Pređi na sadržaj

FK Borac Banja Luka

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
FK Borac Banja Luka
Puno imeFudbalski klub Borac Banja Luka
NadimakCrveno-plavi,
Krajiški ponos,
Velikan iz Platonove.
Osnovan4. jul 1926.; pre 98 godina (1926-07-04)
StadionGradski stadion
Kapacitet10.030
PredsednikGoran Lukić
TrenerMladen Žižović
LigaPremijer liga BiH
2023/24.1.
Domaća oprema
Gostujuća oprema

FK Borac Banja Luka je fudbalski klub iz Banje Luke, u Republici Srpskoj, odnosno BiH. Osnovan je 1926. godine. Trenutno igra u Premijer ligi BiH, koju je osvajao ukupno tri puta.

Borac je u svojoj dugogodišnjoj istoriji, prvi trofej Kupa Jugoslavije osvojio 11. maja 1988. godine posle pobjede u finalu protiv Crvene zvezde na stadionu JNA. Prvi evropski trofej Mitropa kup, banjalučki tim je osvojio 1992. godine pobedivši u finalu mađarsku ekipu VSK iz Budimpešte.

U sezoni 2009/10. osvojio je Kup Bosne i Hercegovine i tako izborio plasman u evropska takmičenja nakon 18 godina. Već naredne sezone 2010/11. postao je prvak BiH, čime je izborio svoj prvi nastup u kvalifikacijama za Ligu šampiona, a u sezoni 2023/24. zabilježiće i sedmi postratni izlazak u evropska klupska takmičenja.

Fudbalski klub Borac je pet puta bio šampion Republike Srpske, a šest puta je osvajao Kup Republike Srpske.

Na evropsku jesen čekao je do sezone 2024/25. kada je po prvi put obezbijedio prolaz u grupnu fazu jednog UEFA takmičenja.

Istorija

[uredi | uredi izvor]

Osnivanje i prve godine

[uredi | uredi izvor]

Klub je osnovala grupa trgovačkih pomoćnika koji su se okupljali u gostionici „Putnik“ u Banjoj Luci po dogovoru iz sredine 1925. godine. Zbog toga se polemiše da li je klub osnovan 1925. ili 1926. godine. Osnivačka skupština kluba održana je 4. jula 1926. godine. Po tome Borac spada u najstarije klubove u Bosni i Hercegovini. Razgovoru su prisustvovali: Mile i Brane Stefanović, Nikola i Mile Pucar, Branko i Božidar Ilić, Rudi Hiter, Mustafa Softić, Zdravko Šerbl, Savo Novaković, Žarko Vranješević, Emil Zrelec i još nekoliko mladića, uglavnom trgovačkih pomoćnika. Mnogi od njih su sa osnivanjem kluba vjerovali da će tim organizovanjem moći bolje i uspješnije da se bore i izbore za svoja radnička prava. Mnogi savremenici tih događanja su tvrdili da je, u neku ruku, Veselin Masleša dao ime klubu.

Ako se borite, ukoliko ćete se boriti za svoja radnička prava zašto da vam se klub ne zove Borac!

— Veselin Masleša

Po tome je klub dobio svoje prvo ime Radnički sportski klub Borac. Za predsednika RSK Borac izabran je Rudolf-Rudi Hiter, potpredsjednik je bio Savo Novaković, Mustafa Softić bio je prvi, a Nikola Kuković drugi sekretar. Za blagajnike su izabrani: Milan Petrović (prvi), Dušan Balaban (drugi). U upravi su još bili: Vjekoslav Rotkvić, Miloš Jovanović, Omer Isović, Božidar Ilić, Aleksandar Kovač, Dušan Petrović, Milivoje Kovačević. Tom prilikom izabran je i Nadzorni odbor a njega su sačinjavali: Đoko Jovanović (predsjednik), Dragutin Volk, Branko Krivokuća, Milan Prica, Jozo Zeba.[1]

O prvim nastupima Borca nema mnogo podataka, jer se po osnivanju nalazio u sjenci tada najpopularnijeg banjalučkog kluba Krajišnika, međutim ostala je sačuvana uspomena o prvom peharu, osvojenom na sletskom takmičenju u Sarajevu 1928. godine, kada su u finalu pobijedili teslićki Proleter sa 4:1. Osvojeni pehar se čuva u Trofejnoj sali Gradskog stadiona Banja Luka.

