem osnovnih akademskih studija se razlikuje od države do države i obrazovnog sistema u njima, te u nekim se pod osnovnim akademskim studijama podrazumevaju i drugi stepeni akademskih studija, kao i neke titule i kvalifikacije koje tradicionalno, po nazivu, ne pripadaju osnovnim akademskim studijama, kao što je na primer doktor medicine u nekim državama.

U Srbiji, nakon primene Bolonjskog sistema, osnovne akademske studije traju tri do četiri godine. i završetkom se stiče 180 ili 240 ESPB bodova. Student koji završi osnovne akademske studije, ostvarivši najmanje 180 ESPB bodova, stiče odgovarajući stručni naziv sa naznakom zvanja za prvi stepen akademskih studija iz odgovarajuće oblasti. Student koji završi osnovne akademske studije, ostvarivši najmanje ESPB bodova, stiče stručni naziv "diplomirani" sa naznakom zvanja za prvi stepen studija iz odgovarajuće oblasti.

Varijacije po kontinentima i državama

[uredi | uredi izvor]

Mapa predstavlja sistem obrazovanja na nivou osnovnih akademskih studija po državama i regionima. Osnovne akademske studije u većini država traju od tri do sedam godina. Dužina trajanja osnovnih akademskih studija po državama.

  Tri godine
  Četiri godine
  Pet godine
  Šest godine

Afrika

[uredi | uredi izvor]

Većina afričkih država ima sistem osnovnih akademskih studija koje su preuzele iz država čije su bile kolonije. Na primer, Univerzitet u Nigeriji ima sličan sistem kao u Velikoj Britaniji, dok sistem u Obali Slonovače dosta nalikuje sistemu u Francuskoj.

Alžir

[uredi | uredi izvor]

Osnovne akademske studije u Alžiru su u mnogome slične kao u Francuskoj. Obično traju tri godine i u okviru su sistema DMD (eng. LMD, od "licence, master, doctorate"). Studenti se mogu upisati na osnovne akademske studije nakon uspešno položenog nacionalnog testa u okviru sekundarnog obrazovanja. Osnovne akademske studije obuhvataju sve ponuđene oblasti studiranja na alžirskim univerzitetima, sa izuzetkom nekih polja, kao što su medicina i farmacija.[1]

Bocvana

[uredi | uredi izvor]

Osnovne akademske studije u Bocvani obično traju četiri godine. Sistem studiranja obično svoje korene nalazi u odgovarajućim modelima obrazovanja u Ujedinjenom Kraljevstvu i u Sjedinjenim Američkim Državama, tako da i odgovarajuće oblasti studiranja imaju nazive po britanskoj tradiciji, ali u poslednje vreme i neke posebne oblasti studija dobijaju svoje nazive[2], kao što su bačelor iz Bibliotekarstva i informacionih nauka[3].

Kenija

[uredi | uredi izvor]

U Keniji, visokoškolsko obrazovanje je podržano od strane Vlade. Programi u okviru koledža traju od tri do sedam godina, u zavisnosti od polja izučavanja, a da bi diplomirali, na većini je potrebno da se odradi istraživački rad ali i staž, na kraju kog se piše izveštaj i tek onda je moguće diplomirati. Od 2012. godine, jedan broj koledža je unapređen na nivo univerziteta kako bi se primio veći broj studenata na programe.[4]

Maroko

[uredi | uredi izvor]

Počev od 2003. godine, sistem osnovnih akademskih studija u Maroku je trogodišnji, ali podeljen u dva ciklusa. Prvi deo ciklusa obuhvata prvu godinu, i obuhvata program propedevtike, dok naredne dve godine, studenti mogu da biraju jednu od dve specijalizacije - praktični program (franc. études professionnelles), odnosno teoretsku specijalizaciju (franc. études fondamentales), na kraju kojih dobijaju odgovarajuću diplomu i zvanje.[5]

Nigerija

[uredi | uredi izvor]

Sistem osnovnih akademskih studija u Nigeriji je dosta zahtevan i kompetetivan. Program obično traje od četiri ili pet godina, s vremenskim limitom od duplog broja godina za završetak studija u slučaju loših rezultata. Nakon isteka vremena, studenti obično gube pravo na studije. Univerziteti u Nigeriji nude osnovne akademske studije slično modelima u Ujedinjenom kraljevstvu, s tim što studije arhitekture traju 6 godina.[6] Mnogi programi zahtevaju da se odradi završni rad i projekt. Sem toga, svi diplomirani studenti su u obavezi da rade za palamilitarnu organizaciju Nacionalni omladinski puk (eng. National Youth Service Corps), uz pomoć koje se delociraju na udaljene krajeve Nigerije, na godinu dana, da služe u odgovarajućim projektima. Ovaj program je nastao nakon nigerijskog civilnog rata kako bi se poboljšalo nacionalno jedinstvo i podsticali studenti da primene stečeno znanje u oblastima ruralne Nigerije.[7]

