Fidžijsko-polinežanski jezici
| Fidžijsko-polinežanski jezici | |
|---|---|
| Geografska rasprostranjenost | Fidži i Polinezija |
| Jezička klasifikacija | Austronežanski jezici
|
| Podpodela | |
| Glotolog | cent2060[1] |
 Osnovne grane fidžijsko-polinežanskih jezika:
(na mapi nije prikazan: rapanujski) | |
Fidžijsko-polinežanski ili srednjookeanski, srednjotihookeanski jezici su grana okeanskih jezika.
Klasifikacija
[uredi | uredi izvor]Prema Linču, Rosu i Krouliju (2002) fidžijsko-polinežanski jezici su jezički kompleks, koji se sastoji od sledećih grana i jezika:[2]
- Zapadnofidžijsko-rotumanski (ili zapadni jezici)
- Rotumanski
- Zapadnofidžijski jezički kompleks: zapadnofidžijski i namosko-najtasirsko-seruanski
- Istočnofidžijsko-polinežanski jezički kompleks (ili istočnosrednjotihookeanski jezici)
- Istočnofidžijski jezički kompleks: fidžijski (standardni fidžijski), gone-dauanski, lauanski i lomajvitski
- Polinežanski
Zapadnofidžijski jezici su srodniji rotumanskom jeziku, a istočnofidžijski polinežanskim jezicima, nego što su jedni drugima. Međutim, kasniji međusobni kontakti zapadnofidžijskih i istočnofidžijskih jezika su doveli do njihovog približavanja, dok je rotumanski došao pod uticaj polinežanskih jezika.
Izvori
[uredi | uredi izvor]- ^ Hammarström, Harald; Forkel, Robert; Haspelmath, Martin; Bank, Sebastian, ur. (2016). „Central Pacific linkage”. Glottolog 2.7. Jena: Max Planck Institute for the Science of Human History.
- ^ Lynch, John, Malcolm Ross & Terry Crowley. 2002. The Oceanic languages. Richmond, Surrey: Curzon Press.