Prava LGBT+ osoba u Italiji
Zakonska regulativa | |
Legalizacija homoseksualnosti | – od 1890.[1] |
Rodni identitet | - od 2016. godine, sterilizacija nije potrebna |
Antidiskriminacioni zakoni | - Zabranjuje neke oblike diskriminacije |
Uzrast seksualne saglasnosti | – Izjednačen na 14 godina. |
Vojna služba | - od 1947. |
Porodična prava | |
Brak | - Priznaju se brakovi sklopljeni izvan zemlje. |
Istopolna zajednica | od 2016. |
Usvajanje | - istopolni partner može da usvoji dete ako je drugi partner biološki roditelj deteta od 2016. |
In vitro fertilizacija za lezbijke |
|
LGBT+ u Italiji | |
Organizacije | |
Prava | |
Mediji | |
Događaji | |
Osobe | |
Značajna mesta | |
LGBT+ portal |
Italija je više vekova bila pod jakim uticajem Katoličke crkve, koja je bitno uticala i na stav građanki i građana o LGBT pitanjima. Danas su ljudi tolerantniji, mada konzervativni političari, kao što je Silvio Berluskoni, otvoreno se protive rastućem trendu priznavanja prava LGBT osoba.[2] Prema istraživanjima Eurobarometera iz 2006. godine 31% Italijana i Italijanki podržava istopolne brakove, dok 24% smatra da se istopolnim parovima treba omogućiti usvajanje dece.[3] Podrška za oba ova pitanja je ispod proseka Evropske unije, koji iznosi 44%, odnosno 33%, tim redom.[3] Prema novijem istraživanju, sprovedenom 2007. godine 45% Italijana i Italijanki podržava neki oblik istopolne zajednice, dok se 47% ljudi protivi.[4] Istraživanje iz 2014. je pokazalo 55% podrške istospolnim brakovima.
Legalizacija
[uredi | uredi izvor]Istopolni odnosi u Italiji su legalizovani 1889. godine, izmenom Krivičnog zakona koji je stupio na snagu 1890. Od tada nisu uvođeni zakoni koji zabranjuju istopolne odnose u Italiji. Uprkos tome, gejevi su bili proganjani za vreme fašizma u Italiji[5].
Granica za zakonsko stupanje u seksualne odnose je izjednačena za istopolne i heteroseksualne parove na 14 godina.
Antidiskriminacioni zakoni
[uredi | uredi izvor]Toskana je bila prva oblast u Italiji koja je donela zakon o zabrani diskriminacije na osnovu seksualne orijentacije, 2004. godine. Berluskonijeva vlada je pokušala da poništi ovaj zakon, ali je Ustavni sud potvrdio važenje većeg dela zakona, izuzimajući samo deo koji se odnosio na zabranu diskriminacije pri smeštaju u privatne kuće i religijske institucije.
Italija, po direktivama Evropske unije, zabranjuje diskriminaciju na osnovu seksualne orijentacije pri zapošljavanju.
Vojska
[uredi | uredi izvor]U Italiji je postojao zakon koji zabranjuje gejevima da služe vojsku.
Istopolne zajednice
[uredi | uredi izvor]Istopolni parovi koji žive u Italiji nemaju prava po pitanju zajedničke imovine, socijalnog osiguranja i nasleđivanja. U toku predizborne kampanje za lokalne izbore 2005. godine, mnoge levo orijentisane lokalne vlasti su izdale rezolucije kojima podržavaju neki oblik registrovanog partnerstva sličan PACS-u u Francuskoj. Među ovim oblastima su Toskana, Umbrija, Lacij, Emilija-Romanja, Kampanija, Marke, Apulija, Ligurija, Abruco. Sicilija i Lombardija se zvanično protive istopolnim zajednicama. Međutim, ove rezolucije imaju samo simbolički značaj.
Prodijeva vlada je februara 2007. iznela predlog zakona DiCo, koji bi garantovao neka prava nevenčanim heteroseksualnim i istopolnim parovima.[6] Ovaj predlog zakona je izazvao burne reakcije Katoličke crkve i predstavnika konzervativnih snaga Italije i zakon nije usvojen. Nova Berluskonijeva vlada nema u svojoj agendi priznavanje građanskih prava istopolnih parova.
Podrška Italijanskog naroda za gej prava | 2009 | 2010 | 2012 | 2013 | 2014 |
---|---|---|---|---|---|
Da | Da | Da | Da | Da | |
Priznavanje istopolnih parova | 58.9% | 61.4% | 62.8% | 79% | 69% |
Istopolni brak | 40.4% | 41% | 43.9% | 48% | 55%[7] |
Civilne unije, ne brak. | 18.5% | 20.4% | 18.9% | 31% | - |
Životni uslovi
[uredi | uredi izvor]Istopolna aktivnost? | (od 1890) | |
Uzrast seksualne saglasnosti? | (od 1890) | |
Anti-diskriminacioni zakoni u zapošljavanju? | (od 2003) | |
Anti-diskriminacioni zakoni o pružanju dobara i usluga? | ||
Anti-diskriminacioni zakoni u svakom pogledu (uključujući neizravnu diskriminaciju, govor mržnje) | ||
Istopolni brakovi? | (Na razmatranju) | |
Priznavanje istopolnih parova? | (od 2016) | |
Priznavanje drugog partnera kao roditelja? | (od 2016) | |
Zajednička usvajanja od strane istospolnih parova? | (od 2016) | |
Pravo na služenje vojnog roka? | (od 1947) | |
Zakonska promena pola? | (od 1982) | |
Muškarci koji imaju seks s muškarcem mogu donirati krv? | (od 2001)[8] | |
Surogat? | (Surogat je zabranjen za sve osobe) | |
In vitro fertilizacija za lezbijke? |
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ „State-sponsored Homophobia: A world survey of laws prohibiting same sex activity between consenting adults” (PDF). Arhivirano iz originala (PDF) 19. 07. 2013. g. Pristupljeno 19. 01. 2017.
- ^ „Berlusconi bids for Catholic vote in Sunday's polls”. Arhivirano iz originala 16. 11. 2017. g. Pristupljeno 19. 01. 2017.
- ^ a b „Eight EU Countries Back Same-Sex Marriage”. Arhivirano iz originala 15. 03. 2008. g. Pristupljeno 19. 01. 2017.
- ^ „Italians Divided Over Civil Partnership Law”. Arhivirano iz originala 13. 04. 2009. g. Pristupljeno 19. 01. 2017.
- ^ Italy finally ready to recognise the suffering of gays in Holocaust
- ^ Italy may recognise unwed couples
- ^ ATLANTE POLITICO - GLI ITALIANI E IL MATRIMONIO GAY
- ^ „Gay: vietato donare sangue, ma solo con prove rischi – Altre news – ANSA Europa”. ANSA.it. Pristupljeno 2016-02-13.