Tunis

[uredi | uredi izvor]

Sistem u Tunisu je sličan sistemu u Alžiru i takođe traje tri godine po sistemu DMD. Izuzetak su studije medicine, farmacije ali i inženjerstva i arhitekture, kao i osnovnih akademskih studija biznisa u administraciji koja traje četiri godine.[8]

Južna Amerika

[uredi | uredi izvor]

Sistem obrazovanja u Južnoj Americi nudi sve nivoe studija . Obično traje do pet godina.

Brazil

[uredi | uredi izvor]

Sistem visokoškolskog obrazovanja u Brazilu , donekle može da se poveže sa Bolonjskim procesom u Evropi, mada nije primenjen. Osnovne akademske studije su prvi stepen studija i traje od tri do šest godina, uz dodatne godine za master i doktorske studije. U tom smislu, razlikuju se dve vrste diploma: ato-sensu za neke oblasti studiranja koje traju tri godine uz godinu dana specijalizacije, za razliku od stricto-sensu koji može trajati do šest godina, tipično za medicinu i inženjerstvo, uz dodatne dve godine mastera.[9][10]

Kolumbija

[uredi | uredi izvor]

Nakon završenog jedanaestog razreda, budući studenti polažu nacionalni test na osnovu kojeg mogu da apliciraju na željeni program, i mogu da biraju između pet karijernih puteva:

  • Akademski - najčešći oblik studiranja, u suštini prave osnovne akademske studije, koje po sistemu liče na akademske studije u Sjedinjenim Američkim Država. Obično imaju tri opcije:
    • Profesionalne studije - obično traju od tri do šest godina, vezane su za striktno bavljenje izabranom profesijom. Za razliku od američkog sistema, predmeti striktno vezani za izabranu struku kreću već od prve godine.
    • Técnico - u prevodu "tehničar" , odnosno, osposobljava studente da nakon dve i po godine rade u polju tehničkog i mehaničarskog posla.
    • "Tecnólogo" - traje tri godine i najbliži je osnovno akademskom obrazovanju.
  • Vojna akademija - ako uspešno završe akademiju, muškarci su oslobođeni obaveznog vojnog roka.
  • Računovodstveni - posebni oblik koji studentima daje diplomu iz računovodstva i srodnih nauka.
  • Tehničke škole - Studenti se obrazuju u okviru tehničkih nauka.
  • Obrazovne - Pruža set veština i sposobnosti za rad u okviru osnovnog obrazovanja.

Univerziteti u Kolumbiji takođe pružaju i osnovne kombinovane studije, obično u poljima kao što su medicina, inženjerstvo, menadžment i slično, koje traju po 10 ili 11 semestara, a neke imaju i obavezan staž (kao na primer medicina), pre zvaničnog diplomiranja. Pored osnovnog akademskog obrazovanja, studenti mogu da izaberu i nastavak na master i doktorske studije, ali i u nekim oblastima jednogodišnju specijalizaciju.[11]

Kosta Rika, El Salvador, Venecuela

[uredi | uredi izvor]

U sve tri države je sličan sistem osnovnih akademskih studija, gde studenti dobiju diplomu koja je ekvivalentna američkoj, nakon četiri godine studiranja. Obično, na kraju studija se uglavnom piše i završni rad.[11]

Meksiko

[uredi | uredi izvor]

Osnovne akademske studije u Meksiku traju četiri ili pet godina, sa izuzetkom medicine koja traje šest ili sedam godina, u zavisnosti od oblasti. Visokoškolsko obrazovanje se obavlja na koledžima i na univerzitetima, i svaka meksička država za sebe reguliše ovu oblast. Zakonima je regulisano da studenti nakon završenih studija, i to uglavnom oni koji su završili na državnim univerzitetima, nakon studija provedu određen period, uglavnom između šest meseci i godinu dana "javne službe" , za uzvrat beneficijama koje su dobijali kao studenti.[12]

Severna Amerika

[uredi | uredi izvor]

Kanada

[uredi | uredi izvor]

Visokoškolsko obrazovanje u Kanadi je regulisano pojedinačnim zakonima u svakom od regiona i provincija Kanade, međutim, od 2007. godine, Savet ministara obrazovanja je doneo i usvojio zajednički okvir za obrazovanje kojima se sistem obrazovanja na svi tri nivoa studija skoro u potpunosti preklapa sa Bolonjskim procesom u Evropi.

