Radivoj Šajtinac
| Radivoj Šajtinac | |
|---|---|
 Radivoj Šajtinac | |
| Lični podaci | |
| Puno ime | Radivoj Šajtinac |
| Datum rođenja | 1. mart 1949. |
| Mesto rođenja | Zrenjanin, FNRJ |
Radivoj Šajtinac (Zrenjanin, 1. mart 1949) srpski je književnik.[1][2]
Biografija[uredi | uredi izvor]
U rodnom gradu završava osnovnu školu i gimnaziju. Godine 1968. upisuje Filološki fakultet Univerziteta u Beogradu, grupu za Opštu književnost sa teorijom.[1] Nakon četiri godine vraća se u Zrenjanin i zapošljava u Domu omladine kao urednik kulturno-umetničkog programa. Potom prelazi u Centar za kulturu na istoimeno radno mesto a zatim u Gradsku biblioteku “Žarko Zrenjanin” gde postaje urednik izdavačkog sektora i časopisa „Ulaznica“. Godine 1978, po izgradnji i formiranju novog Doma mladosti, vraća u tu instituciju na radno mesto glavnog i odgovornog urednika programa, na kojoj je sve do 1990. godine kada odlazi u invalidsku penziju.
U periodu od 1995. godine do 2005. godine po drugi put obavlja dužnost glavnog urednika časopisa za književnost i kulturu „Ulaznica“.[1]
Skoro 45 godina bavi se književnim radom. Piše poeziju, prozu, književnu i likovnu kritiku, bavi se dramaturgijom i prevođenjem s ruskog i engleskog jezika.[1] Prevođen na engleski, ruski, nemački, španski, mađarski, finski, francuski, slovački, poljski, slovenački, turski i makedonski jezik.
Član je Društva književnika Vojvodine i Srpskog književnog društva. Od januara 2015. godine član je Srpskog PEN Centra.
Oženjen je Mirjanom Šajtinac, glumicom Narodnog pozorišta „Toša Jovanović”. Otac je književnika Uglješe i dramaturga Ljudmile.
Nagrade[uredi | uredi izvor]
- Nagrada lista „Mladost”, za pesmu „ Prolog za zavičaj” 1969.[2]
- Nagrada „Pečat varoši sremskokarlovačke”, za pesmu „Odavnelo kazivanje”, 1971.
- Nagrada za tekst na Jugoslovenskom festivalu „Omladina”, 1981.
- Oktobarska nagrada grada Zrenjanina, 1991.[2]
- Nagrada „Karolj Sirmai”, za knjigu pripovedne proze Banatska čitanka, 1992.
- Nagrada „Sirmijumski Satir”, za pesmu Banatsko otkačenje, 1995.
- Nagrada „Stevan Pešić”, za roman Čehovija, 1997.
- Nagrada „Milutin Uskoković”, za pripovetku Bezglasno začeće, 2000.
- Nagrada Društva književnika Vojvodine za knjigu godine, za knjigu poezije Led i mleko, 2004.
- Nagrada „Dimitrije Mitrinović”, za roman Pričica, 2006.
- Nagrada „Teodor Pavlović”, za knjigu priča Dilinkuca, 2013.
- Nagrada „Todor Manojlović”, za 2019.[3]
- Nagrada „Đura Jakšić”, za knjigu poezije Aveti atara, 2021.
- Nagrada „Vasko Popa”, za knjigu poezije Aveti atara, 2021.
- Nagrada „Milan Nenadić”, 2023.[4]
Dela[uredi | uredi izvor]
Knjige pesama[1][uredi | uredi izvor]
- Oružje ljudski ranjeno, Ulaznica, Zrenjanin, 1970.
- Šumi se vraćaju pragovi, Centar za kulturu, Zrenjanin, 1974.
- Darovno putovanje, Matica srpska, Novi Sad, 1978.
- Panglosov izveštaj, Prosveta, Beograd, 1982.
- Suze u lunaparku, Bratstvo-jedinstvo (Svetovi ), Novi Sad, 1987.
- Očenaš na Tajms-skveru, Četvrti talas (V. Despotov), Novi Sad,1991.
