Ulica Svetog Save (Beograd)
  Ulica Svetog Save
| |
|---|---|
  | |
| Opština | Vračar |
| Početak | Krušedolska |
| Kraj | Trg "Slavija" |
| Dužina | 300 m |
| Širina | 19 m |
| Nazvana | 1896. |
| Stari nazivi | Avalska |
 | |
 
| |
Ulica Svetog Save je jedna od ulica na području opštine Vračar u Beogradu. Deluje kao da se proteže od Hrama Svetog Save, ali tačnije bi bilo reći da se pruža od Krušedolske ulice do Trga „Slavija“. Spuštajući se ulicom Svetog Save dolazi se do male raskrsnice kojoj sa boka u susret hita ulica Kneginje Zorke koja ulicu Svetog Save povezuje sa Bulevarom kralja Aleksandra.
Ime ulice[uredi | uredi izvor]
Ulica Svetog Save sadašnje ime je dobila 1896. godine po Svetom Savi ili Rastku Nemanjiću (oko 1174 – 1236), prvom srpskom arhiepiskopu i književniku, velikom zadužbinaru i dobrotvoru srpskog naroda. [1] Ranije je ova ulica nosila naziv Avalska ulica, u periodu od 1888. do 1896. godine, i bila je to prva u nizu od tri ulice pod tim nazivom u Beogradu. [2]
Istorija[uredi | uredi izvor]
Neprocenjiv doprinos razvoju vračarskog kraja je pružio hotel „Slavija“, koji je sagrađen osamdesetih godina 19. veka. Pored uobičajenih funkcija, služio je kao mesto okupljanja i održavanja kulturnih i političkih manifestacija. Zgradu je projektovao češki arhitekta i inženjer František Nekvasil (1844 – 1913), koji je imao dve kuće u Beogradu, u Svetog Save 6 i na Trgu „Slavija“. Zgrada hotela „Slavija“ je srušena u Drugom svetskom ratu, ali je ubrzo nakon toga podignut novi hotel koji je poneo stari naziv, onako kako ga je i nazvao prvi projektant. František Nekvasil je izradio i nacrt porodične kuće Milene Ranosović u ulici Svetog Save 5.[3]
Ulicom Svetog Save[uredi | uredi izvor]
Blizina Hrama Svetog Save, Narodne biblioteke Srbije, kao i činjenica da su u jednoj poprilično maloj uličici smeštena čak tri hotela, pozorište i različite medicinske laboratorije govori u prilog tome da se u ovoj ulici često može sresti veliki broj ljudi. Ulica Svetog Save, kao što je uostalom slučaj sa većinom beogradskih ulica može se pohvaliti vezom sa poznatim imenima i objektima jugoslovenskog kulturnog stvaralaštva.
Svetog Save 1[uredi | uredi izvor]
Na ovoj adresi se nalazi hotel „Slavija“ koji je podignut 1962. godine. Na drugom delu iste ulice je izgrađen apartmanski deo hotela, godine 1989, na istom mestu gde se nekada nalazio stari hotel iz 19. veka.[4]
Svetog Save 16[uredi | uredi izvor]
Dom Aleksandra Popovića, dramskog pisca, nalazio se na ovom broju, kao i sedište redakcije novina „Zapisi“. Kuća je srušena 1964. godine, i podignut je Dom gluvih i nagluvih osoba, gde se i danas nalazi. [5] Takođe, u ovoj zgradi je radio Dragoljub Vukotić (1924 – 1997), dugogodišnji predsednik Svetske federacije gluvih i Saveza gluvih Jugoslavije, osnivač i prvi direktor Centra za rehabilitaciju gluvih. Prvi sprat zauzima pozorište „Slavija“.
Svetog Save 19[uredi | uredi izvor]
Na ovoj adresi živeo je do svoje smrti pesnik Stevan Raičković.
Galerija[uredi | uredi izvor]
-
Šetalište ka Trgu "Slavija" -
Pogled na Hram Svetog Save -
Zgrada pozorišta "Slavija" i nekadašnji dom Aleksandra Popovića, dramskog pisca
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ Radojević, Danilo M. (1966). Beograd i njegove ulice. Beograd: Turistička štampa. str. 121.
- ^ Leko, Milan (2003). Beogradske ulice i trgovi : 1872-2003. Beograd: Zavod za udžbenike i nastavna sredstva. str. 121.
- ^ Đurić-Zamolo, Divna (2009). Graditelji Beograda : 1815-1914. Beograd: Muzej grada Beograda. str. 238—242.
- ^ Vujović, Branko (2003). Beograd u prošlosti i sadašnjosti. Beograd: Draganić. str. 254—255.
- ^ Anđić, Jovo (2015). Književni vodič kroz Beograd. Beograd: Laguna. str. 229. Pristupljeno 28. 11. 2018.
Literatura[uredi | uredi izvor]
- Leko, Milan (2003). Beogradske ulice i trgovi : 1872-2003. Beograd: Zavod za udžbenike i nastavna sredstva. str. 121.
- Radojević, Danilo M. (1966). Beograd i njegove ulice. Beograd: Turistička štampa. str. 121.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Slavija kasne 30-te Arhivirano na sajtu Wayback Machine (23. oktobar 2018)
