Prolog (književnost)
Prolog (gr. prólogos) je u starogrčkoj tragediji prvi dio radnje prije prve horske pjesme. U drami je prolog početna scena, koja čini poseban uvod u radnju, odnosno govor, obično u stihovima, koji jedan ili više glumaca upućuju publici prije početka radnje. Glumac koji govori prolog može biti učesnik radnje ili posebno lice. Prolog nije neophodan dio drame, a kada postoji, može biti dvojak: u nekim slučajevima tijesno je povezan sa strukturom drame ili je njen sastavni dio, a u drugim nema skoro nikakve veze sa radnjom kojoj prethodi i čini jednu autonomnu cjelinu.
Pojavio se prvo u antičkoj drami kao uvodni monolog kojim su publici pružena obavještenja o radnji koja će uslijediti. Drama srednjeg vijeka nije imala prolog kao takav, ali je pri izvođenjima najčešće postojao neko ko je upoznavao publiku sa onim što se prikazuje. U renesansnoj drami prolog je doživio procvat da bi zatim postepeno nestao. Sa razvojem realizma i naturalizma prolog je sasvim iščezao iz drame. Izuzetak je njemačko pozorište u kome je, zbog oživljavanja epske i fantastične drame (B. Breht, F. Vedekind), prolog opet dobio svoje mjesto u drami.
