Saša Radonjić
Saša Radonjić | |
---|---|
Datum rođenja | 19. maj 1964. |
Mesto rođenja | Travnik, SFRJ |
Supruga | Rita Špajzer |
Veb-sajt | https://www.sasaradonjic.rs/ |
Saša Radonjić (Travnik, 19. maj 1964) srpski je pisac, muzičar i profesor književnosti.
Biografija
[uredi | uredi izvor]Gimnaziju je završio u Prnjavoru, BiH. Diplomirao je na Filozofskom fakultetu u Novom Sadu, odsek Jugoslovenske književnosti i opšta književnost.
Karijera
[uredi | uredi izvor]Bio je glavni urednik književnog lista TO JEST u periodu 1987-1988 godine, urednik poezije u časopisu POLjA u periodu 1988-1992 godine, urednik književnih programa u Kulturnom centru Novog Sada u periodu 1987-1989 godine, glavni urednik i urednik u Izdavačko knjižarskom centru Solaris u periodu 1994-2014 godine.
Osnivač je i suvlasnik izdavačke kuće i knjižare SOLARIS iz Novog Sada.
Književni i muzički rad
[uredi | uredi izvor]Zastupljen je u brojnim antologijama i panoramama srpske proze i poezije.[1] Napisao je i objavio više od 100 književno-kritičkih i esejističkih tekstova u stručnoj periodici i dnevnim listovima. Autor je scenarija za igrani TV film snimljen po motivima romana Priručnik za pauna, a u koprodukciji TV NOVI SAD i KOMUNE (1997). Uradio je dramske adaptacije za Tri ukradena romana i Klub ljubitelja Smene 8, koji se nalaze na repertoarima Narodnog pozorišta Kikinda i Šabačkog pozorišta te monodramu Čaj sa kublaj-kanom u produkciji UPALIMO REFLEKTORE.[2]
Formirao je grupu Solaris Blues Band 2005. godine, sa kojom je snimio 6 albuma i dvadesetak spotova.[3] Kao kantautor je objavio 3 albuma - Mesečeva adresa 2016., Mahovina i mikrofonija 2018. i Kantautorski dekameron 2020. godine.[4][5][6]
Njegova poezija i proza su prevođene na francuski, nemački, makedonski, engleski i mađarski jezik.
Nagrade
[uredi | uredi izvor]Dobitnik je Nagrade „Pečat varoši sremskokarlovačke”, za pesničku Lica, naličja, 1987.
Ustanovio je Nagradu „Strune od svetla” za poseban doprinos afirmaciji pesničke reči u rok i bluz muzici koju dodeljuje od 2015. godine iz lične fondacije.[7]
Bibliografija
[uredi | uredi izvor]- Lica, naličja, (pesme 1987)
- Rogonja ili trafični pjesnik minotaur, (poema 1988)
- Crtež koji kaplje, (almanah nove vojvođanske poezije 1988)
- Katalog čitača vremena, (pesme 1989)
- Tetoviranje anđela, (pesme 1992)
- Priručnik za pauna, (roman 1993)
- Traktat o šeširima, (roman 1995)[8]
- Rečnik srpske putopisne proze, (1995)
- Tri ukradena romana, (roman 1999)[9]
- Severno od romana, (priče 2002)
- Klub ljubitelja Smene 8, (roman 2009)[10]
- Pesme čudnih lica, (pesme 2011)
- Švedski sto, (note i fusnote 2014)
- Autobiografske i [druge] nestvarne priče (2015)
- Večernji doručak (2017)
- Roman Rubikova kocka (2019)
- Antologija Sazvežđa Lem (2019)
- Provihorilo (2020)
- Enciklopedija fusnota (2022)
- Traktat o šeširima, preveden na makedonski jezik (2022)
- Roman što nečujno diše (2023)
Vidi još
[uredi | uredi izvor]- Solaris Blues Band
- Knjiga PEŠČANI ČOVEK – kritičarski vodič kroz svet knjiga, pozorišnih predstava i muzičkih albuma Saše Radonjića 2011-2021
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ „Saša Radonjić u TV ANTOLOGIJI SRPSKE PROZE - govori Svetislav Jovanov”. YouTube. Pristupljeno 7. 12. 2021.
- ^ „ČAJ SA KUBLAJ - KANOM (fragment monodrame Saše Radonjića u izvođenju glumca Jugoslava Krajnova)”. YouTube. Pristupljeno 7. 12. 2021.
- ^ „Kako i zašto je nastao SOLARIS BLUES BAND - dokumentarni film, 1.deo”. YouTube. Pristupljeno 7. 12. 2021.
- ^ „Novi singl Saše Radonjića “Jedne maglovite noći””. Remix Press. Pristupljeno 7. 12. 2021.
- ^ „SAŠA RADONJIĆ O BLUZU - intervju za emisiju RITAM BALKANA (integralna verzija)”. YouTube. Pristupljeno 7. 12. 2021.
- ^ „Stream Saša Radonjić music”. SoundCloud. Pristupljeno 7. 12. 2021.
- ^ „Nikola Vranjković dobitnik nagrade “Strune od svetla 2018””. Remix Press. Pristupljeno 7. 12. 2021.
- ^ „Saša Radonjić i njegov roman TRAKTAT O ŠEŠIRIMA u TV prikazu Tanje Rosić”. YouTube. Pristupljeno 7. 12. 2021.
- ^ „TRI UKRADENA ROMANA - cela predstava po romanu Saše Radonjića”. YouTube. Pristupljeno 7. 12. 2021.
- ^ „KLUB LJUBITELJA SMENE 8 (snimak cele predstave)”. YouTube. Pristupljeno 7. 12. 2021.