Tahiridi
.png)
| Istorija Irana |
|---|
 |
Tahiridska Monarhija (pers. طاهریان)[1] je naziv za iransku državu koja je u 9. veku obuhvatala severoistočna područja Velikog Irana: današnji Iran, Avganistan, Tadžikistan, Turkmenistan i Uzbekistan. Prestonica je prvo bila smeštena u Mervu, a potom je prebačena u Nišapur. Taharidi se uz Samanide smatraju prvom nezavisnom iranskom dinastijom nakon Sasanidske Monarhije.
Tahiridi su kao abasidski vazali prvo vladali u Horasanu, ali vremenom su ostvarivali sve veći stepen samostalnosti. Osnivač Taharidske Monarhije bio je Tahir ibn Husein, general koji je u početku karijere služio abasidskog kalifa iz Bagdada, a potom je zbog zasluga dobio velike delove zemlje u istočnom Iranu. Tahiridi su ubrzo proširili uticaj i do Indije, a igrali su važnu vojnu ulogu i u samom Bagdadu budući da su bili cenjeni kao izvrsni ratnici. Taharidska država nestala je 873. godine kada je pripojena Safaridskoj Monarhiji.
Literatura
[uredi | uredi izvor]- (jezik: engleski) citat knjiga|naslov=Tahirid Dynasty|serija=Encyclopædia Britannica|url=http://www.britannica.com/EBchecked/topic/580403/Tahirid-Dynasty%7Cgodina=2011
- (jezik: engleski) citat knjiga|prezime=Forstner|ime=Martin|naslov=Abu’l Ṭayyeb Ṭāher|serija=Encyclopedia Iranica|lokacija=New York|url=http://www.iranica.com/articles/abul-ayyeb-tiher-b%7Cdatum=15[mrtva veza]. 12. 1983.
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Introduction:the Turko-Persian tradition, Robert L. Canfield, Turko-Persia in Historical Perspective, ed. Robert Leroy Canfield, (Cambridge University Press, 1991), 6.
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
| Ostale | |
