Razgovor:Sukob Baja Pivljanina i kapetana Vuka Mišeljkovića
Nemam dozvolu da unesem izmjenu na članak. Ali imam kritiku na članak, na koju nadovezujem moju neobjavljenu izmjenu glavnog članka za koju vjerujem da pomaže čitaocima da bolje shvate događaj, poštede sebe umaranja od čitanja nebuloza koje su postavljene
Kritika na članak je sledeća,
1. Vuko. pogrešno se navodi prezime u naslovu, pogrešno se navodi da je oslobođen jer je zapravo pobjego iz tamnice kako navode dokumenta, nepotrebno se nagađa zašto je oslobođen.
2. Vrijeđa se Vuko, Kuči, Morlaci itd.
3. Citira se monografija Baja Pivljanina koja nije reprezentativna akademski, nit je akademsko djelo. Ne citiraju se nezavisno dokumenti koji su istorijska potvrda ovih događaja. Recimo monografija ne uzima u obzir da je Bajo Pivljanin bio katolik koji je živio kod rimokatolika a ne kod Srba ili drugih nekih eventualnih pravoslavaca koji su imali Crkve. On jeste pravosalvnog porijekla, ali je postao Venecijanski vojnik-kapetan i samim tim rimokatolik. Kod njegove kule-kuće nije bilo pravoslavnog hrama na vidiku pod Mlecima. O njegovom pravoslavlju nema nigdje zapisa. Bajo Pivljanin se navodi kao neko ko strada u boju, ne navodi se da je možda stradao prirodnom smrću nakon boja ili od rana. Nema dokaza da je stradao u boj, uz navode o brojnim silovanjima muslimanki i lukabom ratovanju se dolazi do romantične smrti njega na cetinje, sahrane njega i ljubljene pa onda i brojnih lažnih navoda u monografiji koji govore o preko 10 bratstava koja potiču od Baja danas u Boku. Smiještno je ljudi, čitat da taj čovjek ima preko 400 potomaka danas, dok niko od njih to ne drži zvanično da se pročita u knjigu sveštenika Nakićenovića i drugih koji su obradili teme porijekla i rodoslove prvashodno Srpskih stanovnika Boke. Dokaz o srpskim glavama koje vise u Istambulu nakon bitke koja se ovdje u članak pominje, mi imamo. Imamo navode da je bilo izdaja i potrebe da se opet ide u boj sa slabijom vojskom par godina kasnije. Ali pouzdano znamo takođe da je Bajov grob na cetinje izgrađen mnogo kasnije ispred vlaške crkve. To je uvijek izazivalo sumlju, jer Turci su Cetinje spalili i porušili sve sa grobljima-crkvama i drugim objektima u taj kraj. To svjedoči savremenik događaja Mitrpopolit. Turci nisu sigurno dozvolili da neko Baja sahrani sa velikim nadgrobnim spomenikom u centar te mahale. Dok su ostale posjekli i ponijeli u Istambul da vise na trgu grada kako i svjedoče Dubrovčani iz toga doba.
Zato pružam moju verziju ovoga članka. Slijedi citat
--Godine 1684. je Krtolski Kapetan Vuko Milješković, jedinici Mletačkih (Morlaka) konjanika zaplenio konjaničku opremu i oružje, kod grada Dubrovnika i sprečio ih da uđu u zaliv Boka naoružani. Morlaci su došli sa prostora između Dalmacije i Istre. Dragojlo Nikolić (Bajo Pivljanin) je čuvši za to otišao da pronađe tu oduzetu opremu. Napao je Vuka koji ga je odmah ranio, tada se na stranu Baja Pivljanina pridružuju meštani Njeguša, Stjepan Vučetin (iz porodice Njeguškog kneza Marka Vučetina) i Vujko Mrzjak iz Njeguša. Dok na stranu Vuka Vuka dolaze braća Rade i Jane Starčević iz Krtola. Tokom sukoba su i ostali na stranu Baja Pivljanina bili posečeni mačem, ali ne smrtno. Pritom niko od Krtolana nije bio ranjen ili povređen u sukobu.
