Pređi na sadržaj

Filmografija Ketrin Zite Džouns

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Ketrin Zita-Džouns na Trajbeka filmskom festivalu 2012. godine

Ketrin Zita-Džouns je velška glumica koja se, prema podacima iz 2019. godine, pojavila u 27 fimlova, 11 televizijskih produkcija i 9 pozorišnih predstava. Njeno prvo pojavljivanje na pozornici bilo je kada je imala devet godina i kada je tumačila siroče u Vest End produkciji mjuzikla Annie.[1][2] Takođe je igrala naslovnu ulogu u drugoj produkciji mjuzikla u Pozorištu u Svonziju 1981. godine.[3] Kao tinejdžerka, igrala je uloge u predstavama Bugsy Malone i The Pajama Game na Vest Endu, nakon čega je doživela svoj scenski proboj u glavnoj ulozi devojke iz hora u predstavi iz 1987. pod nazivom 42nd Street.[4]

Francusko-italijanski naučnofantastični film 1001 noć (engl. 1001 Nights, 1990) predstavljao je filmski prvenac Zite-Džouns.[5] Popularnost u Britaniji stekla je ulogom seoske devojke u televizijskoj seriji The Darling Buds of May (1991–1993) — najgledanijoj seriji u zemlji u to vreme.[6][7] Međutim, razočarana time što su joj nudili isključivo uloge u ljubavnim filmovima, Zita-Džouns se preselila u Los Anđeles.[8][9] Rani uspeh postigla je igrajući uloge koje su se značajno oslanjale na njen seksepil, u akcionom filmu Maska Zoroa (engl. The Mask of Zorro, 1998) i trileru Entrapment (1999).[1][10] Za svoju ulogu u ovom prvom nominovana je za nagradu Saturn za najbolju glumicu.[11] Za svoju ulogu supruge narko bosa u Soderbergovom filmu Traffic iz 2000. godine nominovana je za nagradu Zlatni globus za najbolju sporednu glumicu.[12] Potom je osvojila Oskara i nagradu BAFTA za najbolju sporednu glumicu za ulogu Velme Keli u mjuziklu Chicago (2002).[13] Kao tada najplaćenija britanska glumica u Holivudu,[14] tumačila je ulogu žene koja se stalno razvodi u filmu Intolerable Cruelty (2003), potom stjuardesu u filmu Terminal (engl. Terminal, 2004) i agenta Europola u filmu Igraj svoju igru 2 (2004).[9][15] Nastavak filma Maska Zoroa, pod nazivom Legenda o Zorou (2005), bio je neuspeh,[16][17] nakon čega je Zita-Džouns glumila ambicioznog kuvara u romantičnoj komediji No Reservations (2007).[18]

Zita-Džouns je značajno smanjila svoje radno opterećenje krajem 2000-ih.[19] Na Brodveju je debitovala 2009. godine ulogom ostarele glumice u mjuziklu A Little Night Music, za koju je osvojila nagradu Toni za najbolju glumicu u mjuziklu.[1][20] Nakon trogodišnjeg odsustva sa ekrana, imala je tri filmske emisije u 2012. i još toliko 2013. godine. Nijedno njeno izdanje iz 2012. nije ostvarilo veći uspeh.[21] Ovo se promenilo 2013. godine, kada je igrala misterioznog psihijatra u Soderbergovom trileru Side Effects i ruskog agenta u finansijski uspešnom akcionom filmu Red 2.[22][23] Nakon još jednog odsustva iz sveta glume, Zita-Džouns je glumila u britanskom filmu Dad's Army (2016), zasnovanom na istoimenom televizijskom sitkomu.[24] Godine 2017. vratila se na televiziju tumačeći glumicu Oliviju de Hevilend u antološkoj seriji Feud.[25]

