Francuska renesansna arhitektura
Francuska renesansna arhitektura je ime perioda u istoriji francuske arhitekture između 15. i 17. veka. Ipak, različite regije Francuske. Stilski, renesansna arhitektura dolazi nakon gotičke arhitekture koja je nastala u Francuskoj u 12. veku. Nju će kasnije u 17. veku zameniti barokna arhitektura.
Istorija
[uredi | uredi izvor]Tokom ranog 16. veka Francuske je učestovala u ratovima u severnoj Italiji što ju je dovelo u kontakt sa italijanskom renesansom i njenim stilskim idejama. U dolini Loare se u ovom periodu podužu brojni dvorci, a najraniji je Dvorac Amboaz (oko 1495. godine). Stil je postao dominantan tokom vladavine Fransoa I.
Ipak, nisu svi dvorci striktno pripadali renesansnom stilu. Dvorac Šambor (1519–1536) je kombinacija gotičke strukture sa renesansnim ornamentima.[1]
Stil je polako prerastao u francuski manirizam poznatiji kao stil Henrija II sa radom Sebastian SerlioSebastiana Serlia koji je radi na Fontenblu. Na ovom dvorcu su italijanski umetnici osnovali prvu fontenbloovsku školu.
Vidi takođe
[uredi | uredi izvor]Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Cropplestone, Trewin (1963). World Architecture. Hamlyn. Page 254