Fluorit
Fluorit | |
---|---|
Opšte informacije | |
Kategorija | Halidni mineral |
Formula | CaF2 |
Struncova klasifikacija | 03.AB.25 |
Kristalne sisteme | Izometrijski, cF12, Prostorna grupa Fm3m, No. 225 |
Prostorna grupa | Izometrijska H–M Simbol 4/m 3 2/m |
Jedinična ćelija | a = 5.4626 Å; Z=4 |
Identifikacija | |
Boja | Bezbojan, beo, ljubičast, plav, zelen, žut, narandžast, crven, braon, tamnoplav |
Kristalni habitus | Javlja se kao dobro formirani veliki kristali |
Cepljivost | Oktaedralan, perfektan na {111}, razdvaja se na {011} |
Čvrstina | Krhak |
Tvrdoća po Mosu | 4 (određuje mineral) |
Sjajnost | Staklast |
Ogreb | Beo |
Providnost | Transparentan do translucentan |
Specifična težina | 3.175–3.184; do 3.56 |
Optičke osobine | Izotropan |
Indeks prelamanja | 1.433–1.448 |
Topljivost | 3 |
Ostale osobine | ponekad fosforescira kad se zagreje ili ogrebe. Druge vrste fluoresciraju |
Fluorit (fluorspar) je halidni mineral koji se na Mosovoj skali nalazi pod brojem 4. Njegova hemijska formula je CaF2. On je teseralni mineral sa kubnim habitatom, mada su oktoedralna i kompleksnije izometrijske forme poznate.[1][2][3][4]
On je najrasprostranjeniji mineral fluora. Ima ga u hidrotermalnim žilama, gde je nalazi zajedno sa sulfidima. Fluorit je nastao putem pneumatolitskih procesa, pa se nalazi s ostalim pneumatolitskim mineralima (turmalinom i topazom), a zatim i u šupljinama nekih eruptivnih stena. On je isto tako prisutan kao vezivo nekih peščanika, gde je nastao hidrotermalnim putem. Može se naći i u sedimentima vrućih izvora. Poznati lokaliteti su: Nemačka, Austrija, Španija, Češka, BiH, Rusija, Namibija.
Upotrebljava se za dobijanje fluorovodonika, u topionicama za dobivanje žitkih rastopa, u optici za proizvodnju akromatskih fluoritskih sočiva, a i kao ukrasni kamen. Različito je obojen, ređe bezbojan. Obojeni fluoriti pokazuju fluorescenciju.
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Fluorite at Handbook of Mineralogy
- ^ Fluorite at Mindat.org
- ^ Fluorite at Webmineral
- ^ Hurlbut, Cornelius S.; Klein, Cornelis, 1985, Manual of Mineralogy, pp. 324–325, 20th ed., ISBN 0-471-80580-7