Učitelj
| Učitelj | |
|---|---|
 Učitelj u Sijera Leoneu | |
| Zanimanje | |
| Naziv zanimanja | učitelj |
Područje rada | obrazovanje |
| Opis | |
| Polja rada | škole |
| Kvalifikacije | odgovarajuća učiteljska škola i/li stručni ispit |
Slični poslovi | profesor, lektor |
Učitelj, nastavnik ili profesor je stručna osoba visokih radnih, obrazovnih i etičkih kvaliteta edukovana za rad u vrtiću, školi ili fakultetu za određen predmet. On mora da zadovolji niz specifičnih zahteva kao što su: svesna motiviranost za zvanje, potpuniji sastav opšteg i stručnog obrazovanja, visoke intelektualne sposobnosti, crte ličnosti adekvatne sastavu vrednosti u društvu, visoki nivo zrelosti ličnosti, kao i visoki nivo lične kulture.[1][2]
Kompetencije i kvaliteti koje se zahtevaju od nastavnika
[uredi | uredi izvor]Nastava je veoma složena aktivnost.[1] Ovo je delimično zato što je nastava društvena praksa, koja se odvija u specifičnom kontekstu (vreme, mesto, kultura, društveno-političko-ekonomska situacija itd.) i stoga je oblikovana vrednostima tog specifičnog konteksta.[2] Faktori koji utiču na ono što se očekuje (ili zahteva) od nastavnika uključuju istoriju i tradiciju, društvene stavove o svrsi obrazovanja, prihvaćene teorije o učenju itd.[3]
Kompetencije
[uredi | uredi izvor]Na kompetencije koje se od nastavnika zahtevaju utiču različiti načini na koje se uloga shvata širom sveta. Uopšteno govoreći, izgleda da postoje četiri modela:
- nastavnik kao rukovodilac nastave;
- nastavnik kao brižna osoba;
- nastavnik kao stručni učenik; i
- nastavnik kao kulturna i građanska ličnost.[4]
Organizacija za ekonomsku saradnju i razvoj je tvrdila da je neophodno razviti zajedničku definiciju veština i znanja potrebnih nastavnicima, kako bi se rukovodilo obrazovanjem i profesionalnim razvojem nastavnika tokom karijere.[5] Neke međunarodne diskusije zasnovane na dokazima pokušale su da postignu takvo zajedničko razumevanje. Na primer, Evropska unija je identifikovala tri široke oblasti kompetencija koje nastavnici zahtevaju:
- Rad sa drugima
- Rad sa znanjem, tehnologijom i informacijama, i
- Rad u društvu i sa njim.[6]
Pojavljuje se konsenzus naučnika da se ono što se traži od nastavnika može grupisati u tri naslova:
- znanje (kao što su: sam predmet i znanje o tome kako ga predavati, znanja iz nastavnog plana i programa, znanja o obrazovnim naukama, psihologija, ocenjivanje itd.)
- zanatske veštine (kao što su planiranje časa, korišćenje nastavnih tehnologija, upravljanje učenicima i grupama, praćenje i procena učenja, itd.) i
- dispozicije (kao što su suštinske vrednosti i stavovi, uverenja i posvećenost).[7]
Kvaliteti
[uredi | uredi izvor]Entuzijazam
[uredi | uredi izvor]
Utvrđeno je da nastavnici koji su pokazali entuzijazam prema materijalima kursa i studentima mogu stvoriti pozitivno iskustvo učenja.[8] Ovi nastavnici ne predaju napamet, već pokušavaju da osnaže svoje predavanje materijima kursa svakog dana.[9] Nastavnicima koji ponavljaju isti nastavni plan i program može biti izazov da održe svoj entuzijazam, kako se njihova dosada sa sadržajem ne bi negativno odražavala na njihove učenike. Nastavnike entuzijaste njihovi učenici ocenjuju više od nastavnika koji nisu pokazali mnogo entuzijazma za materijale kursa.[10]
Nastavnici koji pokazuju entuzijazam imaju veću verovatnoću da imaju angažovane, zainteresovane i energične učenike koji su radoznali da nauče predmet. Nedavno istraživanje je otkrilo korelaciju između entuzijazma nastavnika i unutrašnje motivacije učenika da uče i vitalnosti u učionici.[11] Kontrolisane, eksperimentalne studije koje istražuju intrinzičnu motivaciju studenata pokazale su da neverbalni izrazi entuzijazma, kao što su demonstrativna gestikulacija, dramatični pokreti koji su različiti i emocionalni izrazi lica, dovode do toga da studenti prijavljuju više nivoe unutrašnje motivacije za učenje.[12] Ali čak i ako se pokazalo da entuzijazam nastavnika poboljšava motivaciju i povećava angažovanje u zadatku, to ne mora nužno da poboljša ishode učenja ili pamćenje materijala.[13]