Sukob je doveo do sudskog postupka u Kotoru, jer su Stjepan Vučetin i Bujko Mrzjak iz Njeguša pokrenuli tužbu u Kotoru gde su zahtevali od Mletačke Republike da kazni Vuka Milješkovića i braću Starčević jer su ukrali-otuđili Morlacima ulare i oružja, uz materijalnu odštetu za njima nanesene telesne povrede. Glavni svedok na sudu je bio Bajo Pivljanin. Sudski izveštaj iz Kotora sa suđenja koje je održano 13. jula 1684. godine (pre bitke na vrtijeljki) ostavlja belešku da Bajo Pivljanin kao svedok sebe identifikuje kao Baja Nikolića, sina pokojnog Nikole iz Pive. Ishod suđenja nije poznat, jer je Vuko pobjego iz tamnice u Kotoru, pa samim tim nije ostalo jasno kada Bajo Pivljanin tvrdi da Vuko nije zaslužio sudski postupak.
Pozadina sukoba
Nije postojao sukob Baja Pivljanina i Vuka Milješkovića na privatnim osnovama, čak Bajo Pivljanin traži oslobođenje Vuka. Sukob je izazvalo pitanje Morlaka koje je Bajo Pivljanin morao da odbrani jer su bili Mletačke jedinice i samim tim njegovi saveznici.
Krtoli su tradicionalno bili bliski sa Mitropolijom pravoslavne crkve. U svom delu teritorije su obuhvalatali Krtolski arhipelag, kao i deo zadužbinske metohije koju su Mlečići-Morlaci pokušavali ranije da zaposednu sa ostalom zemljom koju su preuzeli od autohtonih Srba. Polovinom 15. veka su otrovali monahe Srpske Pravoslavne Crkve (Sveti Prevlački mučenici) Mitropolije Zetsko-Dukljanske i spalili zgradu manastira Sv.Arhangela Mihaila i Gavrila sa zgradom Mitropolije. Drugi motiv je verovatno činjenica da se organizovano spremao pohod iz Boke za oslobođenje Crne Gore pod Osmanlijama. Svako preterano naoružavanje i pojava nekih trupa bi izazvalo jaču odbrambenu organizovanost Osmanske vojske, jer se ipak radi o pograničnom delu gde je postojala obaveštajna mreža Sulejmana Bušatlije koji je pokušavao da povrati Boku pod Osmansku vlast. Čak je bezuspešno nakom pobede u bici na Vrtijeljki, napao Budvu 1689 godine, ali je nije uspeo osvojit. Po Vasijilu Petroviću, Sulejman paša Bušatlija je nakon stacioniranja Morlaka u Boku, posle ovog sukoba i pre bitke na Vrtijeljki poslao opomenu Mitropolitu Rufimu Boljeviću i stanovnicima Crnogorskog vijaleta da će ih kazniti ako budu sarađivali sa Bokeljima, Mlecima ili hajducima. Suštinski stacioniranje Morlaka u Boku je izazvalo mobilizaciju trupa u Skadarski Sandžak i Sulejmanov iznenadni napad koji je doveo do poraza u Bici na Vrtijeljku, što zbog veće koncentracije Turaka i ranije mobilizacije Srba, što zbog povlačenja savezničkih Morlaka u toku same bitke.
Po beleškama Vasilija Petrovića pored jasnog naglašenja da Osmanlije znaju da Bokelji spremaju napad, pa i zato prvi kreću u napad i iznenađuju Srbe. Takođe se navodi da Brđani staju na stranu Sulejmana Bušatlije u bici na Vrtijeljki. Bajo Pivljanin je stradao a Turci proglasili veliku pobedu, koja je čak išla dotle da su veći broj glava Srpskih boraca odneli u Istanbul i okačili na glavni trg, što su posvedočili Dubrovački trgovci koji su se tada našli u Istanbul . Tek u bici na Cetinje 1692. godine, Bokelji (Grbljani ili Krtolani) ubijaju Sulejmana pašu Bušatliju i Crna Gora dobija mirovni sporazum sa Osmanlijama u kome se garantuju prava stanovnika i Srpske Pravoslavne Crkve unutar sandžaka--— Prethodni nepotpisani komentar ostavio je korisnik 79.140.150.105 (razgovor • doprinosi)
Pokreni diskusiju o Сукоб Баја Пивљанина и капетана Вука Мишељковића
Stranice za razgovor su mesta gde urednici diskutuju o sadržaju na Vikipediji. Možete koristiti ovu stranicu za pokretanje diskusije o sadržaju stranice Сукоб Баја Пивљанина и капетана Вука Мишељковића i kako je unaprediti.