Naslov God.[a] Uloga Režiser(i) Napomena Ref.
1001 Nights 1990 Šeherezada Filip de Broka Film na francuskom jeziku [26]
Christopher Columbus: The Discovery 1992 Beatris Enrikez de Arana Džon Glen [27]
Splitting Heirs 1993 Kiti Farant Robert Jang [28]
Blue Juice 1995 Kloi Karl Prečezer [29][30]
The Phantom 1996 Sala Sajmon Vinder [31]
The Mask of Zorro 1998 Elena Montero Martin Kempbel [32]
Entrapment 1999 Virdžinija „Džin” Bejker Džon Amijel [33]
The Haunting 1999 Teodora Žan de Bont [34]
High Fidelity 2000 Čarli Nikolson Stiven Frirs [35]
Traffic 2000 Helena Ajala Stiven Soderberg [36]
America's Sweethearts 2001 Gven Herison Džo Rot [37]
Chicago 2002 Velma Keli Rob Maršal Takođe je i pevač za saundtrek filma i to na pesmama:
All That Jazz
Cell Block Tango
I Can't Do It Alone
Class
Nowadays/Hot Honey Rag
I Move On
[38][39]
Sinbad: Legend of the Seven Seas 2003 Marina (glas) Tim Džonson
Patrik Gilmor
[40]
Intolerable Cruelty 2003 Merilin Reksrot Braća Koen [41]
The Terminal 2004 Amelija Voren Stiven Spilberg [42]
Ocean's Twelve 2004 Izabel Lahiri Stiven Soderberg [43]
The Legend of Zorro 2005 Elena de la Vega Martin Kempbel [44]
No Reservations 2007 Kejt Armstrong Skot Hiks [45]
Death Defying Acts 2007 Meri Makgarvi Gilijan Armstrong [46]
The Rebound 2009 Sendi Bart Frojdlih [47]
Lay the Favorite 2012 Tulip Hejmovic Stiven Frirs [48]
Rock of Ages 2012 Patrisija Vitmor Adam Šenkman Takođe je i pevač na saundtreku i to na pesmama:
Hit Me with Your Best Shot
We Built This City
[49][50]
Playing for Keeps 2012 Denis Gabrijela Mućino [51]
Broken City 2013 Ketlin Hostetler Alen Hjudžs [52]
Side Effects 2013 dr Viktorija Sibert Stiven Soderberg [53]
Red 2 2013 Katja Petrokovič Din Perisot [54]
Dad's Army 2016 Rouz Vinters Oliver Parker [24]

Televizija

[uredi | uredi izvor]
Naslov God. Uloga Napomena Ref.
Out of the Blue 1991 Nepoznato Televizijska epizoda [55]
The Darling Buds of May 1991—93 Merijet Televizijska serija [6][56]
The Young Indiana Jones Chronicles 1992 Maja Epizoda: "Palestine, October 1917" [57]
The Return of the Native 1994 Eustasija Vie Televizijski film [58]
The Cinder Path 1994 Viktorija Čapman Televizijska miniserija [59]
Catherine the Great 1995 Katarina II Televizijski film [60]
Titanic 1996 Izabela Paradin Televizijska miniserija [61]
Saturday Night Live 2005 Samu sebe (domaćin) Epizoda: "Catherine Zeta-Jones/Franz Ferdinand" [62]
Feud: Bette and Joan 2017 Olivija de Hevilend Televizijska antološka serija [63]
Cocaine Godmother 2018 Grizelda Blanko Televizijski film [64]
Queen America 2018—2019 Viki Elis Veb serija [65]
Sreda 2022–sadašnjost Mortiša Adams Televizijska serija, 2 epizode [66]
National Treasure: Edge of History 2022—2023 Bili Pirs Televizijska serija, glavna uloga [67]

Predstave

[uredi | uredi izvor]
Predstava God. Uloga Pozorište Ref.
Annie Nepoznato[b] Siroče Pozotište Viktorija Palas [1][2]
Annie 1981 Eni Pozorište u Svonziju [3]
Bugsy Malone 1983 Talula Pozorište Njenog veličanstva [69][70]
The Pajama Game 1985—86 Devojka iz hora Pozorište Hejmarket u Lesteru [71][72]
42nd Street 1987 Pegi Sojer Kraljevski teatar Druri Lejn [73]
Street Scene 1989 Me Džouns Londonski Koloseum [74][75]
Under Milk Wood 1992 Nepoznato AIR Studios [76]
A Little Night Music 2009—10 Dezire Armfelt Pozotište Volter Ker [77]
The Children's Monologues 2017 Devojčica opsednuta matematikom Karnegi Hol [78]