Nekoliko puta je rad kluba bio zabranjivan, ali nikada nije bio u potpunosti prekidan. Borac je tih godina uglavnom igrao u regionalnim takmičenjima tadašnje Vrbaske banovine, sve do nastanka NDH-a, kada je klub zatvoren, a za Banjaluku nastupile teške i mračne godine.[2]

Nakon Drugog svetskog rata

[uredi | uredi izvor]
Velimir Sombolac, legenda Borca
Tomislav Knez

Borac je 1950. godine stupio na jugoslovensku fudbalsku scenu kao trećeligaš. Prvo je u kvalifikacijama na regionalnom nivou BiH osvojio prvo mesto, ispred Čelika iz Zenice i Radnika iz Bijeljine. Usledile su kvalifikacije sa Lovćenom sa Cetinja i Šibenikom, koje su uspešno prebrođene. Tako je Borac od 1958. godine postao drugoligaš. Za sve to vreme njegove boje su branili igrači kao što su Oto Bojer, Aleksandar Mastela, Vaso Tešanović Tica, Osman Spaho, Duško Radaković, Muhamed Krajišnik, Lojzo Popović, Pero Banjac i mnogi drugi, a od mlađih su se isticali Tomo Knez i Velimir Sombolac, koji su kasnije ostvarili uspešne fudbalske karijere.[3]

U međuvremenu, Borac je igrao i kvalifikacije za učešće u Prvoj saveznoj ligi, ali nije uspeo. Na veliki uspeh u Banjaluci se čekalo do 11. juna 1961. godine kada je Borac postao prvoligaš. Na poslednjoj utakmici te sezone savladali su Karlovac u Banjaluci sa ubedljivih 7:1. Ostavili su iza sebe Željezničar iz Sarajeva. Taj istorijski rezultat ostvarila je generacija koja je najčešće igrala u sastavu: Kolak, Krivokuća, Kulenović, Švraka, Jurić, Kasumović, Janković, Miljuš, Vezmar, Spasojević, Tomljenović, Timotijević i Knez.

Podvig koji je postignut ulaskom u Prvu ligu, nije bio valorizovan pošto je Borac igrao slabo u svojoj prvoj prvoligaškoj sezoni. Iz kluba je otišao Tomo Knez, a mladi igrači koji nisu bili najsrećnije uklopljeni u novu sredinu se nisu snašli. Na kraju sezone, Borac je završio na začelju tabele i vratio se u drugu ligu. Nakon toga iz godine u godinu, Borac je tavorio u drugoj ligi, ostali klubovi su tada bili uspešniji i odlazili u prvoligaško društvo.

U leto 1970. godine Borac je igrao nezaboravne kvalifikacije protiv Osijeka i Borca iz Čačka. U utakmici odluke u Čačku ostvario je pobedu golom Fazlića od 1:0 i ponovo postao prvoligaš. Klub je postigao veliki uspeh kada je došao do finala Kupa Jugoslavije 1974. godine.[4] Poražen je od Hajduka sa 0:1, ali s obzirom da su Splićani te godine bili prvaci, Banjalučani su po prvi put osigurali plasman na međunarodnu scenu u Kupu pobednika kupova.

Borac je na žrebu izvukao za rivala Rimelanž iz Luksemburga. Debi u Evropi je bio kao iz snova. Silno motivisan prvim izlaskom na međunarodnu scenu, Borac je naneo rivalu pravu katastrofu pobedom od 9:0. Ostaće zapisano da je prvi gol za Borac na evropskoj sceni dao Miloš Cetina u 6. minutu, a istinski junak prvog međunarodnog nastupa bio je Muhamed Ibrahimbegović - Fišer, koji je postigao čak 5 pogodaka. Kasnije su poraženi od belgijskog Anderlehta. U prvom meču na stadionu Hejsel pred 30.000 gledalaca, Anderleht je bio bolji, ostvario pobedu od 3:0, da bi Borac slavio pobedom Ibrahimbegovića u revanšu pred punim Gradskim stadionom.[5]

