Stadion BJK Inonu

Stadion BJK Inonu
Stadion BJK Inonu
	Stadion BJK Inonu 2008.
Puno ime	Stadion BJK Inonu
Ranija imena	Dolmabahçe Stadium (1947–1952); Mithatpaşa Stadium (1952–1973); İnönü Stadium (1973–2013)
Mesto	Istanbul, Turska
Koordinate	41° 02′ 21.14″ N 28° 59′ 41.07″ E / 41.0392056° S; 28.9947417° I
Gradnja počela	1939.
Izgradnja	1947.
Otvoren	19. maj 1947.
Proširen	1950, 2004.
Zatvoren	11. maj 2013.
Srušen	2. jun – oktobar 2013.
Kapacitet	32.145
Podloga	Trava
Dimenzije	105 x 68 m
Korisnici
	Bešiktaš ; Fudbalska reprezentacija Turske

Stadion BJK Inonu (tur. BJK İnönü Stadyumu) je višenamenski stadion u Istanbulu, Turska i matični teren fudbalskog kluba Bešiktaš. Ranije je teren takođe bio deljen sa Galatasarajem i Fenerbahčeom. Teren se nalazio u Dolmabahčeu, blizu Palate Dolmabahče u okrugu Bešiktaš, na evropskoj strani Istanbula. Stadion je srušen osim zidova tribine Eski Ačik i njegovih istorijskih tornjeva kako bi se na istoj lokaciji izgradio novi stadion za Bešiktaš.

Stadion sa svim sedištima je imao kapacitet da primi 32.145 gledalaca.^[1]

Struktura stadiona

BJK Inonu Stadion imao je četiri tribine. Tribina Kapali, koja se nalazila paralelno sa terenom na severnoj strani, mogla je da primi do 5.881 navijača i smatrana je srcem stadiona, gde su se tradicionalno okupljali najfanatičniji navijači. Nasuprot Kapali bila je tribina Numaralı sa kapacitetom od 5.237 sedišta. Tribine iza golova bile su Eski Ačik sa kapacitetom od 7.962 sedišta i Ieni Ačik sa kapacitetom od 13.065 sedećih mesta. Sa leve i desne strane tribine Eski Ačik nalazile su se dve kule, koje su bile integrisane u dizajn Vodafon parka, novog stadiona i doma Bešiktaša. Pre rekonstrukcije, kapacitet stadiona bio je preko 39.000.^[2]

Sa gornjih redova tribine Jeni Ačik mogli su se videti Bosfor, palata Dolmabahče, kula sa satom Dolmabahče, džamija Dolmabahče i Devojačka kula, što je Inonu stadion činilo jedinstvenim na svetu, jer je sa njega fudbalski navijač mogao da vidi dva kontinenta: Evropu i Aziju, razdvojene Bosforskim moreuzom.

Istorija

Stadion BJK Inonu, prvobitno poznat kao stadion Dolmabahče, projektovao je italijanski arhitekta Paolo Vieti-Violi u saradnji sa turskim arhitektima Sinasi Sahingirajem i Fazilom Aisuom. Izabrana lokacija za izgradnju bila je na mestu štala Palate Dolmabahče. Osnivanje stadiona započelo je 19. maja 1939. godine, ali je izgradnja prekinuta zbog Drugog svetskog rata. Stadion je zvanično otvoren 19. maja 1947. godine od strane Ismeta Inenua, drugog predsednika Turske i navijača Bešiktaša, i Lutfija Kirdara, guvernera Istanbula, sa početnim kapacitetom od 16.000 mesta. U originalnom dizajnu, Eski Ačik tribina je trebalo da ima dve bronzane statue atletičara, ali one nikada nisu napravljene zbog finansijskih ograničenja. Fabrika ulja iza stadiona je srušena kako bi se 1950. godine napravila Jeni Ačik tribina na zapadnoj strani, koja je kasnije 2004. godine dobila krov. Galatasaraj i Fenerbahče su delili stadion sa Bešiktašom do izgradnje stadiona Ali Sami Jen 1964. godine i renovacije stadiona Šukru Saradžoglu 1988. godine.

Prva fudbalska utakmica na stadionu Dolmabahče odigrana je 27. novembra 1947. između Bešiktaša i AIK Stokholma iz Švedske. Prvi gol na stadionu postigao je Sulejman Seba, koji je bio najpoznatiji i najduže služeći predsednik kluba u 80-im i 90-im godinama prošlog veka, tada kao igrač Bešiktaša. Meč je završen porazom Bešiktaša rezultatom 3-2. Stadion je 1952. preimenovan u Mithat Pasa, a 1973. u Inonu stadion. U februaru 1998. Bešiktaš JK i Ministarstvo omladine i sporta potpisali su ugovor koji je Bešiktašu JK dao prava korišćenja stadiona Inonu na 49 godina.

Rekonstrukcija stadiona izvršena je 2004. godine, tokom koje je uklonjena tartan staza i spušten nivo terena za 4 metra, povećavajući kapacitet na 32.145 gledalaca. Sedišta za novinare premeštena su na tribinu Numarali, a izvršni apartmani na Kapali tribini su srušeni. Takođe, prvi put u Turskoj uklonjena je žičana ograda između tribina i terena. Broj ulaza u stadion je udvostručen, izgrađen je pres centar za Bešiktaš TV, a renovirani su toaleti i pulti za hranu. Tribina Ieni Ačik pokrivena je metalnim krovom, i stadion je usklađen sa UEFA standardima.

Stadion se nalazi u blizini Bosfora i vrlo je blizu Taksim trga. Zahvaljujući svojoj centralnoj lokaciji, do stadiona se lako može stići različitim vidovima javnog prevoza, uključujući autobus, trajekt, metro, laku železnicu, žičaru itd.

Stadion je imao četiri različita sektora: Kapali, gde su se okupljali najstrastveniji navijači za vreme utakmica; Jeni Ačik, koji se nalazio na zapadnoj strani i gledao prema Bosforu, Eski Ačik, manji sektor preko puta Jeni Ačik-a, gde su obično sedeli gostujući navijači; i Numarali, koji je uključivao mesta za štampu, VIP i protokol.

Sezona 2012-2013 bila je poslednja koju je Bešiktaš proveo na stadionu Inonu kao domaćem terenu. Tokom sezona 2013-14 i 2014-15, klub je domaće utakmice igrao pretežno na Olimpijskom stadionu Ataturk i stadionu Bašakšehir Fatih Terim. Njihov novi stadion, Vodafon park, završen je u aprilu 2016. godine.

Reference

^ ^a ^b UEFA takmičenja
^ Stadion Inonu "Rekor Seyirci: 39,000 (1992 yılında Beşiktaş-Galatasaray ve Beşiktaş-Trabzonspor maçlarında, 1994 yılında ise Beşiktaş-Malmö maçında."

Spoljašnje veze

[InonuCapacity-1] UEFA takmičenja

[2] Stadion Inonu "Rekor Seyirci: 39,000 (1992 yılında Beşiktaş-Galatasaray ve Beşiktaş-Trabzonspor maçlarında, 1994 yılında ise Beşiktaş-Malmö maçında."

[1]

[2]