Pređi na sadržaj

Prato dela Vale

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Prato dela Vale
Prato della Valle
LokacijaPadova

Prato dela Vale (ita. Prato della Valle, Prà dela Vale na dijalektu Veneta) je eliptični trg od 90.000 kvadratnih metara u Padovi u Italiji. To je drugi najveći trg u Italiji i jedan od najvećih u Evropi. Danas je to veliki prostor sa zelenim Ostrvom Mamija u centru, okruženim malim kanalom oivičenim sa dva prstena statua. Ostrvo nije izolovano, preko kanala su izgrađena četiri mala mosta. U samom centru nalazi se fontana.[1]

Istorija

[uredi | uredi izvor]

Pre 1635. godine, područje koje je postalo poznato kao Prato dela Vale je uglavnom bilo bezlično prostranstvo delimično močvarnog terena južno od starih gradskih zidina Padove. Godine 1636. grupa venecijanskih i venetskih uglednih građana, finansirala je izgradnju privremenog, ali raskošno postavljenog pozorišta kao mesta za lažne bitke na konjima. Muzička zabava koja je poslužila kao prolog nadmetanju smatra se neposrednom prethodnicom prvih javnih operskih predstava u Veneciji, koja su počela sledeće godine.

Godine 1767. trg, koji je pripadao monasima Santa Justine, postao je javno vlasništvo grada Padove. Godine 1775. Andrea Memo, čija se statua nalazi na trgu, odlučio je da povrati i restrukturiše čitavo područje. Ceo projekat, koji nikada nije u potpunosti završen, predstavljen je u čuvenom bakrorezu Frančeska Piranezija iz 1785. godine. Čini se da je Memo naručio ovu i druge prikaze i držao ih na izložbi u Palaco Venezia, sedištu Ambasade Republike u Rimu. To je učinio kako bi privukao druge važne ličnosti da finansiraju izgradnju statua za ukrašavanje trga. Projekat je odobrio Domeniko Serato, profesor arhitekture u Vićenci i Padovi.

Preliminarna iskopavanja koja su obavljena da bi se instalirao vodovodni sistem i obnovila oblast je organizovao Simone Stratiko. Ova iskopavanja su otkrila ostatke starog rimskog pozorišta. Andrea Memo je živeo u Palati Anđeli, izgrađenoj u 15. veku i smeštenoj u Prato dela Vale pod uglom sa avenijom Umberto I. Danas je ta monumentalna palata vlasništvo grada Padove, u kojoj se smešten Muzej Precinema, kolekcije Minici Zoti.

Mnoge zanimljive palate izgrađene između 14. i 18. veka koje okružuju trg, među kojima su najznačajnija Bazilika Sveta Justina, Loggia Amulea palata u neoklasičnom stilu.

Statue

[uredi | uredi izvor]

Danas postoji 78 statua (40 u spoljašnjem prstenu i 38 statua u unutrašnjem); prema prvobitnom planu, bilo je 88 statua. Izrađivali su ih razni umetnici od kamena Vićence između 1775. i 1883. godine.[2]