Pod ovim zajedničkim okvirom razlikujemo četiri forme obrazovanja na osnovnim akademskim studijama:

Naziv programa Objašnjenje
Opšti obrazovni program - Pruža široko znanje iz izabrane oblasti koje priprema studente za osnovnim nivoom zaposlenja ili za samo zaposlenje
Produbljeni program -Omogućava studentima da nastave sa studijama na višim nivoima - master i doktorske studije., ali i za zaposlenje u izabranoj oblasti
Primenjeni program -Više fokusirano na usavršavanje praktičnog i primene stečenih znanja, nego na same akademske studije, uglavnom za specifične oblasti studija.
Osnovne akademske studije koje daju doktorske titule Uprkos zvanju koje se dobija nakon ovog programa (kao što su doktor medicine ili prava), smatraju se osnovnim akademskim studijama.

Osnovne akademske godine obično traju tri ili četiri godine. Mnogi koledži i univerziteti pružaju dve vrste diploma osnovnih akademskih studija: sa počastima i bez počasti, u odnosu na uspešnost studiranja na ovom nivou.[13]

U provinciji Kvebek , studenti su u obavezi da prvo pohađaju dve godine koledža pre nego se izaberu osnovne akademske studije nauke ili inženjerstva, na primer. Neki od programa nude i posebne kurseve za produbljivanje znanja, mada kao elektivne kurseve.[14]

Sjedinjene Američke Države

[uredi | uredi izvor]

Osnovne akademske studije u SAD-u, obično su napravljene tako da se završe za četiri godine studija u okviru redovnog studiranja sa po petnaest sati nedeljno predavanja, u toku osam semestara, gde jedan semestar traje četiri meseca, uz izuzetak studija arhitekture, na primer, koji traju pet godina, a uz pomoć dodatnih kredita iz srednješkolskog obrazovanja ili uz dopust univerziteta i koledža, nadareni studenti mogu završiti studije i ranije, uglavnom uz pomoć letnjih škola.

Mnogi univerziteti u SAD-u nude diplome sa latinskim nazivima počasti, u zavisnosti od uspešnosti na studijama. Studentima sa najvećim prosecima se nude i posebni predmeti i kursevi na težim nivoima i koji su usmereniji ka individualnom radu i istraživanju određenih naučnih oblasti.[15]

Sistem diplome osnovnih akademskih studija u SAD-u je takav da ako student želi da dobije diplomu sa počastima iz određene oblasti (na primer engleskog jezika i književnosti), u obavezi je da završi osnovni nivo studija iz svih elektivnih predmeta, dok iz izabrane oblasti je potrebno da pored zadatog nivoa, završi i dodatne predmete koji dublje proširuju znanje iz izabrane oblasti, kao i samostalne istraživačke radove, uglavnom uz pojačanu kontrolu od strane izabranog mentora.[16]

Azija

[uredi | uredi izvor]

Bangladeš

[uredi | uredi izvor]

Nakon dvanaest godina prvog ciklusa obrazovanja , gde se stiče srednje obrazovanje, univerziteti i koledži pružaju trogodišnje ili četvorogodišnje programe u okviru osnovnih akademskih studija u nauci, ekonomiji, ali i umetnosti, gde spadaju i društvene nauke. Programi vezani za tehničke nauke traju četiri godine, dok medicinske nauke traju pet godina. Osnovne akademske studije prava traju tri godine uz dve godine dodatnih studija. Neki univerziteti nude i petogodišnje profesionalne studije arhitekture i farmacije.

