Radmila Pešić
| radmila pešić | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 14. decembar 1923. |
| Mesto rođenja | Titel, Kraljevina SHS |
| Datum smrti | 7. januar 2010. (86 god.) |
| Mesto smrti | Beograd, Republika Srbija |
| Profesija | Univerzitetski profesor |
Radmila Pešić, rođena Nenin (Titel, 14. decembar 1923 – Beograd, 7. januar 2010) bila je teoretičarka književnosti i univerzitetski profesor.[1]
Biografija[uredi | uredi izvor]
Rođena je 14. decembra 1923. godine u Titelu gde je završila osnovnu školu. Školovanje je nastavila u Novom Sadu gde je završila gimnaziju. Po završetku Drugog svetskog rata upisala se na grupu za južnoslovenske jezike i književnost pri Filozofskom fakultetu Univerziteta u Beogradu gde je i diplomirala 29. septembra 1949. godine, a sledeće godine, 1950. počinje da radi kao asistent u Institutu za književnost Srpske akademije nauka, a od 1954. godine i kao asistent na svom fakultetu za predmet Narodna književnost. Promovisana je u doktora nauka 1962. godine nakon odbrane disertacije Vuk Vrčević, život i rad.[2] Izabrana je za docenta 1964. godine, da bi bila izabrana za vanrednog profesora 1971 godine. U zvanje redovnog profesora je izabrana 1979. godine do odlaska u penziju 1989. Honorarno je predavala Narodnu književnost na Filozofskom fakultetu u Prištini (1964-1968) i na odseku za etnologiju Filozofskog fakulteta u Beogradu (1965-1973). Pri Akademiji je kasnije delovala kao član Odbora za književnost i sekretar Pododbora za Narodnu književnost. Bila je upravnik Katedre za srpsku književnost i jezik i član Fakultetskog veća više puta na Filološkom fakultetu Univerziteta u Beogradu. Jedan je od osnivača Međunarodnog slavističkog centra 1971. godine u čijem radu je učestvovla kao član Uprave, pomoćnik direktora i direktor. Ostala je upamćena po jezgrovitim referatima na slavističkim skupovima u zemlji i inostranstvu.
Preminula je na Božić 2010. godine u Beogradu.[3]
Rad[uredi | uredi izvor]
Naučni rad profesorke Pešić odvijao se u nekoliko pravaca. Doktorskom disertacijom daje prvu i detaljnu biografiju Vuka Vrčevića, pisara na dvoru Petra II Petrovića, srpskog rodoljuba i zaljubljenika u nauku i kulturu. Obimno izučavanje narodne književnosti dovelo je do postavljanja teza koje su na očiglednim primerima i dokazane. Dokazala je kontinuitet epskog pevanja na srpskohrvatskom jeziku. Dopunila je repertoare narodnih pevača Slepe Živane i Kosovca Anđelka Vukovića. Proučavajući uskočke pesme potvrdila je mišljenja o nastajanju hroničarskih pesama odmah nakon događaja. Uočila je trajnost pojedinih obrazaca u periodu od oko dva veka i zalagala se za pručavanje poetike epskih pesama. Značajan je i njen leksikografski rad. Definisala je veliki broj odrednica i termina u narodnoj književnosti. Zahvaljujući tom radu pojavio se i prvi Rečnik narodne književnosti (1984). Paralelno sa naučnim radom tekao je i pedagoški rad. Pored rada sa studentima, priredila je brojna izdanja narodne književnosti za osnovnoškolski uzrast. Bibliografiju radova profesorke Radmile Pešić priredila je Ljiljana Dukić. [4]
Važnija dela[uredi | uredi izvor]
- Vuk Vrčević / Beograd: Filološki fakultet, 1967. – 215 str. – (Monografije, knj. XIV).
- Narodna književnost – u koautorstvu sa Nadom Milošević – Đorđević. Beograd: Vuk Karadžić, 1984. – 311 str. – (Biblioteka „Čovek i reč”).
- Narodna književnost – u koautorstvu sa Nadom Milošević-Đorđević. – Beograd: Trebnik, 1997. – 311 str.
- Stariji sloj pesama o uskocima // Srpska književnost u književnoj kritici 2: Narodna književnost. – Beograd: Nolit, 1972. – str. 260–284.
- (Termini i imena iz narodne književnosti) // Nova enciklopedija u boji: knj. I-II. – Beograd: Vuk Karadžić; Larus, 1977. – (317 jedinica).
- (Termini i imena iz narodne književnosti) // Nova enciklopedija u boji: knj. I-II. – Beograd: Vuk Karadžić; Larus, 1978. – (317 jedinica).
- Lirska narodna pesma u delu Borisava Stankovića / Dela Borisava Stankovića. – Beograd: 1983. – str. 311–315.
- Rečnik književnih termina: Beograd: Institut za književnost i umetnost; Nolit, 1984. – (odrednice: Božićna pesma; guslar; ivanjske pesme; jačka pesma; klanjalice; kraljičke pesme; krajiške pesme; ljubavne narodne pesme; porodične pesme; religiozne pesme; rugalice; svečarske pesme; spasovske pesme; bužbalice; uskočke pesme).
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Enciklopedija srpskog naroda. Beograd: Zavod za udžbenike, 2008. str. 839.
- ^ Milisavac, Živan, ur. (1984). Jugoslovenski književni leksikon (2. izd.). Novi Sad: Matica srpska. str. 617.
- ^ Nada Milošević Đorđević, Slovo za spomen Radmile Pešić (1923–2010), Godišnjak Katedre za srpsku književnost sa južnoslovenskim književnostima za školsku 2010/2011.godinu[mrtva veza]
- ^ Dukić, Ljiljana. „Biografija i bibliografija prof. dr Radmile Pešić” (PDF). Filološki fakultet (Godišnjak za školsku 2010/11. godinu). Pristupljeno 6. 12. 2019.[mrtva veza]