Napomene

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Odnosi se na najranije izdanje filma
  2. ^ Mjuzikl se izvodio od 1978. do 1981. godine, ali datumi kada je Zita-Džouns nastupala nisu poznati.[68]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ a b v g McGrath, Charles (6. 12. 2009). „Send in the Song-and-Dance Gal”. The New York Times. Arhivirano iz originala 19. 8. 2017. g. Pristupljeno 10. 10. 2014. 
  2. ^ a b Fulton, Rick (1. 7. 1999). „The Frog Princess”. Daily Record. Arhivirano iz originalaNeophodna novčana pretplata 4. 5. 2016. g. Pristupljeno 5. 4. 2016 — preko HighBeam Research. 
  3. ^ a b Adams, Guy (16. 4. 2011). „Catherine Zeta-Jones: Darling bud with a steely core”. The Independent. Arhivirano iz originala 20. 4. 2016. g. Pristupljeno 5. 4. 2016. 
  4. ^ Film Review: Special. Visual Imagination Limited. 2000. str. 57. Arhivirano iz originala 1. 3. 2017. g. 
  5. ^ „Catherine Zeta Jones biography”. BBC. 14. 6. 2010. Arhivirano iz originala 26. 9. 2009. g. Pristupljeno 5. 4. 2016. 
  6. ^ a b „Face of the Day: Catherine Zeta Jones”. The Herald. 20. 6. 2000. Arhivirano iz originala 18. 4. 2016. g. Pristupljeno 5. 4. 2016. 
  7. ^ Butzel, Marsha; Ana Lopez (januar 1994). Mediating the National. Taylor & Francis. str. 33. ISBN 978-3-7186-0570-5. Arhivirano iz originala 1. 3. 2017. g. 
  8. ^ „Catherine Zeta Jones Interview: I Used to Be Just a Pretty Face with a Big Bust Now I Fight for Roles with Nicole Kidman”. Daily Mirror. 12. 12. 1998. Arhivirano iz originalaNeophodna novčana pretplata 4. 5. 2016. g. Pristupljeno 5. 4. 2016 — preko HighBeam Research. 
  9. ^ a b Johnston, Sheila (12. 6. 2010). „Catherine Zeta-Jones: the evergreen girl of the valleys”. The Daily Telegraph. Arhivirano iz originala 2. 1. 2014. g. Pristupljeno 7. 2. 2013. 
  10. ^ Dougharty, Margot (avgust 1998). Exposure. Los Angeles Magazine. str. 42. ISSN 1522-9149. Arhivirano iz originala 17. 2. 2017. g. 
  11. ^ Rice, Andrew (9. 6. 1999). „Sci-Fi Saturnalia in La-La Land”. Wired. Arhivirano iz originala 20. 4. 2016. g. Pristupljeno 11. 4. 2016. 
  12. ^ Yamato, Jen (1. 10. 2014). „Catherine Zeta-Jones To Play ‘Cocaine Godmother’ Griselda Blanco”. Deadline Hollywood. Arhivirano iz originala 2. 4. 2016. g. Pristupljeno 7. 4. 2016. 
  13. ^ Brocks, Emma (14. 12. 2009). „Singing and acting, but not at the same time – Zeta-Jones falters on Broadway”. The Guardian. Arhivirano iz originala 2. 8. 2015. g. Pristupljeno 14. 8. 2015. 
  14. ^ Simpson, Richard (16. 1. 2002). „Hollywood's most wanted”. London Evening Standard. Arhivirano iz originala 9. 10. 2016. g. Pristupljeno 10. 4. 2016. 
  15. ^ O'Sullivan, Michael (10. 10. 2003). „Cruel? Yes. Intolerable? No”. The Washington Post. Arhivirano iz originala 22. 8. 2015. g. Pristupljeno 11. 4. 2016. 
    Scott, A. O. (18. 6. 2004). „An American's Paradise Lost and Found”. The New York Times. Arhivirano iz originala 19. 4. 2016. g. Pristupljeno 7. 4. 2016. 
    Susman, Gary (11. 2. 2004). „Zeta-Jones completes the cast of Ocean's Twelve. Entertainment Weekly. Arhivirano iz originala 10. 10. 2016. g. Pristupljeno 14. 8. 2015. 
  16. ^ „The Legend of Zorro”. Metacritic. Arhivirano iz originala 13. 1. 2011. g. Pristupljeno 9. 12. 2010. 
