Prirodna bogatstva Afrike
Afrika ima veliki broj prirodnih resursa, uključujući dijamante, šećer, so, zlato, gvožđe, kobalt, uran, bakar, srebro, ulje i kakao-zrna, ali takođe šume i tropskog voća. Ima nisku gustinu naseljenosti, tokom dužeg vremenskog perioda Afrika je kolonizovana dinamičnim grupama, eksploataciom afričkih resursa. Neki ekonomisti[1] su govorili o 'zlu sirovina, velikom broju retkih sirovina koja dovode Afriku pod visokim pritiskom i napetošću, što će dovesti do ratova i sporog razvoja. Bez obzira na obilje prirodnih resursa, tvrdi da su mnoge zapadne zemlje, kao što su SAD, Kanada, Australija, Francuska i velika Britanija , kao i novih ekonomskih giganata kao što su Kina često koriste afričke prirodne resurse danas, izazivaju najveću vrednost i novac od prirodnih resursa ide na Zapad i Istok Azije, a ne Africi, pa tako izaziva siromaštvo u Africi.[2]
Afrička nafta dobija sve veći značaj, uglavnom posle 2015. godine naftnu krizu i poslednje rezerve nafte otkrića. Sudan i Nigerija su dva glavna proizvođača nafte. Kina poseduje 40% od Kongo po proizvodnji nafte. Sudan izvozi naftu od 2010. godine, prema proceni Stejt departmenta Sjedinjenih američkih Država na $9 milijardi dolara.[3]
Pet država dominiraju Afričkom naftom.Zajedno oni čine 85% kontinentalne proizvodnje nafte i imaju svoj redosled u smanjenju proizvodnje: Nigerija, Libija, Alžir, Egipat i Angola. Ostale države koje proizvode naftu su Gabon, Kongo, Kamerun, Tunis, Ekvatorijalna Gvineja, Demokratska Republika Kongo, Obala Slonovače i u skorije vreme, Gana. Istraživanje se odvija u brojnim drugim zemljama, koje imaju za cilj da povećaju proizvodnju ili postanu prvi proizvođači. Na toj listi su Čad, Sudan, Namibija, Južnoafrička Republika i Madagaskar, dok su Mozambik i Tanzanija potencijalni proizvođači nafte.[4]
Afričke rude[uredi | uredi izvor]
Rezerve rude u Africi ima u izobilju, i u naše vreme, kao i u drugim kontinentima počinju da se sudaraju iscrpljivanjem resursa. Bakarni pojas u Katangi, dijamandske mine u Sijera Leone, Angoli i Bocvani , dobro poznat po svojim bogatim proizvodima.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Jeffrey D. Sachs and Andrew M. Warner, "Natural Resource Abundance and Economic Growth," Development Discussion Paper no. 517a (Cambridge: Harvard Institute for International Development, 1995); Ross, M. (2001) 'Does Oil Hinder Democracy,' World Politics, 53(3)
- ^ Buncombe, Andrew (17 February 2006) African bio-resources 'exploited by West' Arhivirano na sajtu Wayback Machine (30. jun 2018). The Independent
- ^ Sudan. U.S. Government
- ^ Oil and Gas in Africa – Overview Arhivirano na sajtu Wayback Machine (22. maj 2016). mbendi.com