Osvajanje Kupa Jugoslavije

[uredi | uredi izvor]
Tim Borca pred finale kupa 1988. na stadionu JNA

Svoj najveći uspjeh u Jugoslaviji, Borac je postigao osvojivši Kup Maršala Tita, pobijedivši u finalu u Beogradu, na stadionu JNA, Crvenu zvezdu rezultatom 1:0. Borac je kup osvojio kao drugoligaš, i po tom je bio jedinstven u istoriji tog takmičenja.[6]

Pohod Banjalučana ka peharu pobednika Kupa započeo je godinu dana ranije, tačnije 6. maja 1987, kada je Borac u Dubici savladao Radnik sa 9:0. Potom su redom padali Kozara iz Gradiške, jajačka Elektrobosna, Rudar iz Prijedora, Jedinstvo iz Bihaća, trebinjski Leotar, Osijek, subotički Spartak, novosadska Vojvodina, Priština i na kraju beogradska Crvena zvezda.[7] Finalna utakmica je ostala upamćena po tome što je golman Slobodan Karalić odbranio penal Draganu Stojkoviću Piksiju.[8] Gol kojim je Borac osvojio kup, postigao je napadač Senad Lupić.[9][10]

Klub Rezultat Klub
Borac Banja Luka 1 : 0
Crvena zvezda
Datum 11. maj 1988.
Stadion Stadion JNA, Beograd
Gledalaca 25.000
Sudija Blažo Zuber, Bačka Palanka
Borac Banja Luka
(trener: Husnija Fazlić)
Slobodan Karalić, Stojan Malbašić, Mario Mataja, Milorad Bilbija, Zvonko Lipovac, Damir Špica, Amir Durgutović (74' Mile Šijaković), Božur Matejić, Suad Beširević, Nenad Popović, Senad Lupić (88' Vlado Lemić)
Crvena zvezda
(trener: Velibor Vasović)
Stevan Stojanović, Slobodan Marović, Goran Jurić, Slavko Radovanović, Miodrag Krivokapić, Goran Milojević, Robert Prosinečki, Žarko Đurović (71' Dejan Joksimović), Borislav Cvetković, Dragan Stojković, Dragiša Binić
Strelci 1:0 Lupić 60'

Pobednik Mitropa kupa

[uredi | uredi izvor]

Borac se 1988. godine po drugi put u svojoj istoriji našao u evropskim takmičenjima i ponovo u Kupu pobednika kupova. Banjalučani su započeli takmičenje bez trenera sa kojim su osvojili Kup, Fazlića, koji je podneo ostavku, a na njegovo mesto je došao Josip Kuže. Za rivala u prvom kolu Borac je dobio Metalist iz Harkova koji je za sve na Gradskom stadionu bio velika nepoznanica. Dana 7. septembra 1988. Borac je kao domaćin pobedio rezultatom 2:0 golovima Vlade Lemića i Zvonka Lipovca. U revanšu Metalist je pobedio sa 4:0 i prošao u sledeće kolo.[11]

Borac se vratio u Prvu saveznu ligu sezone 1989/90, čiji je bio član sve do raspada SFRJ. U sezoni 1990/91. Borac je osvojio četvrto mesto u prvenstvu, i na osnovu tog plasmana stekli su pravo na nastup u Mitropa kupu u italijanskom gradu Fođa 1992. godine.

Te 1992. godine rat u Jugoslaviji je uveliko počeo, a fudbaleri Borca su se pripremali za odlazak u Italiju, gde je održan Mitropa kup. Banjalučani su osvojili trofej zahvaljujući boljem izvođenju penala u polufinalu protiv domaće Fođe (2:2, 2:4) i u finalu protiv Vašutaša (1:1, 3:5).[12]

Titule u prvenstvu i kupu

[uredi | uredi izvor]
Mural, Lešinari Banja Luka

Usledile su tri godine od 1992. do 1995. kada je klub igrao u ligama Savezne Republike Jugoslavije, a Borac svoje domaće utakmice igrao u Valjevu i za to vreme odigrao čak 116 utakmica.