Plan trga sa numerisanim statuama

Spoljašnji prsten

  • 01 Antonio Diedo
  • 02 Antenor
  • 03 Albert Aco II
  • 04 Publije Klodije Traseja Paet
  • 05 Torkvato Taso
  • 06 Pjetro D'Abano
  • 07 Đovani Frančesko Musato
  • 08 Pagano dela Tore
  • 09 Lucio Aruncio Stela
  • 10 Opsicela
  • 11 (obelisk)
  • 12 (obelisk)
  • 13 Bernardo Nani
  • 14 Vetor Pisani
  • 15 Lodoviko Sambonifacio
  • 16 Antonio Mikiel
  • 17 Antonio Barbarigo
  • 18 Domeniko Lacarin
  • 19 Tadeo Pepoli
  • 20 Marko Mantova Benavides
  • 21 Andrea Mantenja
  • 22 Papa Jovan Pavle II
  • 23 Papa Evgenije IV
  • 24 Bernardino Trevisan
  • 25 Antonio da Rio
  • 26 Andrea da Rekanati
  • 27 Lodoviko Ariosto
  • 28 Albertino Musato
  • 29 Đuzepe Tartini
  • 30 Đovani Maria Memo
  • 31 Mikele Morozini
  • 32 Melkiore Ćesaroti
  • 33 (obelisk)
  • 34 (obelisk)
  • 35 Frančesko Petrarka
  • 36 Galileo Galilej
  • 37 Alesandro Orsato
  • 38 Altenijero deli Aconi
  • 39 Siko Polenton
  • 40 Antonio Zako
  • 41 Ćezare Pjovene
  • 42 Mafeo Memo
  • 43 Andrea Navagero
  • 44 Andreo Memo

Unutrašnji prsten

  • 45 (prazno)
  • 46 Zambono Doto de' Dauli
  • 47 Sperone Speroni
  • 48 Tit Livije
  • 49 Đerlamo Savornjan
  • 50 Fortunio Liketi
  • 51 Lodoviko Bucukarini
  • 52 Đovani Poleni
  • 53 Đuliemo Malaspina deli Obici
  • 54 Đovani Dondi del'Orolođio
  • 55 (obelisk)
  • 56 (obelisk)
  • 57 Antonio Skinela de' Konti
  • 58 Jakopino de' Rosi
  • 59 Gustavo Adamo Baner
  • 60 Gustaf II Adolf Švedski
  • 61 Mateo de' Rađina
  • 62 Hiob Ludolf
  • 63 Stefano Galini
  • 64 Filipo Salviati
  • 65 Oberto Palavisino
  • 66 Papa Aleksandar VIII
  • 67 Papa Kliment XIII
  • 68 Antonio Kanova
  • 69 Frančesko Luiđi Fanzago
  • 70 Frančesko Pisani
  • 71 Đulio Pontedera
  • 72 Nikolo Tron
  • 73 Frančesko Gvičardini
  • 74 Jakobo Menoki
  • 75 Jan III Sobjeski
  • 76 Stefan Batori
  • 77 (obelisk)
  • 78 (obelisk)
  • 79 Pjetro Danieleti
  • 80 Rainiero Vasko
  • 81 Frančesko Morosini
  • 82 Đerolamo Liorsi
  • 83 Antonio Savonarola
  • 84 Marino Kavali
  • 85 Andrea Briosko
  • 86 Alberetino Papafava
  • 87 Mikele Savonarola
  • 88 (prazno postolje)

Statue venecijanskih duždeva koje je uništio Napoleon 1797:

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ „Trk na trg: Prato della Valle, Padova”. wannabemagazine.com. Pristupljeno 31. 10. 2024. 
  2. ^ „Prato della Valle Una delle più grandi e suggestive piazze d'Europa”. padovanet.it. Pristupljeno 14. 11. 2024. 

Literatura

[uredi | uredi izvor]
  • Pierluigi Petrobelli." L'Ermiona di Pio Enea Obizzi ed i primi spettacoli d'opera venetiani" in La nuova musicologica italiana, Torino, Einaudi, 1965 (Quaderni della rassegna musicale, 3)
  • Prosdocimi, Aldo. Il Prato della Valle, Padova. 1978.
  • Stratico, Simone. Dell'antico teatro di Padova, Padova, 1795.
  • Stefano Zaggia. Isoletta sacra al commercio ed all’arti". Andrea Memmo, Melchiorre Cesarotti e il Prato della Valle come esperimento di riforma del paesaggio urbano, in Melchiorre Cesarotti e le trasformazioni del paesaggio europeo, a cura di F. Finotti, Trieste, EUT, 2010, pp. 112–128. http://hdl.handle.net/10077/4458