- Olovni dolov, Gradska biblioteka Zrenjanin, Zrenjanin, 1995.
- Led i mleko, Narodna knjiga, Beograd, 2003.
- Psi versa, Narodna knjiga, Beograd, 2005.
- Kanjiška monotipija (dvojezično izdanje na srpskom i mađarskom), Kanjiža, 2007.
- Stara kantina, Adresa, Novi Sad, 2011.
- Severni izgovor, Povelja, Kraljevo, 2011.
- Zlo cveća, Braničevo, Požarevac, 2013.
- Di ?, Biblioteka Branko Radičević, Žitište, 2014.
- Pseća suza, Dereta, Beograd, 2014.
- Mikelanđelov pomoćnik, Geopoetika, Beograd, 2023.[5]
Knjige proze[1]
- Banatska čitanka (tri izdanja), Zrenjanin 1991, Zrenjanin 2005, Pančevo 2008,
- Moj begejski deo sveta, Gradska biblioteka Zrenjanin, Zrenjanin, 1994.
- Bajke o grmu, Iro RAD, Beograd, 1995.
- Čehovija, Prosveta, Beograd, 1996,
- Vez u vazduhu, Prosveta, Beograd,1998.
- Žrtve bidermajera, Geopoetika, Beograd, 2000.
- Sibilski glasovi, Geopoetika, Beograd, 2001.
- Nada stanuje na kraju grada (sa Uglješom Šajtincem, SKC, Beograd, 2002.
- Vodeno dete, Gopoetika, Beograd, 2004.
- Pričica, Dereta, Beograd, 2005.
- Kinesko dvorište, Dnevnik, Novi Sad, 2006.
- Lyrik-klinik, Geopoetika, Beograd, 2009.
- Dilinkuca - kratke friške banatske bajke (sa Ljudmilom Šajtinac), Biblioteka Branko Radičević, Žitište, 2012.
Knjige eseja[1]
- Demogorgon, Gradska biblioteka Žarko Zrenjanin, Zrenjanin,1990.
- Hotel Čarnojević, Matica srpska, Novi Sad, 1989.
- Hajka na Akteona, Gradska biblioteka Žarko Zrenjanin, Zrenjanin,1997.
Izvedene drame
- Cveće i smrt starog Luke, Narodno pozorište „Toša Jovanović“, Zrenjanin;
- Banatikon, Narodno pozorište „Toša Jovanović“, Zrenjanin;
- Banatikon, opet, Narodno pozorište „Toša Jovanović“, Zrenjanin,
- Dečak i zvezda, predstava za decu, Narodno pozorište „Toša Jovanović“, Zrenjanin,
- Ljupčetovi snovi, predstava za decu, Narodno pozorište „Toša Jovanović“, Zrenjanin,
- Fala Bogu i ja sam se razbolelo, monodrama, nezavisna produkcija i Kamerna scena pozorišta „Toša Jovanović“, Zrenjanin,
- Steva Svetlikov, monodrama, Narodno pozorište Kikinda,
- Atlantska veza, radio-drama, Dramska redakcija Radio Novog Sada,
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v g d đ e „Radivoj Šajtinac”. Društvo književnika Vojvodine. Pristupljeno 5. 2. 2024.
- ^ a b v „RADIVOJ ŠAJTINAC”. prosefest.rs. Pristupljeno 5. 2. 2024.
- ^ Hajka na poeziju, hajka na besmrtnu zver („Politika”, 21. april 2020)
- ^ „Radivoj Šajtinac prvi je dobitnik nagrade "Milan Nenadić"”. JMU Radio-televizija Vojvodine (na jeziku: srpski). Pristupljeno 28. 11. 2023.
- ^ Vulićević, Marina. „Nova knjiga Radivoja Šajtinca”. Politika Online. Pristupljeno 2023-06-04.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Ko je ko, pisci iz Jugoslavije, Ošišani jež, 1994. pp. 273,
- Ko je ko u Srbiji 95, Bibliofon, 1995. pp. 564,
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Biobibliografija Radivoja Šajtinca Arhivirano na sajtu Wayback Machine (28. maj 2015)
- Šajtinac na sajtu Zrepoka
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