Nakon toga su Banjalučani počeli da nastupaju u takmičenjima pod okriljem Fudbalskog saveza Republike Srpske. Borac je ukupno četiri puta bio šampion Republike Srpske, a pet puta je osvajao Kup (1994/95, 1995/96, 2008/09 i 2010/11). Ostale su upamćene utakmice finala Kupa Republike Srpske iz 1995. i 1996. godine, kada je Borac pobedio ekipe Rudara iz Prijedora i brčanskog Jedinstva, a revanš finala iz 1995. godine sa Gradskog stadiona prenosio je tada kanal Eurosport.[13]

Godine 2010. Borac je osvojio Kup BiH i na taj način, nakon 18 godina izborio nastup u evropskim takmičenjima. U drugom kolu kvalifikacija za Ligu Evrope Borac je igrao protiv švajcarske ekipe Lozane; u prvom meču u Lozani pobedili su Švajcarci (1:0), dok je revanš u Banjaluci završio nerešeno (1:1), tako da je Borac eliminisan iz daljeg takmičenja.[14]

Godinu kasnije, Borac je postao šampion Premijer lige BiH. U okviru kvalifikacija za Ligu šampiona, Borac je odmerio snage sa izraelskim Makabijem iz Haife. U prvom meču u Haifi, Borac je poveo golom Borisa Raspudića u 24. minutu, sve do 68. minuta je imao povoljan rezultat (1:1) pred revanš u Banjaluci, ali su domaćini do kraja iskoristili dekoncentraciju Borčevih igrača i u narednih 12 minuta postigli četiri gola. U revanš utakmici u Banjaluci, Borac je savladao izraelskog šampiona sa 3:2. Dva gola u toj utakmici postigao je Branislav Krunić, dok je jednom pogodio Nemanja Vidaković.[15]

Grb kroz istoriju

[uredi | uredi izvor]

Stadion

[uredi | uredi izvor]

Gradski stadion u Banjoj Luci je višenamjenski stadion. Trenutno se koristi najviše za fudbalske mečeve i on je domaći teren Borca Banja Luka.

Stadion ima kapacitet od 10.030 mjesta, zapad 2.912, sjever 2.492, istok 4.326, jug 300 i na njemu je odigrano nekoliko značajnih međunarodnih utakmica.[16]

Navijači

[uredi | uredi izvor]

Lešinari su organizovana navijačka grupa prvenstveno FK Borac, ali povremeno prate i druge sportske kolektive koji nose Borčevo ime — košarkaše i rukometaše. Smješteni su bili u prvih 30 godina postojanja na istočnoj tribini stadiona, a od sezone 2017/18. nalaze se na sjevernoj tribini. Prvi put se pojavljuju njihovi transparenti na stadionu 18. novembra 1987. godine, na utakmici kupa između Borca i novosadske Vojvodine.[17] Prate fudbalere Borca kako na domaćim tako i na svim gostujućim utakmicama. Pored praćenja fudbalskog kluba pamte se i odlične sportske atmosfere koje su stvarali bodreći rukometaše i košarkaše Borca naročito u Evropskim utakmicama. Imaju posebne prijateljske odnose sa navijačkom grupom Firma iz Novog Sada i navijačima italijanske Đenove.[traži se izvor]

Uspjesi

[uredi | uredi izvor]
Takmičenje Broj Godina
Prvenstvo SFR Jugoslavije
Prvenstvo SFR Jugoslavije Prvak 0 /
Četvrti 1 1990/91.
Druga savezna liga Jugoslavije u fudbalu Prvak 2 1960/61, 1974/75.
Viceprvak 3 1968/69,

1969/70, 1988/89.

Prvenstvo Bosne i Hercegovine - 3
Prvenstvo Bosne i Hercegovine Prvak 3 2010/11, 2020/21, 2023/24.
Viceprvak 1 2022/23
Treći 4 2009/10, 2011/12, 2012/13, 2021/22.
Kup takmičenje - 2
Kup SFR Jugoslavije Pobjednik 1 1987/88.
Finalista 1 1973/74.
Kup Bosne i Hercegovine Pobjednik 1 2009/10.
Finalista 3 2003/04, 2020/21, 2023/24.
Prva liga i Kup RS - 11
Prva liga Republike Srpske Prvak 5 2000/01, 2005/06, 2007/08, 2016/17, 2018/19.
Drugi 1 1997/98.
Kup Republike Srpske Pobjednik 6 1994/95, 1995/96, 2008/09, 2010/11, 2011/12, 2022/23.
Finalista 2 2007/08, 2012/13.
Evropski trofeji - 1
Mitropa kup Pobjednik 1 1992.
Finalista 0 /
polufinale 0 /

