Портал:Filozofija/12
Sholastika (od grč. σχολεῖον — dokolica; lat. schola — škola) srednjovekovna je hrišćanska filozofija, upražnjavana u crkvenim i manastirskim školama i ranim evropskim univerzitetima. Filozofija je smatrana ,,sluškinjom teologije jer nije imala zadatak da traga za istinom, već samo da objasni i potvrdi osonovne verske dogme sadržane u Bibliji i drugim crkvenim knjigama. Iako se ovaj termin često koristi za označavanje doktrinarnih stanovišta za koja se tvrdi da su bila dominantna u srednjem veku, sholastika, u stvari, ima slobodnije i šire značenje. Ovaj termin bi se mogao adekvatnije primeniti na jedan filozofski pokret svojstven naročito (iako ne isključivo) srednjovekovnim školama i univerzitetima od 12. do ranog 16. veka, karakterističan kako po metodu tako i po sadržaju. Po metodu, izrazitim naglašavanjem sistematizovanja znanja i strogom upotrebom logike u pronalaženju prihvatljivog stanovišta među suparničkim autoritetima; po sadržaju, stalnim nastojanjem da se filozofsko racionalno rasuđivanje primeni ne samo na logiku, epistemologiju, etiku, prirodnu nauku i metafiziku, nego isto tako i na ona osnovna hrišćanska uverenja koja se ne temelje na razumu, nego na otkrivenju Svetog pisma.