Parlamentarni izbori u Srbiji 1993.
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
|
Prevremeni parlamentarni izbori 19. decembra 1993. održani su, godinu i po nakon prethodnih izbora, nakon što je predsednik Srbije Slobodan Milošević u oktobru te godine raspustio skupštinu zbog sukoba SPS-a sa SRS-om, koji je prethodno svojim glasovima pomogao SPS-u da samostalno formira manjinsku vladu.[1]
Izbori su sprovedeni po proporcionalnom izbornom sistemu sa 9 izbornih jedinica.
Kao i prethodne, izbore su bojkotovale stranke koje reprezentuju Albance sa Kosova i Metohije, koji su činili oko 17% stanovništva Srbije.[1]
Posle izbora je koaliciji oko SPS-a falilo 3 poslanička mesta za skupštinsku većinu. Posle pregovora je Nova demokratija, koja je na izbore izašla kao član opozicione koalicije DEPOS, sa svojih 9 poslanika sklopila dogovor sa SPS-om, čime je omogućena tesna većina od 7 poslanika.
Izlaznost
[uredi | uredi izvor]U biračke spiskove bilo je upisano 7.010.389 birača, na izbore je izašlo 4.300.440[2] ili 61,34%.
Rezultati
[uredi | uredi izvor]Ovaj odeljak bi trebalo proširiti. Možete pomoći dodavanjem sadržaja. |
U parlament su ušle sledeće izborne liste:
Naziv izborne liste | Broj glasova | % | Broj mandata |
---|---|---|---|
Socijalistička partija Srbije | 1.576.287 | 36,65 | 123 |
DEPOS − Ujedinjena opozicija | 715.564 | 16,64 | 45 |
Srpska radikalna stranka | 595.467 | 13,85 | 39 |
Demokratska stranka | 497.582 | 11,57 | 29 |
Demokratska stranka Srbije | 218.056 | 5,07 | 7 |
Demokratska zajednica vojvođanskih Mađara | 112.456 | 2,61 | 5 |
Koalicija Partija za demokratsko delovanje i Demokratska Partija Albanaca | 29.342 | 0,68 | 2 |
Seljačka stranka Srbije | 65.623 | 0 | |
Narodna stranka | 48.331 | 0 | |
Stranka srpskog jedinstva | 41.362 | 0 |
Na izborima su učestvovale 84 izborne liste.
Na izborima je bilo 9 izbornih jedinica za izbor ukupno 250 narodnih poslanika: 1. Beograd sa 46 poslanika, 2. Zrenjanin sa 28 poslanika, 3. Kragujevac sa 29 poslanika, 4. Leskovac sa 25 poslanika, 5. Niš sa 24 poslanika, 6. Novi Sad sa 28 poslanika, 7. Priština sa 24 poslanika, 8. Smederevo sa 22 poslanika i 9. Užice sa 24 poslanika.[2]
Saziv parlamenta i nova vlada
[uredi | uredi izvor]Socijalistička partija Srbije je ponovo formirala vladu, na čijem čelu se ovog puta nalazio Mirko Marjanović, uz pomoć prelaska poslanika Nove demokratije u vladajuću većinu koji su na izborima nastupili u sklopu opozicione koalicije DEPOS.[1]