Kina

[uredi | uredi izvor]

Svi programi osnovnih akademskih studija su formulisani slično američkom modelu studiranja, sem u oblasti samog diplomiranja, gde su studenti u obavezi da napišu disertaciju, nakon čega diplomu izdaje Ministarstvo prosvete Narodne Republike Kine. Standardna dužina studiranja je četiri godine, mada neki univerziteti nude i dvogodišnje i trogodišnje studiranje, ali se nakon njih ne izdaje diploma, sem u slučajevima da se u toku studija položi prijemni ispit za viši nivo studija, koji omogućava upis na dodatne dve godine studija i odbranu disertacije.[17]

Svi državljani Kine mogu dobiti diplomu osnovnih akademskih studija i putem specifičnih testova za samostalno učenje, koje su regulisani posebnom agencijom u okviru Ministarstva prosvete (kineski: 高等教育自学考试).[18]

Fidži

[uredi | uredi izvor]

Nakon kolonijalne vlasti, od 1968. godine, uspostavljen je Univerzitet južnog Pacifika, koji nudi visokoškolsko obrazovanje u okviru Komonvelta. Ovo je jedini univerzitet u Okeaniji koji je priznat van Australije i Novog Zelanda i rangiran je bolje od nekih univerziteta u navedenim državama.[19]

Indija

[uredi | uredi izvor]

Osnovne akademske studije u Indiji traju obično tri godine, dok određene oblasti oblasti traju četiri ili pet godina. Studenti obično počnu osnovne akademske studije nakon završenog drugog ciklusa obrazovanja (poznat i kao +2). Diplome imaju oznake slične britanskim diplomama.[20]

Indonezija

[uredi | uredi izvor]

Osnovne akademske studije u Indoneziji su specifične po oblastima, odnosno, ima preko 20 različitih naziva diploma nakon završenih studija. U prošlosti, indonežanske visokoškolske ustanove su usvojile određene nazive osnovnih akademskih oblasti po ugledu na zapadnoevropske univerzitete, pre svega Holandije.[21]

Iran

[uredi | uredi izvor]

Osnovne akademske studije u Iranu su pružene od strane javnih i privatnih univerziteta, gde su privatni univerziteti uglavnom pod upravom Islamskog univerziteta Azad[22]. Javni univerziteti su uglavnom više priznati i teže ih je upisati. Programi su uglavnom četvorogodišnji.[23]

Jordan

[uredi | uredi izvor]

Program osnovnih akademskih studija u Jordanu je uređen slično kao američki sistem studija, dok diplomu izdaje Ministarstvo prosvete Jordana. Dužina studiranja je uglavnom četiri godine.[24]

Južna Koreja

[uredi | uredi izvor]

Univerziteti, koledži i druge visokoškolske ustanove nude osnovne akademske studije pod nazivom haksa (kor. 학사)[25] , nakon završenog drugog stepena obrazovanja i polaganja državnog ispita. Studenti mogu dobiti diplomu osnovnih studija i bez fizičkog pohađanja nastave putem državno uređenog sistema samoobrazovanja, slično sistemu u Kini[26]

Evropa

[uredi | uredi izvor]

Osnovne akademske studije postoje u skoro svakoj od država Evrope, međutim, u nekim državama kontinentalne Evrope, ovaj sistem nije postojao pre usvajanja Bolonjskog procesa. U proseku, najveći deo osnovnih akademskih studija spada među prirodne i društvene nauke, sa malim ali značajnim udelom u osnovnim akademskim studijama prava, ekonomije, biznisa i drugih nauka. Dužina trajanja studija zavisi od države, discipline izučavanja ali i i od same institucije nosioca programa.

Logo Bolonjskog procesa - zajedničkog evropskog sistema školovanja na univerzitetima.

Austrija

[uredi | uredi izvor]

Istorijski gledano, sistem obrazovanja u Austriji je sličan sa ostatkom germanskog sveta. Do uvođenja bolonjskog procesa, studenti su mogli da dobiju diplome magister ili diplom, što odgovara današnjem master stepenu studija. Sada, studentima je omogućeno trogodišnje ili četvorogodišnje osnovno akademsko obrazovanje, ili upis na primenjene nauke, poznat na nemačkom kao Fachhochschulen, koji traje tri godine.[27]

Belgija

[uredi | uredi izvor]

Obrazovanje u Belgiji je regulisano u okviru jezičkih grupa, zasebno flamanska i francuska zajednica. Obe grupe su ravnopravno pristupile Bolonjskom procesu, 2003. i 2004. godine. U flamanskoj zajednici, osnovne akademske studije traju tri godine, koje može biti praćeno pre-masterom u trajanju od godinu dana. Obe ove diplome su na nivou 6 Evropskog zajedničkog kvalifikacionog okvira[28]. U francuskoj zajednici, univerziteti dodeljuju grade de bachelier , u trajanju od tri godine, ekvivalentno diplomi osnovnih akademskih studija. Van univerziteta, studenti mogu dobiti i posebne bachelier diplome, koje su ekvivaletne osnovnim akademskim studijama, i takođe na nivou 6 Zajedničkog evropskog kvalifikacionog okvira, ali formalno nisu jednake.[28]

