Radomir Vasiljević
| Radomir Vasiljević | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1947. |
| Mesto rođenja | Lukićevo kod Zrenjanina, NR Srbija, FNR Jugoslavija |
| Datum smrti | 2012. |
| Mesto smrti | Beograd, Srbija |
| Muzički rad | |
| Aktivni period | 1980.—2012. |
Radomir Vasiljević (Lukićevo kod Zrenjanina, 1947 — Beograd, 2012), bio je profesionalni vojnik, pomorski zastavnik 1. klase, pripadnik vojne policije, ali i pjesnik amater, autor pjesme „Janičar” u izvođenju Predraga Cuneta Gojkovića.[1]
Vasiljević je napisao više stotina pjesama, uglavnom lirskih, koje je objavio u nekoliko zbirki pjesama Književnog kluba „Nikola Tesla”, čiji je bio član. Kritika je vrlo pohvalno govorila o njegovim pjesmama i stihovima u koje je utkao uspomene i osećanja na dva njegova, kako je govorio rodna kraja: Srbiju, gdje je rođen i odrastao i gdje je proveo najveći dio svog radnog vijeka, te Bosnu, odakle su Vasiljevići porijeklom. Prema kritici, umio je da „vidi” i da oseća ono o čemu piše što se i primećuje u njegovim stihovima.[2]
Biografija
[uredi | uredi izvor]Vasiljević je rođen u selu Lukićevu kod Zrenjanina 1947. godine, u porodici posleratnih kolonista porijeklom iz Bosne. U rodnom mijestu je završio osmogodišnju školu, da bi potom 1966. pohađao i završio Mornaričku podoficirsku školu, pomorski smijer. Nije bio mornaričkotehnički (kao većina podoficira u Ratnoj mornarici JNA) već pomorski podoficir (nosio je oznaku pomorske zvijezde na rukavu). Kao pomorski podoficir službovao je na više brodova, uglavnom minolovaca. Početkom 70-tih godina prošlog vijeka, kao posebno izabrani starješina raspoređen je u tada novoformirani 282. bataljon vojne policije Uprave bezbednosti SSNO. Tu je obavljao različite dužnosti, uglavnom na zadacima obezbjeđenja lica i objekata. Od 1978. godine bio je u sastavu Voda vojne policije specijalne namjene (iz koga su nastale današnje “Kobre”) kao pripadnik odeljenja za protivdiverzijsku zaštitu. Ulaskom 282. BVP u sastav Garde postaje i gardista.
U penziju je otišao 1993. godine iz službe dežurstva vojne policije GŠ VJ, koja je bila u sastavu Odjeljenja vojne policije Uprave bezbednosti GŠ. Preminuo je decembra 2012. godine u Beogradu. Sahranjen je na Novom Bežanijskom groblju u Beogradu. Kao starješina JNA i kratko VJ ponosio se svojom pomorskom specijalnošću i pripadnošću vojne policije. Iako fizički vrlo krupan i snažan, prema ocjeni kolega i prijatelja, bio je oličenje tihog i mirnog čovjeka.[3]
Pjesništvo
[uredi | uredi izvor]Iako je vrlo rano imao dodira sa estradom (njegova prva supruga Rada, je bila pjevačica), Rade je ostao skroman i posvećen poslu starješine, ali i pisanju stihova. Skoro da nije bilo kolege kome nije posvetio nekoliko prigodnih stihova, često šaljivih.[4]
Pjesme: „Janičar”, u izvođenju Cuneta Gojkovića, te „Dobro jutro Šumadijom”, u izvođenju Gordane Stojićević, su svakako njegove dvije najpoznatije pjesme. Obje pjesme su ušle u izbor RTS “60 najlepših narodnih pjesama”.[5] Međutim, on je napisao i više desetina drugih, relativno poznatih pjesama. Čak i stihovi verzije pjesme “Janičar” koju izvodi Sinan Sakić su njegovo djelo. Njegovi su stihovi i kod ovih pjesama: “Omer i Merima” (izvođač Šaban Šaulić), “Stoj Jarane” (izvođač Halid Muslimović), “Stan Dunave, stani plavi” (izvođač Cune Gojković), “Udri Mujo šargiju” (izvođač Azemina Grbić), “Hladni vjetre putuj dalje” (izvođač Azemina Grbić), “Nekom ništa, nekom sve” (izvođač “Svilen konac”), “Stara sreća na ljubav me seća” (izvođač Miloš Bojanić) i druge.[6]
Vaske je preminuo, ali je ostao da živi kroz njegove stihove i pjesme koje vole svi u Srbiji i na Balkanu, a pjesmu Janičar čak rado pjevaju i u Turskoj.[7]
Vidi još
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ List Zrenjanin: Autor pesme Janičar
- ^ Veterani Srbije: Pesnik i vojni policajac
- ^ Vojna policija Veterani Srbije: Radomir Vasiljević
- ^ Disco GS:Radomir Vasiljević
- ^ List Zrenjanin: Malo je poznato...
- ^ Telegraf.rs: Novica Negovanović o Janičaru
- ^ Srbija Danas: Janičar