  17. ^ „The Legend of Zorro (2005)”. Box Office Mojo. Arhivirano iz originala 5. 9. 2015. g. Pristupljeno 14. 8. 2015. 
  18. ^ Freydkin, Donna (18. 7. 2007). „Catherine Zeta-Jones makes 'No Reservations'. USA Today. Arhivirano iz originala 23. 4. 2016. g. Pristupljeno 8. 4. 2016. 
  19. ^ McQuoid, Debbie. „Just call me Cath”. Stylist. Arhivirano iz originala 23. 7. 2015. g. Pristupljeno 14. 8. 2015. 
  20. ^ „Catherine Zeta Jones wins Tony Award”. BBC. 14. 6. 2010. Arhivirano iz originala 8. 4. 2011. g. Pristupljeno 28. 1. 2011. 
  21. ^ „Catherine Zeta-Jones”. Box Office Mojo. Arhivirano iz originala 5. 3. 2016. g. Pristupljeno 9. 4. 2016. 
  22. ^ „Side Effects (2013)”. Rotten Tomatoes. Arhivirano iz originala 22. 8. 2015. g. Pristupljeno 14. 8. 2015. 
  23. ^ „Red 2 (2013)”. Box Office Mojo. 17. 10. 2013. Arhivirano iz originala 22. 7. 2015. g. Pristupljeno 14. 8. 2015. 
  24. ^ a b Bray, Catherine (27. 1. 2016). „Film Review: ‘Dad’s Army. Variety. Arhivirano iz originala 29. 3. 2016. g. Pristupljeno 7. 4. 2016. 
  25. ^ Patten, Dominic (25. 2. 2017). „‘Feud: Bette & Joan’ Review: Jessica Lange & Susan Sarandon Kill In H’wood War Story”. Deadline.com. Arhivirano iz originala 25. 2. 2017. g. Pristupljeno 1. 3. 2017. 
  26. ^ Zipes, Jack; Greenhill, Pauline (16. 9. 2015). Fairy-Tale Films Beyond Disney: International Perspectives. Routledge. str. 73. ISBN 978-1-134-62813-1. Arhivirano iz originala 7. 11. 2017. g. 
  27. ^ Mendelson, Scott (13. 10. 2014). „When Christopher Columbus Flopped At The Box Office... Twice”. Forbes. Arhivirano iz originala 20. 4. 2016. g. Pristupljeno 6. 4. 2016. 
  28. ^ Canby, Vincent (1. 5. 1993). „Review/Film; Trying to Kill One's Way To a Title”. The New York Times. Arhivirano iz originala 19. 4. 2016. g. Pristupljeno 6. 4. 2016. 
  29. ^ Maltin, Leonard (2. 9. 2014). Leonard Maltin's 2015 Movie Guide. Penguin Group. str. 275. ISBN 978-0-698-18361-2. Arhivirano iz originala 7. 11. 2017. g. 
  30. ^ Engle, John (5. 10. 2015). Surfing in the Movies: A Critical History. McFarland. str. 179. ISBN 978-1-4766-2284-2. Arhivirano iz originala 7. 11. 2017. g. 
  31. ^ Muir, John Kenneth (13. 2. 2004). The Encyclopedia of Superheroes on Film and Television, 2d ed. McFarland. str. 434. ISBN 978-0-7864-3755-9. Arhivirano iz originala 7. 11. 2017. g. 
  32. ^ Turan, Kenneth (17. 7. 1998). „A Finely Honed Swashbuckler”. Los Angeles Times. Arhivirano iz originala 24. 4. 2016. g. Pristupljeno 9. 4. 2016. 
  33. ^ „Entrapment (1999)”. Rotten Tomatoes. Arhivirano iz originala 22. 8. 2015. g. Pristupljeno 14. 8. 2015. 
  34. ^ Maslin, Janet (23. 7. 1993). „Review/Film; Things That Go Bump, and Worse, in the Night”. The New York Times. Arhivirano iz originala 22. 4. 2016. g. Pristupljeno 6. 4. 2016. 
  35. ^ „High Fidelity Details and Credits”. Metacritic. Arhivirano iz originala 31. 3. 2017. g. Pristupljeno 9. 4. 2016. 
  36. ^ French, Philip (20. 1. 2001). „Traffic”. The Guardian. Arhivirano iz originala 18. 4. 2016. g. Pristupljeno 9. 4. 2016. 
  37. ^ Cameron-Wilson, James (1. 11. 2002). Film Review 2002-2003: The Definitive Film Yearbook. Reynolds & Hearn. Arhivirano iz originala 7. 11. 2017. g. 