Hrvatska

[uredi | uredi izvor]

Većina univerziteta u Hrvatskoj nudi trogodišnje osnovne akademske studije u okviru dva programa, iza kojih sledi dvogodišnji master program. Dva programa osnovnih akademskih studija u Hrvatskoj su:

  • Osnovne profesionalne akademske studije , nakon kojih studenti dobijaju diplomu "stručnog prvostupnika". Traju tri godine.
  • Osnovne akademske studije, koje traju tri ili četiri godine. Nakon njih studenti dobijaju diplomu "sveučilišnog prvostupnika" .[29]

Neki fakulteti u okviru Univerziteta, pre svega Fakultet lepih umetnosti u Zagrebu, ali i drugi fakulteti u oblasti umetnosti, nude samo četvorogodišnje studijske programe na osnovnim akademskim studijama.[30]

Danska

[uredi | uredi izvor]

Osnovne akademske studije su uvede u Danskoj počev od 1993. godine. Univerziteti u Danskoj nude trogodišnje ili četvorogodišnje studije i slični su britanskim studijama. Dve su oblasti zastupljene na osnovnim akademskim studijama u Danskoj: osnovne akademske studije nauka (medicinske, prirodne nauke i tehničke nauke) i osnovne akademske studije umetnosti (humanističke nauke, teološke nauke i pravo). Ipak, obično se diploma osnovnih studija ne smatra samostalnom, već samo prvim delom studija, odnosno nisu kompletne bez master studija.[31][32]

Sem ovih osnovnih akademskih studija, one se vezuju i za profesionalne studije (danski: professionsbachelor), obično u oblastima kao što je zdravstvena nega. Takve osnovne akademske studije traju između tri i četiri i po godine, i daju mogućnost upisa određenih master programa. Suprotno gore navedenim programima, ove profesionalne se smatraju kompletnim školovanjem. Sistem na Farskim ostrvima je u mnogome sličan danskom.[33][34]

Holandija

[uredi | uredi izvor]

Osnovne akademske studije u Holandiji su uvedene od 2002. godine, kada su zamenile dotadašnje petogodišnje studiranje iz celog, u dva ciklusa: trogodišnje osnovne akademske studije i master studije u trajanju od godinu ili dve godine.Od 2003. godine, uvođenjem bolonjskog procesa uveden je sledeći sistem školovanja:[35]

  • baccalaureus, osnovne akademske studije, poznate i po skraćenici B koja se piše nakon imena i prezimena iza kojeg sledi odgovarajuće polje studiranja. Zamenilo je dotadašnje skraćenice koje su išle ispred imena, i ovo su prave osnovne akademske studije.
  • doctorandus, uglavnom vezane za medicinsku grupu osnovnih akademskih studija, poznatih po skraćenici D koja je zamenila dotadašnju skraćenicu dr.
  • ingenieur - vezana za primenjene nauke i tehničke nauke, poznata po skraćenici B,
  • meester in de rechten, koja odgovara dotadašnjem magistarskom stupnju studija
  • doctor, slično kao doctorandus, ali odgovara doktorskim akademskim studijama.[36]

Stare skraćenice su i dalje u širokoj upotrebi.

Studenti primenjenih nauka mogu preći na odgovarajuće primenjene master studije od skora, a da bi prešli na akademske master studije, u obavezi su da odrade dodatnu godinu odgovarajućeg premaster programa, koji služi kao odgovarajući selekcioni proces, pošto kandidati moraju preći dosta veliki opseg naučnih disciplina.

Osnovne akademske studije u Holandiji traju propisano tri godine, mada ne završe svi studenti u tom vremenskom opsegu. Akademska godina traje 42 nedelje, i za razliku od mnogih država, osnovne akademske studije u Holandiji nemaju odgovarajuće odmore leti i zimi radi spremanja ispita. Prva godina studija na osnovnim akademskim studijama u Holandiji nije uvodna, kao u većini država.[37]

Nemačka

[uredi | uredi izvor]

