Savo Bobaljević
Ovaj članak sadrži spisak literature, srodne pisane izvore ili spoljašnje veze, ali njegovi izvori ostaju nejasni, jer nisu uneti u sam tekst. |
Savo Bobaljević | |
---|---|
Datum rođenja | 1530. |
Mesto rođenja | Dubrovnik |
Datum smrti | 1585. |
Mesto smrti | Ston |
Savo Bobaljević (ital. Sabino de Bobali; Dubrovnik, 1530. — Ston, 1585) bio je dubrovački pesnik. Potiče od stare vlastelinske porodice Bobaljević (Bobali). Po ocu Miši zvao se i samo Mišetić. Bio je gotovo sasvim gluv (odatle mu nadimak Glušac).
Bio je jedan od osnivača prvog književnog dubrovačkog društva Akademije složnih. Mnogo se interesovao za italijansku literaturu, te je bio i u vezi s nekoliko italijanskih književnika. Pisao je uglavnom samo talijanske pjesme. Tako su on i Miho Monaldi jedini viđeniji dubrovački pesnici, koji su pevali većim delom na italijanskom jeziku. Od srpsko-hrvatskih pjesama najbolja je Jeđupka vrlo uspela imitacija Čubranovićeve Jeđupke. Italijanske pesme B. (Rime amorose e pastorali, e satire) izdane su 1599. u Mlecima i 1783. u Dubrovniku. One dokazuju, da je B. imao puno dara za poeziju i da je u njima dao, kao malo koji dubrovački pesnik, mnogo realnog i konkretnog iz svog života, ali u dosta hrapavom spoljašnjem obliku.
Literatura
[uredi | uredi izvor]- D. Körbler, Талијанско пјесништво, у Далмацији 16 вијека (Рад, 212).