Postoje različiti mehanizmi pomoću kojih entuzijazam nastavnika može olakšati viši nivo unutrašnje motivacije.[14] Entuzijazam nastavnika može doprineti atmosferi energije i entuzijazma u učionici koja podstiče interesovanje i uzbuđenje učenika u učenju predmeta.[15] Nastavnici entuzijasti mogu takođe dovesti do toga da učenici postanu samoopredeljeni u sopstvenom procesu učenja. Koncept pukog izlaganja ukazuje na to da nastavnikov entuzijazam može doprineti očekivanjima učenika o intrinzičnoj motivaciji u kontekstu učenja. Takođe, entuzijazam može delovati kao „motivaciono ulepšavanje“, povećavajući interesovanje učenika raznovrsnošću, novinom i iznenađenjem entuzijastičnog nastavnika koji predstavlja materijal. Konačno, može se primeniti i koncept emocionalne zaraze: učenici mogu postati suštinski motivisani uhvaćenim entuzijazmom i energijom nastavnika.[11]
Interakcija sa učenicima
[uredi | uredi izvor]Istraživanja pokazuju da su motivacija učenika i stavovi prema školi usko povezani sa odnosima učenika i nastavnika. Nastavnici entuzijasti su posebno dobri u stvaranju korisnih odnosa sa svojim učenicima. Njihova sposobnost da stvore efektivno okruženje za učenje koje podstiče postignuća učenika zavisi od vrste odnosa koji grade sa svojim učenicima.[16][17][18][19] Korisne interakcije između nastavnika i učenika su ključne za povezivanje akademskog uspeha sa ličnim dostignućima.[20] Ovde je lični uspeh unutrašnji cilj učenika da se unapredi, dok akademski uspeh uključuje ciljeve koje dobija od svog pretpostavljenog. Nastavnik mora da vodi svog učenika u usklađivanju svojih ličnih ciljeva sa njihovim akademskim ciljevima. Učenici koji prime ovaj pozitivan uticaj pokazuju jače samopouzdanje i veći lični i akademski uspeh od onih bez ovih interakcija sa nastavnicima.[19][21][22]
Učenici će verovatno izgraditi jače odnose sa nastavnicima koji su prijateljski raspoloženi i podržavaju ih i pokazaće više interesovanja za kurseve koje predaju ovi nastavnici.[20][21] Nastavnici koji provode više vremena u interakciji i direktnom radu sa učenicima smatraju se efikasnim nastavnicima koji pružaju podršku. Pokazalo se da efikasni nastavnici pozivaju učenike na učešće i donošenje odluka, dozvoljavaju humor u svojoj učionici i pokazuju spremnost za igru.[17]
Nastavničke kvalifikacije
[uredi | uredi izvor]U mnogim zemljama, osoba koja želi da postane nastavnik mora prvo da stekne određene profesionalne kvalifikacije ili akreditive na univerzitetu ili koledžu. Ove profesionalne kvalifikacije mogu uključivati studije pedagogije, nauke o nastavi. Nastavnici, kao i drugi profesionalci, možda moraju ili će izabrati da nastave svoje obrazovanje nakon što steknu kvalifikaciju, što je proces poznat kao kontinuirani profesionalni razvoj.
Profesionalni standardi
[uredi | uredi izvor]
Funkcije nastavničkih koledža mogu uključivati postavljanje jasnih standarda prakse, obezbeđivanje kontinuirane edukacije nastavnika, istragu pritužbi koje uključuju članove, vođenje saslušanja o navodima o profesionalnom nedoličnom ponašanju i preduzimanje odgovarajućih disciplinskih mera i akreditaciju programa za obrazovanje nastavnika. U mnogim situacijama nastavnici u školama koje se finansiraju iz javnih fondova moraju biti članovi sa dobrom reputacijom koledža, a privatne škole takođe mogu zahtevati da njihovi nastavnici budu članovi koledža. U drugim oblastima ove uloge mogu pripadati državnom Odboru za obrazovanje, nadzorniku javne nastave, Državnoj agenciji za obrazovanje ili drugim vladinim telima. U drugim oblastima, sindikati nastavnika mogu biti odgovorni za neke ili sve ove dužnosti.