Napomene:

  • 1946. Borac je postao vicešampion Republičke lige BiH, koja je te sezone bila prvi stepen takmičenja za klubove iz BiH i kvalifikatorna liga za Prvu saveznu ligu SFRJ koja je formirana od sezone 1946/47. Iako jednak međusobni skor i bolja gol razlika od Željezničara, Borac je bio vicešampion jer je po tadašnjim propozicijama imao slabiji ukupni količnik golova (6:5=1,2) naprema Željezničarovih (4:3=1,33).
  • 1953. Prvak Republičke lige (3. stepen takmičenja) i od tada do raspada Jugoslavije stalno je igrao ili 2. stepen (koji se zvao različitim imenima: Zona A, Republička liga, Druga liga grupa Zapad, Druga savezna liga) ili 1. stepen takmičenja (Prva savezna liga Jugoslavije - 15 sezona).

Statistika

[uredi | uredi izvor]

Sezone FK Borac

[uredi | uredi izvor]

Sezone nakon početka takmičenja u Premijer ligi Bosne i Hercegovine.

Sezona Liga Kup RS Kup BiH Evropska takmičenja Najbolji strijelac
Liga IG D N IZ GD GP B PL Igrač Golova
2002–03 Premijer 38 16 6 16 50 49 54 7 1/16 1/4 N/D N/D
2003–04 Premijer 30 11 6 13 40 42 39 7 1/8 F N/D N/D
2004–05 Premijer 30 13 2 15 36 39 40* 15 1/8 1/8 N/D N/D
2005–06 1. RS 30 19 5 6 50 19 62 1 1/2 1/8 N/D N/D
2006–07 Premijer 30 13 0 17 42 47 39 15 1/8 1/4 N/D N/D Dragan Benić 19
2007–08 1. RS 30 21 4 5 62 29 67 1 F 1/16 N/D N/D Miroslav Rikanović 16
2008–09 Premijer 30 15 4 11 45 26 49 5 P 1/16 N/D N/D Stojan Vranješ 5
2009–10 Premijer 30 17 2 11 37 29 53 3 1/8 P N/D N/D Nemanja Bilbija 6
2010–11 Premijer 30 19 7 4 37 15 64 1 P 1/8 Liga Evrope 2. K Stevo Nikolić 10
2011–12 Premijer 30 17 4 9 46 26 55 3 P 1/2 Liga šampiona 2. K Saša Kajkut 9
2012–13 Premijer 30 14 9 7 43 25 51 3 F 1/16 Liga Evrope 1. K Joco Stokić 12
2013–14 Premijer 30 13 6 11 39 32 45 6 1/16 1/8 N/D N/D Joco Stokić 10
2014–15 Premijer 30 14 7 9 26 26 49 5 1/8 1/2 N/D N/D Joco Stokić 10
2015–16 Premijer 30 10 6 14 27 33 36 11 1/8 1/4 N/D N/D Toni Jović 6
2016–17 1. RS 32 25 6 1 61 47 81 1 1/4 1/16 N/D N/D Ivan Delić 12
2017–18 Premijer 32 10 8 14 22 31 38 9 1/8 1/8 N/D N/D Petar Kunić 12
2018–19 1. RS 32 25 5 2 58 14 80 1 1/4 1/4 N/D N/D Saša Kajkut 13
2019–20 Premijer 22 10 6 6 29 23 36 4 1/8 1/4 N/D N/D Stojan Vranješ 12
2020–21 Premijer 33 21 4 8 59 31 67 1 1/16 F Liga Evrope 2. K Stojan Vranješ 15
2021–22 Premijer 33 13 15 5 44 34 54 3 1/2 1/4 Liga šampiona
Liga konferencije
1. K
2. K
Stojan Vranješ 10
2022–23 Premijer 33 18 4 11 39 32 58 2 P 1/8 Liga konferencije 1. K Momčilo Mrkaić 10
2023–24 Premijer 33 24 6 3 68 26 78 1 1/8 F Liga konferencije 1. K Jovo Lukić 12
2024–25 Premijer Liga šampiona
Liga Evrope
Liga konferencije
Liga: IG = Igrali utakmica; D = Dobili; N = Neriješeno; IZ = Izgubili; GD = Golova dali; GP = Golova primili; B = Bodova; PL = Plasman;
Prvi nivo
Drugi nivo

