Razgovor:Pečenezi/Arhiva 1

Arhiva 1

Arhiva 2

Prvi podnaslov

Pečenjezi!? --Jagoda ispeci pa reci 16:54, 12. april 2009. (CEST)

Pecenjevce

Gde to piše da su osnovali Pecenjevce? Lackope (razgovor) 22:18, 27. januar 2015. (CET)lackope

Slažem se da rečenica nije najtačnija. Istina je da se mesto Pečenjevce dovodi u vezu sa Pečenezima (kao što se Obrovac dovodi u vezu sa Obrima, tj. Avarima), ali osim toponima sumnjam da postoji drugi dokaz koji potvrđuje tvrdnju da su baš Pečenezi osnovali Pečenjevce. Vladimir Ćorović u svojoj "Istoriji srpskog naroda" piše: "Pečenezi su se već ugnezdili u nekim krajevima, gde se u mesnim imenima još očuvao spomen na njih (sr. na primer Pečenjevce, Pečenoge i sl.)". Možda neko u Narodnom muzeju u Leskovcu zna da li je pronađeno nešto u okolini (predmet, grobnica) što se može pripisati Pečenezima. Nema nikakve sumnje u to da su se Pečenezi razlikovali od starijeg stanovništva.--Vladimir Nimčević (razgovor) 22:37, 27. januar 2015. (CET)

To je moje selo i ono nema veze sa Pecenezima, imaš kod Laskovca selo Bosnjace i sigurno ga nisu osnovali "Bošnjaci". Lackope (razgovor) 23:00, 27. januar 2015. (CET)lackope

Za selo Bošnjace stvarno ne znam, ali za Pečenege znam da su morali proći Carigradskim drumom prilikom pljačkaškog svog pohoda na Vizantiju sredinom 11. veka (Georgije Ostogorski, Istorija Vizantije, Beograd 1998, str. 317). A evo i izvoda iz jednog amaterskog rada (Dragoljub Trajković, Stanovništvo leskovačkog kraja od naseljavanja do 1941., Leskovački zbornik II, 1962, str. 24) u kojima se pominju i Pečenezi s onu stranu Morave.

U ovom članku pokušaću da, na osnovu prikupljenih podataka, dam kratak pregled kretanja stanovništva leskovačkog kraja od doseljenja Slovena do naših dana.

Ne znamo kako su se zvala slovenska plemena koja su naselila zemlje između Rasa i Serdike. Ali znamo da su ona još odmah došla pod vlast Vizantije i dugo ostala pod njenim uticajem.

Oko sredine IX veka krajeve Južnog Pomoravlja zauzeli su Bugari i pod svojom vlašću držali sve do 971. godine. U vreme cara Simeuna Bugari su upali u Srbiju, koja se obrazovala kao država oko Ibra, Drine, Tare i Lima, pa pohvatali i pobili najistaknutije župane, zemlju opljačkali i opustošili, a mnoštvo njenog stanovništva odveli u ropstvo, tako da je srpski narod bio skoro uništen. Tek po Simeunovoj smrti srpski pretendent Časlav pobegao je iz Bugarske i uspeo da oko sebe okupi znatan broj izbeglica iz susednih zemalja i viđenih ljudi. Pretpostavljamo da je za vreme Simeunovih pohoda na Srbiju velika masa srpskog roblja bila dovedena i u krajeve Južnog Pomoravlja, koje su držali Bugari, i da su mnogi Srbi ostali tu i pošto je Časlav obnovio srpsku državu i na istoku joj proširio granice do blizu Morave.

Godine 971. naši krajevi ušli su u sastav Samuilove države i u njoj ostali sve dok je Vasilije II nije uništio (1018. g.). Zatim je ponovna vizantijska uprava u oblastima Južne Morave trajala sve do Nemanje.

Dugotrajna tuđinska vladavina u Južnom Psghravlju učinila je da ovde nisu nađeni tragovi plemenske organizacije. Pored vizantijske i bugarske uprave i rano nastalog feudalnog sistema, na raspadanje plemena u ovim krajevima uticali su i drugi činioci: ovde je bilo skoro nemogućno postaviti prirodne granice između župa, plemena i bratstva; sem toga dolinom Južne Morave išli su i glavni putevi kojima su se često kretale vojske i pljačkaške čete, što je pojačavalo pomeranje stanovništva.

Zbog ovog četničkog ratovanja sve su više ostajali pusti pogranični krajevi. Komneni su pokušali da otpor Srba skrhaju na taj način što su mase za- robljenih Srba preseljavali u druge krajeve. Car Jovan preselio ih je u Malu Aziju, u okolinu Nikomedije, car Manojlo u pokrajinu Serdike. Novi etnički element, duž tadašnje srpske granice, bili su Pečenezi koje je pobedio car Aleksije, te ih naselio na svim drumovima, obavezavši ih na ratnu službu. Njihovi se tragovi opažaju još i danas u pomesnim imenima.

Zaista fina mapa

Zaista fina mapa, aj šta gospoda Hrvati rade sa svojom istorijom, ali i mi smo počeli.