Spiridon Aleksijević
| Spiridon (Aleksijević) | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Svetovno ime | Milorad Aleksijević |
| Datum rođenja | 1769. |
| Mesto rođenja | Žitomislići, Osmansko carstvo |
| Datum smrti | 1841. |
| Mesto smrti | Zadar, Osmansko carstvo |
| Episkopski vikar eparhije dalmatinske | |
Spiridon Aleksijević (Žitomislići, 14. decembar 1769 – Zadar, 11. april 1841) bio je srpski sinđel, prevodilac, ikonopisac i slikar.
Biografija
[uredi | uredi izvor]Rođen je 14. decembra 1769. godine u srpskom selu Žitomislići kod Mostara, kao Milorad Aleksijević. Školovao se pri manastiru Žitomislić i rukopoložen je za đakona 1785. godine u manastiru Zavala.
Za vreme života u manastiru Dragović, počeo je da se bavi ikonopisom i nameravao je se podučava na Krfu. Njegove ikone iz tog perioda čuvaju se u crkvi Svetog oca Nikolaja u gradiću Vrlika. U ovoj crkvi je između 1790. i 1792. godine bio učitelj, a potom je kao učitelj radio u Skradinu (1795), Drnišu, Šibeniku (1801) i opet Skradinu (1802−1808). Zbog tuberkuloze odlazi u Trst 1804. godine, gde upoznaje Dositeja Obradovića.[1]
Za sveštenika je rukopoložen 1808. godine u crkvi Uspenja Presvete Bogorodice u Drnišu. Naredne godine je postao kapelan manastira Krka. Parohijsku službu je dobio u Drnišu 1810. godine. Od 1817. godine je bio u Zadru. Nalazio se na mestu episkopskog vikara dalmatinske eparhije od neuspelog atentata na episkopa Venedikta Kraljevića 1823. godine do postavljenja Josifa Rajačića za novog episkopa 1829. godine. Tada se zamonašio, a 1835. godine je proizveden u čin sinđela od strane tadašnjeg episkopa dalmatinskog Pantelejmona Živkovića.
Posedovao je bogatu ličnu biblioteku u kojoj su bile knjige Dositeja Obradovića i Jovana Rajića. Bio je prenumerant više izdanja Vuka Stefanovića Karadžića: Srpskog rječnika (1818), Danice, Srpskih narodnih pjesama (1833), Narodnih srpskih poslovica (1836)...[1] Pridružio se kritici mitropolita Stefana Stratimirovića upućenoj Vukoj Danici iz 1826. godine, zbog narodnih imena svetitelja. Ipak, nastavio je da prikuplja prenumerante za knjigu Crna Gora i Boka kotorska, pa je Vuku pisao:
Iz više vaši sočinenija smatram da vas je sudba obdarila a činite čest svomu rodu. O di bi preblagi Bog umnožio takve umove u našem Srbskom rodu.
Između 1788. i 1836. godine je pisao hroniku, koja je štampana posthumno kao Spomenik Miloradov.[2]
Umro je u bolesti 1841. godine u Zadru. Sahranjen je Smokoviću u Ravnim Kotarima.
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ a b „Molitva Gospodnja Spridona Aleksijevića”. Srpsko kulturno društvo Prosvjeta. Arhivirano iz originala 12. 04. 2021. g.
- ^ Srpska porodična enciklopedija (A-Ar). Beograd: Narodna knjiga - Politika. 2006. str. 88.