Osnovne akademske studije su uvedene Bolonjskim procesom počev od 1998. godine, izmenom Zakona o obrazovanju. Tradicionalni termini magister i ostali su ukinuti, i uveden su odgovorajući engleski nazivi - bačelor za osnovne akademske studije, mada, na nekim univerzitetima i koledžima se i dalje nude pod starim imenom, kao alternativni oblik. Osnovne akademske studije traju tri godine, iza kojih sledi dve godine master studija. U Nemačkoj trenutno važi ESPB sistem bodovanja, gde se nakon trogodišnjih studija stiče maksimalno 180 kredita, ali neki studijski programi idu do 240 kredita. Master studije su jednogodišnje ili dvogodišnje, do 300 ESPB kredita.[38]

Rusija, Ukrajina, Azerbejdžan, Jermenija

[uredi | uredi izvor]

U vreme Saveza Sovjetskih Socijalističkih Republika, visokoškolsko obrazovanje je trajalo pet godina, nakon kojeg se dobijalo zvanje specijaliste (ruski: specialist).[39] Nakon raspada SSSR-a, početkom devedesetih godina prošlog veka, uveden je sistem 4 + 1 , koji se sastojao od osnovnih akademskih studija (ruski: Bakalavr)[40] i još godinu ili dve master studija, ali istovremeno zadržavajući i prethodni sistem. Ovaj sistem je uveden u svim republikama Komonvelta nezavisnih država, sem u Turkmenistanu.

Srbija

[uredi | uredi izvor]

Akademsko obrazovanje u Srbiji se odvija kroz akademske i strukovne studije na osnovu akreditovanih programa. Na akademskim studijama izvodi se akademski studijski program, koji osposobljava studente za razvoj i primenu naučnih, stručnih i umetničkih dostignuća. Na strukovnim studijama izvodi se strukovni studijski program, koji osposobljava studente za primenu znanja i veština potrebnih za uključivanje u radni proces. Sistem akademskog obrazovanja u Srbiji je podeljen u tri etape:[41]

  1. Studije prvog stepena:
    1. Osnovne akademske studije
    2. Osnovne strukovne studije
  2. Studije drugog stepena:
    1. Master akademske studije
    2. Master strukovne studije (nakon 2014. godine)[42]
    3. Specijalističke akademske studije
    4. Specijalističke strukovne studije
    5. Osnovne integrisane studije medicinskih nauka (medicina, farmacija, stomatologija, veterina)
  3. Studije trećeg stepena:
    1. Doktorske akademske studije

Osnovne akademske studije u Srbiji traju tri ili četiri godine, nakon kojih može slediti završni rad. Osnovne strukovne studije traju tri godine. Nakon završenih osnovnih akademskih i strukovnih studija stiče se diploma i stručni naziv sa naznakom prvog stepena studija u odgovarajućem obliku, uz oblast izučavanja. U Srbiji je uveden Evropski sistem prenosa bodova, odnosno, u odnosu na stepen studija i godina studiranja, studenti ostvaruju određen broj ESPB kredita na osnovu 15 ili 20 časova rada tokom jedinstvenog evropskog sistema školovanja. Tokom osnovnog akademskog obrazovanja, mogu steći 180 ili 240 ESPB kredita.[43]

Velika Britanija

[uredi | uredi izvor]

Osnovne akademske studije - bačelor su osnovni nivo, odnosno prvi nivo studija u Velikoj Britaniji. Uglavnom se sreću dve grupe osnovnih akademskih studija - nauka i umetnost (eng. Bachelor in Science, Bachelor in Arts). Izuzetak čine studije medicine, farmacije, stomatologije i veterine koje su osnovne integrisane studije i spadaju u drugi ciklus studija. Sve diplome sa retkim izuzecima (izuzetak uključuju i studije medicinskih nauka) imaju odvojene diplome sa počastima za najbolje studente i one bez počasti.

U Engleskoj, Velsu i Severnoj Irskoj, osnovne akademske studije obično traju tri godine, dok u Škotskoj one traju četiri godine, neki programi i pet.[44]

Australija i Okeanija

[uredi | uredi izvor]

I u Australiji i u Okeaniji, osnovne akademske studije su u trajanju od tri godine, sa izuzetkom određenih oblasti (na primer pravo), koje traju četiri godine. Osnovne akademske studije medicine traju šest godina.[45] Na Novom Zelandu je moguće da student izabere dve oblasti studiranja, i onda studira godinu dana više.[46]

Prikaz nekadašnjih i sadašnjih naziva osnovnih akademskih studija u Srbiji

[uredi | uredi izvor]