  38. ^ Edelstein, David (27. 12. 2002). „Cell Block Tango”. Slate. Arhivirano iz originala 6. 5. 2012. g. Pristupljeno 9. 12. 2010. 
  39. ^ „Chicago [The Miramax Motion Picture Soundtrack]”. AllMusic. Arhivirano iz originala 18. 3. 2016. g. Pristupljeno 11. 4. 2016. 
  40. ^ „Catherine Zeta Jones interview: Sinbad: Legend Of The Seven Seas”. BBC. 28. 11. 2008. Arhivirano iz originala 26. 9. 2009. g. Pristupljeno 14. 8. 2015. 
  41. ^ Wise, Damon (1. 1. 2011). „Empire's Intolerable Cruelty Movie Review”. Empire. Arhivirano iz originala 3. 10. 2013. g. Pristupljeno 14. 8. 2015. 
  42. ^ Scott, A. O. (18. 6. 2004). „An American's Paradise Lost and Found”. The New York Times. Arhivirano iz originala 19. 4. 2016. g. Pristupljeno 7. 4. 2016. 
  43. ^ Clinton, Paul (10. 12. 2004). „Review: 'Ocean's Twelve' high-spirited fun”. CNN. Arhivirano iz originala 20. 4. 2016. g. Pristupljeno 7. 4. 2016. 
  44. ^ „The Legend of Zorro Details and Credits”. Metacritic. Arhivirano iz originala 14. 11. 2012. g. Pristupljeno 9. 4. 2016. 
  45. ^ Ebert, Roger (25. 7. 2007). „No Reservations Movie Review & Film Summary (2007)”. RogerEbert.com. Arhivirano iz originala 23. 7. 2015. g. Pristupljeno 14. 8. 2015. 
  46. ^ Harvey, Dennis (13. 9. 2007). „Review: ‘Death Defying Acts. Variety. Arhivirano iz originala 20. 4. 2016. g. Pristupljeno 9. 4. 2016. 
  47. ^ „The Rebound (2009)”. Rotten Tomatoes. Arhivirano iz originala 20. 4. 2016. g. Pristupljeno 9. 4. 2016. 
  48. ^ Fine, Marshall (3. 2. 2013). „Movie Review: Lay the Favorite”. The Huffington Post. Arhivirano iz originala 23. 4. 2016. g. Pristupljeno 9. 4. 2016. 
  49. ^ Bradshaw, Peter (14. 6. 2012). „Rock of Ages – review”. The Guardian. Arhivirano iz originala 18. 4. 2016. g. Pristupljeno 9. 4. 2016. 
  50. ^ „Tom Cruise Covers Guns N' Roses, Russell Brand Sings Jefferson Starship on 'Rock of Ages' Soundtrack”. The Hollywood Reporter. 1. 5. 2012. Arhivirano iz originala 7. 2. 2015. g. Pristupljeno 9. 12. 2014. 
  51. ^ „Playing for Keeps (2012)”. Rotten Tomatoes. Arhivirano iz originala 21. 8. 2015. g. Pristupljeno 14. 8. 2015. 
  52. ^ McCarthy, Todd (16. 1. 2013). „Broken City Review”. The Hollywood Reporter. Arhivirano iz originala 27. 7. 2015. g. Pristupljeno 14. 8. 2015. 
  53. ^ French, Philip (10. 3. 2013). „Side Effects – review”. The Guardian. Arhivirano iz originala 2. 4. 2016. g. Pristupljeno 9. 4. 2016. 
  54. ^ „Red 2 (2013)”. Rotten Tomatoes. Arhivirano iz originala 22. 8. 2015. g. Pristupljeno 14. 8. 2015. 
  55. ^ Adato, Allison (28. 4. 2014). „My Life in Pictures: Colin Firth”. People. Arhivirano iz originala 2. 6. 2016. g. Pristupljeno 9. 4. 2016. 
  56. ^ Leggott, James; Taddeo, Julie (11. 12. 2014). Upstairs and Downstairs: British Costume Drama Television from The Forsyte Saga to Downton Abbey. Rowman & Littlefield Publishers. str. 48. ISBN 978-1-4422-4483-2. Arhivirano iz originala 7. 11. 2017. g. 
  57. ^ „Catherine Zeta-Jones: Her Style Timeline”. Allure. Arhivirano iz originala 23. 4. 2016. g. Pristupljeno 9. 4. 2016. 
  58. ^ Tucker, Ken (2. 12. 1994). „The Return of the Native”. Entertainment Weekly. Arhivirano iz originala 18. 11. 2015. g. Pristupljeno 6. 4. 2016. 
