Stendalov sindrom (film)
Stendalov sindrom | |
---|---|
Izvorni naslov | La Sindrome di Stendhal IMDB 6,0/10 (8 396 glasova) |
Žanr | horor (đalo) |
Režija | Dario Arđento |
Scenario | Dario Arđento |
Producent | Dario Arđento Đuzepe Kolombo |
Priča | Dario Arđento Franko Ferini |
Temelji se na | istoimenoj knjizi Gracijele Magerini |
Glavne uloge | Azija Arđento Tomas Krečman Marko Leonardi Luiđi Diberti Paolo Bonačeli |
Muzika | Enio Morikone |
Direktor fotografije | Đuzepe Rotuno |
Montaža | Anđelo Nikolini |
Producentska kuća | Cine 2000 Medusa Produzione |
Distributer | Medusa Distribuzione |
Godina | 1996. |
Trajanje | 120 minuta |
Zemlja | Italija |
Jezik | italijanski |
Budžet | 3,8 miliona dolara |
Zarada | 5,4 miliona lira |
IMDb veza |
Stendalov sindrom (ital. La Sindrome di Stendhal) italijanski je psihološki đalo horor film iz 1996. godine, reditelja i scenariste Darija Arđenta, sa Azijom Arđento i Tomasom Krečmanom u glavnim ulogama. Muziku za film komponovao je Enio Morikone. Ovo je prvi italijanski film u kome je korišćena CGI tehnologija.[1]
Naslov filma odnosi se na istoimeni psihosomatski poremećaj, koji izaziva stanje disocijativne fuge u prisustvu umetničkih dela. Od ovog poremećaja je, kao dete, patio i sam Arđento. Tokom putovanja po Atini, sa roditeljima je posetio Partenon, što je kod njega izazvalo stanje transa, koje je potrajalo nekoliko sati. Ovo iskustvo je bilo toliko snažno, da ga Arđento nikada nije zaboravio, a istoimena knjiga Gracijele Magerini mu je poslužila kao osnova za scenario filma.
Prvobitno je za ulogu Ane bila predviđena Bridžet Fonda, a zatim i Dženifer Džejson Li, da bi Arđento na kraju ulogu dao svojoj ćerki.[2] Ona je svom ocu preporučila Tomasa Krečmana za ulogu Alfera, pošto je s njim sarađivala na Kraljici Margo (1994).[3] Radnja Stendalovog sindroma je povezana sa prvim filmom koji je Arđento režirao, Ptica sa kristalnim perjem (1970) i mogao bi se protumačiti kao prednastavak tog filma. Za razliku od prethodnih đalo filmova istog reditelja, u Stendalovom sindromu akcenat nije na misteriji, pošto je identitet ubice poznat, već na psihološkom hororu.
Film je premijerno prikzan 26. januara 1996. Ostvario je kritički i komercijalni uspeh u Italiji, zaradivši 5.443.000 italijanskih lira. Na sajtu Roten tomejtouz ocenjen je sa 77%.[4] Godine 2000. bio je nominovan za Nagradu Saturn za najbolje video izdanje.[5]
Radnja
[uredi | uredi izvor]Detektivka Ana Mani putuje u Firencu kako bi pomogla u otkrivanju identiteta serijskog ubice koji siluje i ubija žene. Dok prati jednog od osumnjičenih, Ana odlazi u muzej, gde se onesvešćuje, pod uticajem Stendalovog sindroma. Ispostavlja se da je čovek koga je pratila zaista ubice, koji koristi tu priliku da joj ukrade pištolj i saznaje za njenu slabost...
Uloge
[uredi | uredi izvor]Glumac | Uloga |
---|---|
Azija Arđento | detektivka Ana Mani |
Tomas Krečman | Alfredo Grosi |
Marko Leonardi | Marko Longi |
Luiđi Diberti | inspektor Maneti |
Paolo Bonačeli | doktor Kavana |
Žilijen Lambrosčini | Mari Bejl |
Džon Kventin | gospodin Mani |
Franko Diogene | žrtvin muž |
Lucija Stara | prodavačica |
Sonja Topacio | žrtva u Firenci |
Lorenco Krespi | Đulio |
Vera Džema | policajka |
Džon Pedeferi | inženjer |
Veronika Lazar | gospođa Bejl |
Mario Diano | islednik |
Čincija Monreale | gospođa Grosi |
Antonio Marciantonio | noćni čuvar |
Eleonora Vicini | Ana Mani (dete) |
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ „The Stendhal Syndrome”. Internet Movie Database. Pristupljeno 3. 8. 2012.
- ^ Jones, Alan. Profondo Argento: The Man, the Myths & the Magic (FAB Press, 2004), p. 229. ISBN 190325423X.
- ^ Jones, Alan. Profondo Argento: The Man, the Myths & the Magic. (FAB Press, 2004), p. 231. ISBN 190325423X.
- ^ „The Stendhal Syndrome - Rotten Tomatoes”. Pristupljeno 21. 3. 2020.
- ^ „The Stendhal Syndrome - Awards”. Pristupljeno 7. 10. 2015.
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]- Stendalov sindrom na sajtu IMDb (jezik: engleski)
- Stendalov sindrom na sajtu Rotten Tomatoes (jezik: engleski)
- Stendalov sindrom na sajtu AllMovie (jezik: engleski)