U Republici Srbiji važi Nacionalni okvir kvalifikacija, po kojem osnovne akademske studije i osnovne strukovne studije na svim univerzitetima nude zajednički NOKS nivo 6, koji je u skladu sa Evropskim okvirom kvalifikacija. Pri tom, razlikuju se osnovne akademske studije i osnovne strukovne studije u trajanju od tri godine (180 ESPB) i OAS u trajanju od četiri godine u preciznom stepenu studija.[47]

6 6.1 Osnovne akademske studije (180 ESPB)
  • Više obrazovanje u trajanju od dve do tri godine studija
  • Prvi stepen fakulteta (Do 2005. godine)
Osnovne strukovne studije (180 ESPB)
6.2 Osnovne akademske studije (240 ESPB)
Osnovne akademske studije (180 ESPB) +

Specijalističke akademske studije (60ESPB)

Vidi još

[uredi | uredi izvor]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ „Higher education in Algeria | SPHERE”. supporthere.org. Arhivirano iz originala 27. 10. 2020. g. Pristupljeno 2020-11-17. 
  2. ^ Botswana International University of Science and Technology (BIUST), Department of Technical Writing and Academic Literacy (TWAL) Palapye, Botswana; Moremi, Mbiganyi (2018). „Factors Shaping Higher Education in Botswana: A Recipe for Policy Formulation and Implementation?”. International Journal of Learning and Teaching: 64—69. doi:10.18178/ijlt.4.1.64-69. 
  3. ^ „Erratum”. Library Management. 16 (5): 40—51. 1995. ISSN 0143-5124. doi:10.1108/01435129510092576. 
  4. ^ „University Education and Research”. www.education.go.ke. Arhivirano iz originala 25. 10. 2020. g. Pristupljeno 2020-11-17. 
  5. ^ Overview of the higher education system Morocco. Ghazouani, Karima., Ammor, Fouad., Ghanimi, Ahmed., Benabdellaoui, Yahya., Education, Audiovisual & Culture Executive Agency. [Luxembourg]. ISBN 978-92-9492-390-5. OCLC 1044410641. 
  6. ^ „Education in Nigeria”. WENR (na jeziku: engleski). 2017-03-07. Pristupljeno 2020-11-17. 
  7. ^ „NYSC - Home”. www.nysc.gov.ng. Pristupljeno 2020-11-17. 
  8. ^ Overview of the higher education system Tunisia. Baklouti, Akila., Boukthir, Moncef., Mlaoueh, Ammar., Ouederni, Abdelmottaleb., Education, Audiovisual & Culture Executive Agency. [Luxembourg]. ISBN 978-92-9492-402-5. OCLC 1044589384. 
  9. ^ „Education in Brazil”. WENR (na jeziku: engleski). 2019-11-14. Pristupljeno 2020-11-17. 
  10. ^ Carvalho de Mello, José Manoel (2006). „The Higher Education System in Brazil and its Developmental Role.”. 5th International Congress on Higher Education. 
  11. ^ a b Svet hispanistike[Texto impreso]. ISBN 978-86-17-17672-1. OCLC 796703436. 
  12. ^ „The Challenges and Opportunities of Higher Education in Mexico - OECD”. www.oecd.org. Pristupljeno 2020-11-17. 
  13. ^ „Education in Canada: Current trends and Qualifications”. WENR (na jeziku: engleski). 2017-09-18. Pristupljeno 2020-11-17. 
  14. ^ „Postsecondary education in Quebec”. www.cicic.ca. Pristupljeno 2020-11-17. 
  15. ^ „Understanding U.S. Higher Education”. EducationUSA (na jeziku: engleski). 2015-01-08. Pristupljeno 2020-11-17. 
  16. ^ „Structure of U.S. Education”. www2.ed.gov. Pristupljeno 2020-11-17. 
  17. ^ „Higher Education in China - China Education Center”. www.chinaeducenter.com. Pristupljeno 2020-11-17. 
  18. ^ „高等教育自学考试 - 知乎”. www.zhihu.com. Pristupljeno 2020-11-17. 
  19. ^ „Study in Oceania | THE World University Rankings”. Times Higher Education (THE) (na jeziku: engleski). 2017-02-16. Pristupljeno 2020-11-17. 
  20. ^ „Study in India”. www.studyinindia.gov.in. Arhivirano iz originala 23. 11. 2020. g. Pristupljeno 2020-11-17. 
  21. ^ Glavin, Chris (2017-02-06). „History of Education in Indonesia | K12 Academics”. www.k12academics.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-11-17. 