FK Borac u evropskim takmičenjima

[uredi | uredi izvor]
Sezona Takmičenje Kolo Klub Dom. Gost Ukupno
1975/76. Kup pobednika kupova 1. kolo Luksemburg Rumelanž 9–0 5–1 14–1
2. kolo Belgija Anderleht 1–0 0–3 1–3
1988/89. Kup pobednika kupova 1. kolo Sovjetski Savez Metalist Harkov 2–0 0–4 2–4
1991/92. Mitropa kup polufinale Italija Fođa 2–2 (4–2 pen)
finale Mađarska VŠK Zulgo 1–1 (5–3 pen)
2010/11. Liga Evrope 2. kolo kv. Švajcarska Lozana 1–1 0–1 1–2
2011/12. Liga šampiona 2. kolo kv. Izrael Makabi Haifa 3–2 1–5 4–7
2012/13. Liga Evrope 1. kolo kv. Crna Gora Čelik 2–2 1–1 3–3 (pgg)
2020/21. Liga Evrope 1. kolo kv. Crna Gora Sutjeska 1–0 1–0
2. kolo kv. Portugalija Rio Ave 0–2 0–2
2021/22. Liga šampiona 1. kolo kv. Rumunija ČFR Kluž 2–1 1–3 3–4
Liga konferencije 2. kolo kv. Severna Irska Linfild 0–0 0–4 0–4
2022/23. Liga konferencije 1. kolo kv. Farska Ostrva B36 Torshavn 2–0 1–3 3–3 (3–4 pen)
2023/24. Liga konferencije 2. kolo kv. Austrija Austrija Beč 0–1 1–2 1–3
2024/25. Liga šampiona 1. kolo kv. Albanija Egnatija 1–0 1–2 2–2 (4–1 pen)
2. kolo kv. Grčka PAOK 0–1 2–3 2–4
Liga Evrope 3. kolo kv. Farska Ostrva KI Klaksvik 3–1 1–2 4–3
plej-of Mađarska Ferencvaroš 1–1 0–0 1–1 (2–3 pen)
Liga konferencije ligaški deo Grčka Panatinaikos 1–1
Kipar APOEL 1–0
Island Vikingur Rejkjavik 0–2
Austrija LASK
Republika Irska Šamrok roversi
Kipar Omonija

Igrači

[uredi | uredi izvor]

Sastav tima u sezoni 2024/25.

[uredi | uredi izvor]
Mladen Žižović, trener Borca
Br. Pozicija Igrač
21 Bosna i Hercegovina G Nikola Ćetković
12 Bosna i Hercegovina G Nikola Grujić
1 Bosna i Hercegovina G Bojan Pavlović
6 Hrvatska O Maks Juraj Ćelić
4 Srbija O Nikola Pejović
3 Srbija O Ranko Jokić
31 Bosna i Hercegovina O Savo Šušić
2 Bosna i Hercegovina O Slobodan Đekić
20 Bosna i Hercegovina O Zoran Kvržić
18 Bosna i Hercegovina O Aleksandar Subić
16 Bosna i Hercegovina O Sebastijan Herera
7 Bosna i Hercegovina O Dino Ćorić
29 Srbija S Vasilije Terzić
Br. Pozicija Igrač
22 Bosna i Hercegovina S David Čavić
24 Bosna i Hercegovina S Jakov Blagaić
8 Srbija S Stefan Fićović
23 Bosna i Hercegovina S Stojan Vranješ
31 Bosna i Hercegovina S Savo Sušić
7 Bosna i Hercegovina N Alen Jurilj
27 Bosna i Hercegovina N Enver Kulašin
55 Bosna i Hercegovina N Damir Hrelja
17 Bosna i Hercegovina N David Vuković
19 Bosna i Hercegovina N Jovo Lukić
9 Srbija N Milan Makarić
- Bosna i Hercegovina S Stefan Marčetić
- Bosna i Hercegovina N Momčilo Mrkaić [18]

