Фине мртве дјевојке
| Fine mrtve djevojke | |
|---|---|
 Filmski poster | |
| Režija | Dalibor Matanić |
| Scenario | Mate Matišić Dalibor Matanić |
| Glavne uloge | Olga Pakalović Nina Violić Inge Apelt Krešimir Mikić Ivica Vidović Jadranka Đokić Boris Miholjević Milan Štrljić |
| Montaža | Tomislav Pavlić |
| Godina | 2002. |
| Trajanje | 77 minuta |
| Zemlja | Hrvatska |
| Jezik | hrvatski |
| IMDb veza | |
Fine mrtve djevojke je hrvatski film iz 2002. godine koji je dobio nagradu Zlatna arena.[1] Karakterišu ga dvije glavne lezbijske uloge, kao i nestabilan psihološki profil relativno svih likova filma radi dočaravanja „posljeratnog ludila“.[2][3]
Radnja
[uredi | uredi izvor]
Film počinje tako što djevojka (kasnije se saznaje Iva) u pratnji policije dolazi u stan Olge (Inge Apelt) i Blaža (Ivica Vidović), koje optužuje da su kidnapovali njenog sina. Nakon uvida, policija i djevojka odlaze u policijsku stanicu, gde Iva prepričava šta se zapravo zbilo.
Ranije, zaljubljene djevojke Iva (Olga Pakalović), studentkinja medicine, i Marija (Nina Violić), sportistkinja, iznajmljuju stan u naizgled sasvim običnoj zagrebačkoj zgradi. Gazdarica Olga takođe je srećna zbog njihovog useljenja i Ivu namenjuje svome sinu Danijelu (Krešimir Mikić).
Premda devojke pokušavaju da sačuvaju svoju privatnost ne miješajući se u živote svojih komšija, uskoro otkrivaju da ne žive u običnoj zgradi. Pored njih stanuje komšija koji čuva leš svoje žene kako bi nastavio da prima njenu njemačku deviznu penziju, zatim učesnik rata koji pati od posttraumatskog stresnog sindroma i fizički zlostavlja svoju ženu.
Tu je i ginekolog Perić, koji drži nezakonitu ordinaciju za abortus, koju posjećuju i časne sestre. U blizini su i skinhedi i prostitutka Lidija. Kada gazdarica Olga saznaje da su Iva i Marija lezbijke, odmah im daje desetodnevni otkazni rok.
Danijel, koga na to podstiče majka, koristi priliku trenutnog Marijinog odsustva zbog traženja drugog stana i odlazi kod Ive. Siluje je, čemu svjedoči njegova majka Olga. Reagujući na silovanje svoje devojke, Marija započinje tuču sa Danijelom u kojoj ga slučajno ubije tako što ga odgurne na šine u trenutku kada je prolazio voz. Olga oglašava uzbunu pred ostalim komšijama, koji se zbog svojih patologija već nalaze u pripravnosti i spremni da se upuste u nasilje. U atmosferi linča, neko od komšija ubija Mariju.
Priča se vraća u sadašnjost. Posle Marijinog ubistva, Iva se udala za muškarca i sa njim dobila dijete, za koje Olga misli da joj je unuk i kidnapuje ga. Iva ne želi da joj muž to sazna, jer cijeli prethodni život krije od njega. U posljednjoj sceni, Blaž, muž gospođe Olge, ubija svoju ženu i vraća Ivi dijete. Dok on odlazi svojoj kući, Ivin muž se vraća sa službenog puta.
Uloge
[uredi | uredi izvor]| Glumac | Uloga |
|---|---|
| Olga Pakalović | Iva |
| Nina Violić | Marija |
| Inge Apelt | Olga |
| Krešimir Mikić | Danijel |
| Ivica Vidović | Blaž |
| Milan Štrljić | inspektor |
| Jadranka Đokić | Lidija |
Nagrade
[uredi | uredi izvor]- film Fine mrtve djevojke na Pulskom festivalu nagrađene su Velikom zlatnom arenom za najbolji film te Zlatnim arenama za najbolju režiju, produkciju, sporednu žensku (Olga Pakalović) i sporednu mušku ulogu (Ivica Vidović), a nagrađene su i nagradom publike Zlatna vrata Pule te Oktavijanom za najbolji dugometražni igrani film Hrvatskog društva filmskih kritičara. Kai i nagrada Synchro film & video.[1]
- Soči 2003' - Posebno priznanje žirija[1]
- Ženeva 2003' Cinema tout ecran - Nagrada žirija mladosti[1]
Izvori
[uredi | uredi izvor]- ^ a b v g „Fine mrtve djevojke”. Baza HR kinematografije. Pristupljeno 24. 1. 2021.
- ^ „(Filmska) umjetnost — utočište za nepoželjne”. Srajevske sveske. Pristupljeno 9. 8. 2013.
- ^ „Dalibor Matanić: Fine Dead Girls (Fine mrtve djevojke, 2002)”. Kinokultura. Pristupljeno 9. 8. 2013.
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]- Fine mrtve djevojke na sajtu IMDb (jezik: engleski)