  22. ^ „Islamic Azad University Central Tehran Branch”. Islamic Azad University Central Tehran Branch (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 05. 12. 2020. g. Pristupljeno 2020-11-17. 
  23. ^ „Higher Education in Iran”. Ministry of Science Research and Technology (na jeziku: engleski). Arhivirano iz originala 01. 07. 2019. g. Pristupljeno 2020-11-17. 
  24. ^ „Ministry of Higher Education & Scientific Research”. www.mohe.gov.jo. Pristupljeno 2020-11-17. 
  25. ^ „Education in South Korea”. WENR (na jeziku: engleski). 2018-10-16. Pristupljeno 2020-11-17. 
  26. ^ „The Korean Education System Needs to Focus on Entrepreneurship”. Seoulz (na jeziku: engleski). 2020-08-12. Pristupljeno 2020-11-17. 
  27. ^ „Higher Education in Austria”. www.academics.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-11-17. 
  28. ^ a b Kock, Linda De (2009). Higher education in the Flemisch Community of Belgium, the French Community of Belgium, Luxembourg and the Netherlands Bologna 1999-2009. Huys, Isabelle, Debackere, Koenraad. Brussel: Expertisecentrum O&O Monitoring. ISBN 978-90-90-24093-0. OCLC 901646533. 
  29. ^ „Visoko obrazovanje”. www.azvo.hr. Arhivirano iz originala 16. 10. 2020. g. Pristupljeno 2020-11-17. 
  30. ^ Doe, John (2017-10-09). „Higher Education”. Eurydice - European Commission (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-11-17. 
  31. ^ „HIGHER EDUCATION SYSTEM IN DENMARK”. www.euroeducation.net. Pristupljeno 2020-11-17. 
  32. ^ Marcus, Jon (2015-06-11). „A Country Known for Quality Education Is Cracking Down on Students Who Spend Too Much Time in School”. The Atlantic (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-11-17. 
  33. ^ „StudyQA - a search platform for academic programs and universities around the globe.”. studyqa.com (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-11-17. 
  34. ^ „Study in the Faroe Islands”. www.studyinfaroeislands.fo. Pristupljeno 2020-11-17. 
  35. ^ „Education in the Netherlands”. WENR (na jeziku: engleski). 2018-12-11. Pristupljeno 2020-11-17. 
  36. ^ Jaap Scheerens, Melanie Ehren, Peter Sleegers and Renske de Leeuw (jun 2012). „COUNTRY BACKGROUND REPORT FOR THE NETHERLANDS” (PDF). OECD Review on Evaluation and Assessment Frameworks for Improving School Outcome. 
  37. ^ Park, Chae Ryung (2017-03-10). „Studying at university in the Netherlands - Everybody is given a chance, but surviving is your responsibility”. Eindhoven News (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-11-18. 
  38. ^ „HIGHER EDUCATION SYSTEM IN GERMANY”. www.euroeducation.net. Pristupljeno 2020-11-18. 
  39. ^ „On Transformation of the Ministry of Higher Education of the USSR into the Ministry of Higher and Secondary Specialized Education of the USSR”. Soviet Education. 12 (9-11): 137—137. 1970. ISSN 0038-5360. doi:10.2753/res1060-939312091011137. 
  40. ^ „BAKALAVR : svedeniя o specialьnosti, professii”. kudapostupat.by. Pristupljeno 2020-11-18. 
  41. ^ „Vrste i nivoi studija”. www.bg.ac.rs. Arhivirano iz originala 05. 11. 2020. g. Pristupljeno 2020-11-18. 
  42. ^ „Zakon o visokom obrazovanju”. www.paragraf.rs (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2020-11-18. 
  43. ^ „Razlikovanje starih i novih studijskih programa”. www.careers.ac.rs. Pristupljeno 2020-11-18. 
  44. ^ „The beauty of Scotland is the four-year degree”. The Independent (na jeziku: engleski). 2013-11-30. Pristupljeno 2021-08-07. 
  45. ^ „Australian education system | IDP Global”. www.idp.com. Pristupljeno 2020-11-18. 
  46. ^ Authority (NZQA), corporateName=New Zealand Qualifications. „Bachelor's Degree”. www.nzqa.govt.nz (na jeziku: engleski). Pristupljeno 2020-11-18. 
  47. ^ „NOKS veb prezentacija”. Pristupljeno 2020-11-18. 
Preuzeto iz „https://sr.wikipedia.org/w/index.php?title=Основне_академске_студије&oldid=28416225”