Otoplastika
| Otoplastika | |
|---|---|
 Klempave uši uspešno lečene otoplastikom |
Otoplastika ili korekcija ušiju (od grčkih reči οὖς, — uvo + πλάσσειν — formiranje) estetski je hirurški zahvat kojim se rešava problem klempavih ušiju. U celoj hirurgiji ne postoji ni jedna operacija koja ima toliko metoda i toliko raznih modifikacija kao otoplastika.[1] Iskusni hirurg će iz svake metode izdvojiti ono najbolje kako bi prilagodio tehniku operacije svakom individualnom pacijentu i njegovoj otopostazi. Ova korektnivna operacija može se izvesti već posle pete godine života. U najvećem broju slučajeva izvodi se kod dece starosti od 4-14 godina ali se radi i kod starijih.
Istorija
[uredi | uredi izvor]
Otoplastika (hirurgija uva) razvijena je u drevnoj Indiji, u 5. veku p. n. e., od strane ajurvedskog lekara Mahariša Sušrute (oko 800. godine p. n. e.), koji je ovu metodu opisao u smom medicinskom delu, Sušruta Samhita. U njegovo vreme, Sušruta i njegovi studenti medicine razvili su otoplastiku i druge plastične hirurške tehnike i procedure za korekciju (rekonstrukciju) ušiju, nosa, usana i genitalija koje su amputiranih, nakon izrečenih kriminalnih, verskih i vojne kazni.
Drevne indijske tehnike medicinskog znanja i tehnike plastične hirurgije opisana u delu Sušruta Samhita praktikovane su širom Azije do kraja 18. veka; pa je tako u oktobru 1794. godine, savremeni britanski časopis „Magazin Džentlmen” objavio metodu rinoplastike, identičnu onoj koja je opisana u medicinskoj knjizi iz 5. veka, Sušruta Samhita. Štaviše, i dva veka kasnije, savremena otoplastična praksa, iako je samo blago modifikovana, potiče od tehnika i procedura koje je razvio i uspostavio u antici, indijski ajurvedski lekar Sušruta.[2]
U delu Operaciona hirurgija (1845), nemački hirurg Johann Friedrich Dieffenbach (1794 — 1847) objavio je prvi hirurški pristup za korekciju deformiteta ušiju - kombinovanu otoplastičku proceduru zasnovanu na jednostavnom izrezivanju (rezanju) problematičnog viška hrskavice ušne školjke iza zadnjeg sulkusa (zadnjeg žleb) uva, i naknadnom pričvršćivanju školjke, šavovima, na mastoidni periost, membrana koja prekriva mastoidni nastavak sa donje i zadnje strane mastoidnog dela temporalne kosti.[3]
Opšta razmatranja
[uredi | uredi izvor]Deformiteti ušne školjke, odnosno njen nepravilan položaj otopostaza, u donosu na glavu poznat je od davnina i popularno se u narodu naziva „klempave uši”.
Oblik ušne školjke upotpunjuje opšti izgled glave i lica, pa zato „klempave uši” mogu da budu uzrok nezadovoljstva sopstvenim izgledom i uzrokom nastajanja kompleksa manje vrednosti.
Otoplastika se prema konačnom cilju deli na:
- Estetsku — promena oblika ušiju.[4]
- Rekonstruktivnu — stvaranje potpuno ili delimično nedostajućih delova ušiju.[5]
Indikacije
[uredi | uredi izvor]
- Klempave uši
- Deformacije ušne školjke
- Povećane ušne školjke
- Hipertrofirane ušne školjke.
- Povrede ušne školjke
Način izvođenja
[uredi | uredi izvor]Pre nego se počne operacijom, potrebno je izvršiti vrlo pažljivo merenje širine i visine ušne školjke, ugao njena otklona, kao i zadnju distancu od ivice ušne školjke, kako bi rez koji se nalazi iza uha bio simetričan na obe strane glave.
Sama operacija radi se u lokalnoj (eventualno na zahtev pacijenta u opštoj) anesteziji, u trajanju do jednog sata, u najvećem broju slučajeva.
Nakon operacije vrši se imobilizacija ušne školjke, zavojem u trajanju od 24-48 časova. Redovno previjanje i toaleta rane obavlja se svaki drugi dan, a šavovi se uklanjaju nakon 7 dana. Oteklina i eventualni krvni podlivi povlaće se nakon 10 dana, a osetljivost ušne školjke na dodir vraća se nakon nekoliko nedelja. Postoperativni ožiljci su skriveni iza uva i ne vide se. Stariji pacijenti se mogu vratiti poslu nakon pet dana, dok deca moraju malo duže da se čuvaju naročito u igri sa drugom decom.
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Izvori
[uredi | uredi izvor]- ^ Dieffenbach, Johann Friedrich . Die operative Chirurgie [The operative surgery] (in German). Leipzig: FA Brockhaus. OCLC 162724901.[page needed] cited by Tanzer, R. C.; Converse, J. M.; Brent, B. (1977). Deformities of the auricle. In Converse, J. MD; Converse, John Marquis; Littler, J. William. Reconstructive Plastic Surgery (2nd ed.). Philadelphia: Saunders. 1845. ISBN 978-0-7216-2682-6. str. 1710.
- ^ Rinzler, CA (2009). The Encyclopedia of Cosmetic and Plastic Surgery. New York City: Facts on File.
- ^ Dieffenbach, Johann Friedrich (1845). Die operative Chirurgie [The operative surgery] (in German). Leipzig: FA Brockhaus. OCLC 162724901.[page needed] cited by Tanzer, R. C.; Converse, J. M.; Brent, B. (1977). "Deformities of the auricle". In Converse, J. MD; Converse, John Marquis; Littler, J. William (eds.). Reconstructive Plastic Surgery (2nd ed.). Philadelphia: Saunders. p. 1710.
- ^ Davis, Jack (1997). Otoplasty: Aesthetic and reconstructive techniques. ISBN 978-1-4612-7484-1.
- ^ Melvin A. Shiffman. Advanced Cosmetic Otoplasty: Art, Science, and New Clinical Techniques - Springer. 2013. ISBN 9783642354311.
Literatura
[uredi | uredi izvor]- Davis, Jack (1997). Otoplasty: Aesthetic and reconstructive techniques. ISBN 978-1-4612-7484-1.
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]- Otoplasty — Animacija (jezik: engleski)
 | Molimo Vas, obratite pažnju na važno upozorenje u vezi sa temama iz oblasti medicine (zdravlja). |