Profesionalno loše ponašanje
[uredi | uredi izvor]Nedolično ponašanje nastavnika, posebno seksualno nedolično ponašanje, sve je više pod nadzorom medija i sudova.[23] Studija Američkog udruženja univerzitetskih žena objavila je da 9,6% studenata u Sjedinjenim Državama tvrdi da je dobilo neželjenu seksualnu pažnju od odrasle osobe povezane sa obrazovanjem; bilo da su volonter, vozač autobusa, nastavnik, administrator ili druga odrasla osoba, u nekom periodu tokom njihove obrazovne karijere.[24]
Studija u Engleskoj pokazala je prevalencu seksualnog zlostavljanja od 0,3% od strane bilo kog profesionalca, grupe koja je uključivala sveštenike, verske vođe i radnike na slučajevima, kao i nastavnike..[25] Važno je, međutim, napomenuti da je ova britanska studija jedina te vrste i da se sastojala od „slučajnog ... uzorka verovatnoće od 2.869 mladih između 18 i 24 godine u studiji potpomognutoj kompjuterom“ i da su se pitanja odnosila na „seksualno zlostavljanje sa profesionalcem”, ne nužno nastavnikom. Stoga je logično zaključiti da informacije o procentu zlostavljanja od strane nastavnika u Ujedinjenom Kraljevstvu nisu eksplicitno dostupne i stoga nisu nužno pouzdane. Studija AAUW, međutim, postavila je pitanja o četrnaest vrsta seksualnog uznemiravanja i različitim stepenima učestalosti i uključivala je samo zlostavljanje od strane nastavnika. „Uzorak je izvučen sa liste od 80.000 škola da bi se kreirao stratifikovani dvostepeni dizajn uzorka od 2.065 učenika od 8. do 11. razreda“. Njegova pouzdanost je procenjena na 95% sa marginom greške od 4%.
Kris Kits, generalni sekretar Nacionalne asocijacije učitelja, izjavio je da nastavnici koji imaju seksualne odnose sa učenicima starijim od uzrasta seksualne saglasnosti ne bi trebalo da budu uvršteni u registar seksualnih prestupnika i da je krivično gonjenje za zakonom propisano silovanje „prava anomalija u zakonu koja nas zabrinjava“. Ovo je izazvalo ogorčenje grupa za zaštitu dece i roditeljskih prava.[26] Bojazan da će biti označen kao pedofil ili hebefil doveo je do toga da deo muškaraca koji bi uspešno obavljali učiteljski posao izbegava ovu profesiju.[27] Ovo je u nekim jurisdikcijama navodno dovelo do nedostataka muških nastavnika.[28]
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ a b For a review of literature on competences required by teachers, see F Caena (2011) 'Literature review: Teachers' core competences: requirements and development' accessed January 2017 at „Homepage | European Education Area” (PDF). Arhivirano (PDF) iz originala 9. 1. 2017. g. Pristupljeno 2017-01-08.
- ^ a b for a useful discussion see, for example: Cochran-Smith, M. (2006): 'Policy, Practice, and Politics in Teacher Education', Thousand Oaks, CA: Corwin Press
- ^ see for example Cummings, W.K. (2003) 'The Institutions of Education. A Comparative Study of Educational Development in the Six Core Nations', Providence, MA: Symposium Books.
- ^ F Caena (2011) 'Literature review: Teachers' core competences: requirements and development' accessed January 2017 at „Homepage | European Education Area” (PDF). Arhivirano (PDF) iz originala 9. 1. 2017. g. Pristupljeno 2017-01-08. citing Altet et al., 1996; Conway et al., 2010; Hansen, 2008; Seifert, 1999; Sockett, 2008
- ^ 'Teachers Matter: Attracting, Developing and Retaining Effective Teachers', 2005, Paris: OECD publications [1]
- ^ F Caena (2011) 'Literature review: Teachers' core competences: requirements and development' accessed January 2017 at „Homepage | European Education Area” (PDF). Arhivirano (PDF) iz originala 9. 1. 2017. g. Pristupljeno 2017-01-08.