Trener: Mladen Žižović[19]

Idealnih 11

[uredi | uredi izvor]
Idealna Borčeva jedanaestorica

U akciji banjalučkih novina Glas Srpske održanoj 2006. godine, nekadašnji treneri, igrači i ljudi koji su bezmalo cijeli vijek proveli uz Borac izabrali su „Idealnu jedanaestoricu“ Borca:[20][21]

Treneri

[uredi | uredi izvor]

Dresovi i oprema

[uredi | uredi izvor]
Period Proizvođač opreme Glavni sponzor
—2009 NAAI
2010—2016 m:tel
2016—2017 Diadora
2017—2019 Nova banka
2019—2020 Kelme Prointer
2020— m:tel

Vidi još

[uredi | uredi izvor]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ „Neka se zove Borac!”. 06. 07. 2015. Pristupljeno 18. 12. 2018. 
  2. ^ „Prvi pehar i zabrana rada kluba 1941.”. 06. 07. 2015. Pristupljeno 18. 12. 2018. 
  3. ^ „"Ako se borite za prava radnika, neka bude Borac". mondo.ba. 04. 07. 2016. Pristupljeno 19. 12. 2018. 
  4. ^ „Kup Jugoslavije RSSSF”. rsssf.com. 19. 12. 2018. Pristupljeno 19. 12. 2018. 
  5. ^ „Finale Kupa i prvi evropski nastupi”. 19. 12. 2018. Pristupljeno 19. 12. 2018. 
  6. ^ „Drugoligaš osvojio Kup Jugoslavije!”. 06. 07. 2015. Pristupljeno 18. 12. 2018. 
  7. ^ „Veličanstveni uspjeh Borca za sva vremena”. Glas Srpske. 10. 05. 2009. Pristupljeno 21. 12. 2018. 
  8. ^ „Preminuo golman Borca, koji je u finalu Kupa Piksiju odbranio penal”. Kurir. 27. 11. 2013. Pristupljeno 19. 12. 2018. 
  9. ^ „Senad Lupić, junak istorijskog trijumfa Borca u finalu Kupa 1988: Gol Zvezdi nikad se neće zaboraviti”. Blic sport. 26. 02. 2017. Pristupljeno 16. 11. 2018. 
  10. ^ „Kup za klupske anale”. borac-sport.com. 06. 07. 2015. Arhivirano iz originala 19. 11. 2018. g. Pristupljeno 18. 12. 2018. 
  11. ^ „Drugi izlazak u Evropu”. 19. 12. 2018. Pristupljeno 19. 12. 2018. 
  12. ^ „FK Borac: Mitropa kup za sva vremena”. srpskacafe.com. 29. 05. 2017. Arhivirano iz originala 15. 12. 2018. g. Pristupljeno 18. 12. 2018. 
  13. ^ „Borac u Srbiji, finala Kupa Republike Srpske”. 18. 12. 2018. Pristupljeno 18. 12. 2018. 
  14. ^ „Lozana izbacila Borac, Rabotnički ide na Enfild”. blic sport. 22. 07. 2010. Pristupljeno 19. 12. 2018. 
  15. ^ „Borac slavio, Makabi ide dalje”. Nezavisne novine. 20. 07. 2011. Pristupljeno 18. 12. 2018. 
  16. ^ „Gradski stadion Banja Luka”. fkborac.net. 29. 05. 2018. Pristupljeno 18. 12. 2018. 
  17. ^ „Lešinari navijačka grupa”. lesinari1987.net. 19. 12. 2018. Pristupljeno 19. 12. 2018. 
  18. ^ „Sastav Borca”. 30. 09. 2024. 
  19. ^ „Borac imenovao novog trenera: Marinović preuzeo vruću klupu Velikana iz Platonove | MeridianSportBH” (na jeziku: engleski). 2022-08-28. Pristupljeno 2024-04-04. 
  20. ^ „FK “Borac” – od 1925. do danas”. 27. 11. 2011. Pristupljeno 18. 11. 2018. 
  21. ^ „Prije 85 godina osnovan RSK Borac”. Glas Srpske. 03. 07. 2011. Arhivirano iz originala 21. 12. 2018. g. Pristupljeno 21. 12. 2018. 

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]