  59. ^ Goble, Alan (1. 1. 1999). The Complete Index to Literary Sources in Film. Walter de Gruyter. str. 93. ISBN 978-3-11-095194-3. Arhivirano iz originala 7. 11. 2017. g. 
  60. ^ Nesselson, Lisa (26. 2. 1995). „Review: Catherine The Great”. Variety. Arhivirano iz originala 18. 4. 2016. g. Pristupljeno 5. 4. 2016. 
  61. ^ Anderson, D. Brian (22. 3. 2005). The Titanic in Print and on Screen: An Annotated Guide to Books, Films, Television Shows and Other Media. McFarland. str. 106—108. ISBN 978-0-7864-1786-5. Arhivirano iz originala 7. 11. 2017. g. 
  62. ^ „SNL Season 31 Episode 03-Catherine Zeta-Jones/Franz Ferdinand”. NBC. Pristupljeno 18. 3. 2019. 
  63. ^ Stanhope, Kate (16. 8. 2016). „Catherine Zeta-Jones Joins Ryan Murphy's FX Drama 'Feud'. The Hollywood Reporter. Arhivirano iz originala 17. 8. 2016. g. Pristupljeno 16. 8. 2016. 
  64. ^ Nguyen, Hanh (20. 1. 2018). „‘Cocaine Godmother’ Review: Brownface Casting Is Just One of Many Insults in This Schlocky ‘Narcos’ Knockoff”. IndieWire. Pristupljeno 21. 1. 2018. 
  65. ^ Evans, Greg (10. 9. 2018). „Catherine Zeta-Jones Series ‘Queen America’ Sets Facebook Watch Premiere Date”. Deadline Hollywood. Pristupljeno 12. 9. 2018. 
  66. ^ Goldberg, Lesley (9. 8. 2021). „Catherine Zeta-Jones Set as Morticia in Tim Burton's 'Addams Family' Series for Netflix”. The Hollywood Reporter. Pristupljeno 19. 8. 2021. 
  67. ^ Andreeva, Nellie (7. 2. 2022). „Catherine Zeta-Jones To Star In 'National Treasure' Disney+ Series”. Deadline Hollywood. Pristupljeno 7. 2. 2022. 
  68. ^ Plays International. Chancery Publications Limited. 1998. str. 16. Arhivirano iz originala 7. 11. 2017. g. 
  69. ^ Seeley, Robert; Bunnett, Rex; Rust, Brian A. L. (1989). London musical shows on record, 1889-1989: a hundred years of London's musical theatre. General Gramophone Publications. str. 35. ISBN 978-0-902470-30-9. Arhivirano iz originala 7. 11. 2017. g. 
  70. ^ Noticias. Editorial Perfil. 1999. str. 66. Arhivirano iz originala 7. 11. 2017. g. 
  71. ^ London Theatre Record. I. Herbert. 1986. str. 83. Arhivirano iz originala 3. 1. 2014. g. 
  72. ^ Vanity Fair. Vanity Fair Publishing Company. januar 2001. str. 149—150. Arhivirano iz originala 7. 11. 2017. g. 
  73. ^ Lemmon, David (1989). British Theatre Yearbook. C. Helm. str. 16. Arhivirano iz originala 7. 11. 2017. g. 
  74. ^ „Catherine Zeta Jones biography”. BBC. 14. 6. 2010. Arhivirano iz originala 26. 9. 2009. g. Pristupljeno 5. 4. 2016. 
  75. ^ Hischak, Thomas S. (2. 6. 2008). The Oxford Companion to the American Musical: Theatre, Film, and Television. Oxford University Press. str. 892. ISBN 978-0-19-533533-0. Arhivirano iz originala 17. 2. 2017. g. 
  76. ^ Hayden, Jacki (1. 9. 2014). A Map of Love: Around Wales with Dylan Thomas. Y Lolfa. str. 75. ISBN 978-1-907476-04-4. 
  77. ^ Prentice, Claire (14. 12. 2009). „A Little Night Music at the Walter Kerr Theatre, review”. The Daily Telegraph. Arhivirano iz originala 23. 8. 2015. g. Pristupljeno 14. 8. 2015. 
  78. ^ Scheck, Frank (14. 11. 2017). „Critic's Notebook: An All-Star Cast Performs 'The Children's Monologues' at Carnegie Hall”. The Hollywood Reporter. Pristupljeno 19. 11. 2017. 

Spoljašnje veze

[uredi | uredi izvor]