- ^ Williamson McDiarmid, G. & Clevenger-Bright M. (2008) 'Rethinking Teacher Capacity', in Cochran-Smith, M., Feiman-Nemser, S. & Mc Intyre, D. (Eds.). 'Handbook of Research on Teacher Education. Enduring questions in changing contexts'. New York/Abingdon: Routledge/Taylor & Francis cited in F Caena (2011)
- ^ Teaching Patterns: a Pattern Language for Improving the Quality of Instruction in Higher Education Settings by Daren Olson. Page 96
- ^ Motivated Student: Unlocking the Enthusiasm for Learning by Bob Sullo. Page 62
- ^ Barkley, S., & Bianco, T. (2006). The Wonder of Wows. Kappa Delta Pi Record, 42(4), 148-151.
- ^ a b Patrick, B.C., Hisley, J. & Kempler, T. (2000) "What's Everybody so Excited about?": The Effects of Teacher Enthusiasm on Student Intrinsic Motivation and Vitality", The Journal of Experimental Education, Vol. 68, No. 3, pp. 217–236
- ^ Brooks, Douglas M. (1985). „The Teacher's Communicative Competence: The First Day of School”. Theory into Practice. 24 (1): 63. doi:10.1080/00405848509543148.
- ^ Motz, B. A.; de Leeuw, J. R.; Carvalho, P. F.; Liang, K. L.; Goldstone, R. L. (2017). „A dissociation between engagement and learning: Enthusiastic instructions fail to reliably improve performance on a memory task”. PLOS ONE. 12 (7): e0181775. Bibcode:2017PLoSO..1281775M. PMC 5521834
. PMID 28732087. doi:10.1371/journal.pone.0181775 .
- ^ All Of Us Should Be Teachers, Even If Just For One Day Arhivirano 9 oktobar 2016 na sajtu Wayback Machine, Huffington Post, 27 September 2016
- ^ Amatora, M. (1950). Teacher Personality: Its Influence on Pupils. Education, 71(3), 154-158
- ^ Baker, J. A., Terry, T., Bridger, R., & Winsor, A. (1997). Schools as caring communities: A relational approach to school reform. School Psychology Review, 26, 576-588.
- ^ a b Bryant, Jennings . 1980. Relationship between college teachers' use of humor in the classroom and students' evaluations of their teachers. Journal of educational psychology. 72, 4.
- ^ Fraser, B. J., & Fisher, D. L. (1982). Predicting students' outcomes from their perceptions of classroom psychosocial environment. American Educational Research Journal, 19, 498- 518.
- ^ a b Hartmut, J. (1978). Supportive dimensions of teacher behavior in relationship to pupil emotional cognitive processes. Psychologie in Erziehung und Unterricht, 25, 69-74.
- ^ a b Osborne, E.;. Salzberger, I.; Wittenberg, G. W. 1999. The Emotional Experience of Learning and Teaching. Karnac Books, London.
- ^ a b Baker, J. A.Teacher-Student Interaction in Urban At-Risk Classrooms: Differential Behavior, Relationship Quality, and Student Satisfaction with School. The Elementary School Journal Volume 100, Number 1, 1999 by The University of Chicago.
- ^ Moos, R. H. (1979). Evaluating Educational Environments: Measures, procedures, findings, and policy implications. San Francisco: Jossey-Bass.
- ^ Goorian, Brad (decembar 1999). „Sexual Misconduct by School Employees” (PDF). ERIC Digest (134): 1. ERIC #: ED436816. Arhivirano iz originala (PDF) 27. 2. 2008. g. Pristupljeno 2008-01-17.
- ^ Shakeshaft, Charol (jun 2004). „Educator Sexual Misconduct: A Synthesis of Existing Literature” (PDF). U.S. Department of Education, Office of the Under Secretary. str. 28. Arhivirano (PDF) iz originala 11. 4. 2008. g. Pristupljeno 2008-01-17.
- ^ Educator Sexual Misconduct: A Synthesis of Existing Literature Arhivirano 11 april 2008 na sajtu Wayback Machine see page 8 and page 20
- ^ „Union Official: Teachers Who Engage in Consensual Sex With Teen Pupils Shouldn't Face Prosecution”. Fox News. 6. 10. 2008. Arhivirano iz originala 10. 10. 2008. g.
