Stevan Baljošević (lekar)
| Stevan Baljošević | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 22. avgust 1938. |
| Mesto rođenja | Orahovac,  Kraljevina Jugoslavija |
| Datum smrti | 17. januar 2021. (82 god.) |
| Mesto smrti | Kruševac,  Republika Srbija |
| Obrazovanje | Osnovna škola i Gimnazija u Prištini -Medicinski fakultet: Univerzitet u Beogradu (diplomirao 1963) - Specijalizacija (dodatna): Klinička imunologija, Pariz |
| Naučni rad | |
| Polje | Medicina |
| Nagrade | -Orden zasluga za narod -Orden rada |
Stevan Baljošević (Orahovac, 22. avgust 1938 — Kruševac, 17. januar 2021) bio je srpski lekar, specijalista infektologije, univerzitetski profesor i istaknuti zdravstveni radnik. Obavljao je najviše funkcije u zdravstvu Kosova i Metohije, Srbije i Jugoslavije, uključujući direktora Kliničko bolničkog centra u Prištini, rektora Prištinskog univerziteta i predsednika Jugoslovenske komisije za saradnju sa UNICEF-om.[1][2]
Biografija
[uredi | uredi izvor]Stevan Baljošević je rođen 22. avgusta 1938. godine u Orahovcu. Osnovnu školu i gimnaziju završio je sa odličnim uspehom u Prištini. Godine 1957/1958. upisao je Medicinski fakultet Univerziteta u Beogradu, gde je diplomirao 1963. godine.[1][2]
Nakon diplomiranja, radio je u Opštoj bolnici u Prištini, na Infektivnom odeljenju. Specijalistički ispit iz infektivnih bolesti položio je 1969. godine na Klinici za infektivne bolesti u Beogradu. Ubrzo je postao načelnik Odeljenja za infektivne bolesti gastrointestinalnog trakta (1975–2000), a 1976. godine i direktor Infektivne klinike Kliničko-bolničkog centra u Prištini, na kojoj je funkciji ostao do 2003. godine. Od 1993. do 1998. godine bio je i direktor Kliničkog-bolničkog centra u Prištini. Za vreme njegovog rukovođenja, Klinika je stekla visok profesionalni ugled i obučila veliki broj specijalista.[1][2]
Godine 1975. odbranio je doktorsku disertaciju pod naslovom „Kliničko-epidemiološki aspekti trbušnog tifusa posle velike hidrične epidemije u Prištini 1962. godine“ na Medicinskom fakultetu Univerziteta u Beogradu. Školske 1975/1976. godine proveo je na usavršavanju u Parizu, u bolnici Claude Bernard, gde je odbranio drugu doktorsku tezu pod naslovom „Etude du trois cas de deficit imunoglobuline congenital“ i stekao zvanje asistenta Medicinskog fakulteta Bichat. Specijalizaciju iz kliničke imunologije završio je u Parizu 1975/76. godine.[1][2]
Od 1973. godine obavljao je teorijsku i praktičnu nastavu na Medicinskom i Stomatološkom fakultetu Univerziteta u Prištini, a potom u Kruševcu i Kosovskoj Mitrovici, gde je 1999. godine izmešten Univerzitet iz Prištine. Bio je mentor u izradi 11 magistarskih radova i 10 doktorskih disertacija, koji su uspešno odbranjeni na Medicinskom i Stomatološkom fakultetu u Prištini.[1][2]
Pored profesionalnih obaveza, obavljao je i značajne administrativne funkcije:[1][2]
- prodekan za nastavu Medicinskog fakulteta u Prištini (1976–1983)
- rektor Univerziteta u Prištini (1988–1989)
- sekretar za zdravlje Kosova i Metohije
- predsednik Jugoslovenske komisije za saradnju sa UNICEF-om (1984–1988)
Lični život
[uredi | uredi izvor]Stevan Baljošević je bio oženjen i imao je dvoje dece – sina Ivana Baljoševića, specijalistu otorinolaringologije, i ćerku Biljanu, profesorku fizike, i unuke. Preminuo je 17. januara 2021. godine u Kruševcu. Sahranjen je 21. januara iste godine.[1][2]
Naučni radovi i članstvo u organizacijama
[uredi | uredi izvor]Profesor Baljošević je napisao, predstavio i objavio između 127 i 138 stručnih i naučnih radova na stručnim sastancima, simpozijumima i kongresima u zemlji i inostranstvu.[1][2]
Bio je član Infektološkog društva francuskog jezika i Balkanske medicinske unije, generalni sekretar Društva lekara Kosova i Metohije, član Upravnog odbora Srpskog lekarskog društva, Saveza lekarskih društava Jugoslavije i Balkanske medicinske unije, kao i predsednik Udruženja privatnih lekara i stomatologa Rasinskog okruga. Za vanrednog člana Akademije medicinskih nauka Srpskog lekarskog društva izabran je 1985, a za redovnog 1988. godine. Bio je i član predsedništva istoimene Akademije.[1][2]
Rad u UNICEF-u
[uredi | uredi izvor]Kao predsednik Jugoslovenske komisije za saradnju sa UNICEF-om, od 1984. do 1988. godine, profesor Baljošević je zastupao humanitarne ciljeve ove svetske organizacije. Afirmisao je stav o opštoj primeni vakcinacije protiv zaraznih bolesti, na osnovu jugoslovenskih iskustava, što je donelo značajna priznanja SFRJ, SRJ i Srbiji na skupštinama UNICEF-a u Njujorku, Parizu, Ženevi i Rimu.[1][2]
Nagrade i priznanja
[uredi | uredi izvor]Za svoj rad, profesor Baljošević je dobio brojna priznanja, uključujući:[1][2]
- Zahvalnicu, Diplomu i Povelju Srpskog lekarskog društva
- Nagradu za životno delo Srpskog lekarskog društva (2009)
- Medalju italijanskog UNICEF-a
- Plaketu jugoslovenskog UNICEF-a
- Plaketu Saveza lekarskih društava Jugoslavije
- Oktobarsku nagradu Grada Prištine
- Vidovdansko priznanje Univerziteta u Prištini
- Orden rada SFRJ
- Orden zasluga za narod SFRJ
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ a b v g d đ e ž z i j Milenković, Živomir. „Profesor dr Stevan Baljošević”. www.petotri1941.rs (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2024-12-29.
- ^ a b v g d đ e ž z i j „Preminuo doajen jugoslovenske i srpske infektologije prof. dr Stevan Baljošević - Kosovo Online”. www.kosovo-online.com (na jeziku: srpski). Pristupljeno 2024-12-29.