Spomenik braniocima sovjetskog Arktika
Spomenik Braniocima sovjetskog Arktika tokom Velikog otadžbinskog rata (rus. Защитникам Советского Заполярья в годы Великои Отечественнои воины), od milja poznat i pod imenom Aljoša (rus. Алеша; Aljoša je deminutiv iz tepanja imenu Aleksej), je spomenik u Murmansku posvećen sovjetskim vojnicima, mornarima i pilotima Velikog otadžbinskog rata.
Opis[uredi | uredi izvor]
Statua prikazuje vojnika u šinjelu koji pridržava pušku prebačenu preko ramena. Visina postolja je 7 metara, a statue 35,5 metara.[1] To je druga najviša statua u Rusiji, nakon Majke otadžbine u Volgogradu. Težina statue, šuplje iznutra, je preko 5.000 tona. Glava vojnika okrenuta u smeru zapada, prema Dolini slave, gde su se odvile najžešće borbe Arktičkog pohoda tokom kojeg su nemački okupatori odbijeni od Murmanska na reci Zapadnaja Lica u julu 1941. godine.
Ispred spomenika je platforma od prirodnog crnog kamena na kojem je večni plamen. Malo više i bliže statuu je nagnuta trouglasta piramida. Prema dizajnerima, ova piramida predstavlja zastavu na pola koplja kao znak žalosti za palim borcima. Pored statue je stela od poliranog granita sa ovim natpisom :
Branioci Arktika – Borci 14. armije, 19. armije, Severne Flote Crvena zastava, 7. vazdušne armije, 82. i 100. granična trupa i partizanske grupe „Sovjetski Mavri“, „Boljševički Arktik“, „Polarci“, „staljinovci“ i „boljševisti“. Odajemo poštu njihovoj odbrani ove zemlje!
Na jednoj strani pokraj statue su dva protivavionska topa (protivavionski topovi su tokom rata služili za protivvazdušnu odbranu Murmanska).[1] U podnožju spomenika ugrađene su dve kapsule, jedna sa morskom vodom sa akvatorijuma gde je brod Tuman potonuo tokom borbe sa tri nemačka razarača, te jedna sa zemljom iz Doline slave i sa fronta na obali reke Verman.
Veliko centralno stepenište vodi do podijuma kojeg koriste govornici tokom ceremonija kod spomenika. Poslednji objekat izgrađen u kompleksu jeste zid sa pločama iz 2004. koje komemorišu gradove heroje.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Temelji za igradnju spomenika su udareni 17. oktobra 1969, a izgradnja je počela u maju 1974. godine. Autori spomenika su arhitekta I. A. Pokrovski i vajar Izak Brodski.
Spomenik je otkriven na 30. godišnjicu poraza nemačkih snaga na području Arktika - 19. oktobra 1974. godine. Na ceremoniji otvaranja, kolona se kretala prema lokaciji, sa dva oklopna transportera na čelu i kolima u pozadini koja su prevozila ostatke neznanog junaka i dve kapsule, jednu s vodom i drugu sa zemljom. Usidrena u zalivu Kola krstarica Murmansk ispalila je 30 plotuna u čast praznika i otvaranja spomenika.
Dana 9. maja 1975, neznani junak je ponovo sahranjen na svečanoj ceremoniji kod večnog plamena u podnožju spomenika.[1]
Oktobra 2004, na 60. godišnjicu pobede sovjetskih snaga u Arktiku, spomen-ploča i kapsula koja sadrži zemlju iz drugih gradova-heroja ugrađen je u zid sa spiskom gradova-heroja.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ a b v Marija Dmitraš. „' Aleša ' - memorial zaщitnikam Zapolяrья” [' Aljoša ' - spomen na branioce Arktika]. Sedam čuda Rusije. Pristupljeno 1 .5 2014. Proverite vrednost paramet(a)ra za datum:
|access-date=(pomoć)[mrtva veza] (jezik: ruski)