- ^ Kissen, Rita (2002). Getting Ready for Benjamin: Preparing Teachers for Sexual Diversity in the classroom. str. 62.
- ^ „Archived copy”. Australian Broadcasting Corporation. Arhivirano iz originala 22. 8. 2003. g. Pristupljeno 2007-12-26.
Literatura
[uredi | uredi izvor]- Bruner, J. S. (1960). The Process of Education, Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press.
- Bruner, J. S. (1966). Toward a Theory of Instruction. Cambridge, Massachusetts: Belkapp Press.
- Bruner, J. S. (1971). The Relevance of Education. New York, NY: Norton
- Freire, P. (1970). Pedagogy of the Oppressed. New York: Continuum
- Montessori, M. (1910). Antropologia Pedagogica.
- Montessori, M. (1921). Manuale di Pedagogia Scientifica.
- Montessori, M. (1934). Psico Geométria.
- Montessori, M. (1934). Psico Aritmética.
- Piaget, J. (1926). The Language and Thought of the Child. London: Routledge & Kegan.
- Karl Rosenkranz (1848). Pedagogics as a System. Translated 1872 by Anna C. Brackett, R.P. Studley Company
- Karl Rosenkranz (1899). The philosophy of education. D. Appleton and Co.
- Vygotsky, L. (1962). Thought and Language. Cambridge, Massachusetts: MIT Press.
- Post Scriptum: From Signature Pedagogies and Transpedagogy to Author Pedagogies. In Ojeda, D. (2019) I Shall Be Several, Studies in Art Education, 60:3, 186–202, . doi:10.1080/00393541.2019.1640513. Nedostaje ili je prazan parametar
|title=(pomoć) - „Blueprint for government schools. Flagship strategy 1: Student Learning. The Principles of Learning and Teaching P-12 Background Paper” (PDF). Department of Education and Training Victoria. Arhivirano iz originala (PDF) 15. 2. 2017. g. Pristupljeno 12. 6. 2017.
- Shulman, Lee (1987). „Knowledge and Teaching: Foundations of the New Reform” (PDF). Harvard Educational Review. 15 (2): 4—14. Pristupljeno 12. 6. 2017.
- Crappell, Courtney (2019). Teaching Piano Pedagogy: A Guidebook for Training Effective Teachers (na jeziku: engleski). New York: Oxford University Press. str. 160. ISBN 978-0-19-067052-8.
- Coussée, Filip; Verschelden, Griet; Williamson, Howard (2009). The History of Youth Work in Europe: Relevance for Youth Policy Today. Strasbourg Cedex: Council of Europe. ISBN 978-92-871-7244-0.
- Chesters, Sarah Davey (2012). The Socratic Classroom. Cham, Switzerland: Springer Science & Business Media. ISBN 978-94-6091-855-1.
- Barnard, Henry; Pestalozzi, Johann (1859). Pestalozzi and Pestalozzianism: Life, Educational Principles, and Methods of Johann Heinrich Pestalozzi. FC Brownell.
- Kenklies, Karsten (12. 2. 2012). „Educational Theory as Topological Rhetoric: The Concepts of Pedagogy of Johann Friedrich Herbart and Friedrich Schleiermacher”. Studies in Philosophy and Education. 31 (3): 265—273. ISSN 0039-3746. S2CID 144605837. doi:10.1007/s11217-012-9287-6.<
- „The New Observer” (PDF). Justinwyllie.net. Arhivirano iz originala (PDF) 2012-09-16. g. Pristupljeno 2012-11-12.
- Sima Barmania (2011-10-26). „Why Paulo Freire's "Pedagogy of the Oppressed" is just as relevant today as ever”. Blogs.independent.co.uk. Arhivirano iz originala 2012-04-30. g. Pristupljeno 2012-11-12.
- Compayré, Gabriel (1892). The History of Pedagogy (na jeziku: engleski). D.C. Heath & Company.
- Kwak, Duck-Joo; Kato, Morimichi; Hung, Ruyu (2019-12-18). The Confucian Concept of Learning: Revisited for East Asian Humanistic Pedagogies (na jeziku: engleski). Routledge. ISBN 978-1-351-03836-2.
