Paša
Paša (tur. paşa, prvobitno başa — „poglavar“) je titula visokih vojnih i civilnih dostojanstvenika u Osmanskom carstvu, koja se stavljala iza vlastitog imena: Mehmed-paša, Omer-paša.
Postojala su tri stepena te časti:
- paša sa jednim tugom.[1] zvao se miri-liva (brigadni general) u građanskoj upravi sandžakbeg;
- paša sa dva tuga je ferik (divizijski general), civilno beglerbeg (upravnik pašaluka ili ejalata);
- paša sa tri tuga je mušir (maršal), a kapudan-paša (admiral).
U Republici Turskoj titula paša se davala generalima i maršalima, ali je ukinuta 1934. godine.
U prenesenom značenju to je bezobziran, nabusit gospodar, čovek zapovedničkog ponašanja.
Neki od poznatih paša su: Talat-paša, Omer-paša Latas, Mehmed-paša Sokolović, Ali-paša Gusinjski, Mahmud-paša Abogović, Petar Ćuda-Mustafa-paša, Damad Ali-paša, Esad-paša Toptani, Mahmud-paša Bušatlija, Sofi Sinan-paša, Kodža Sinan-paša, Mahmud-paša Rotlja, Dželal-paša Zogolj...
Ivan Jastrebov piše da je veliki broj paša bio srpskog porekla zbog čega je i srpski jezik na osmanskom dvoru bio "u modi".[2]
Reference
[uredi | uredi izvor]Literatura
[uredi | uredi izvor]- Fotić, Aleksandar (1999). „Paša”. Leksikon srpskog srednjeg veka. Beograd: Knowledge. str. 503—504.
- Opća enciklopedija JLZ - Zagreb 1980. godine (6. tom Nih-Ras)
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ostale | |
