Pređi na sadržaj

Frančesko Sojmirović

S Vikipedije, slobodne enciklopedije
Frančesko Sojmirović
Lični podaci
Datum rođenja1614.
Mesto rođenjaĆiprovci,  Osmansko carstvo
Datum smrti1673.
Mesto smrtiĆiprovci,  Osmansko carstvo
Prizrenski biskup
Godine27. februar 165120. mart 1656.
PrethodnikPetar Katić
Ohridski nadbiskup
Godine20. mart 16561661.
PrethodnikAndrea Bogdani
Nikopoljski biskup
Godine16631673.
PrethodnikFilip Stanislavov
NaslednikFilip Stanislavov

Frančesko Sojmirović (Franjo Sojmirović) (Ćiprovci, 1614Ćiprovci, 1673) bio je prizrenski i nikopoljski biskup i ohridski nadbiskup. Istaknuta ličnost u takozvanoj katoličkoj propagandi u bugarskim zemljama.

Biografija

[uredi | uredi izvor]

Rođen je 1614. godine u Ćiprovcima. Sojmirovići su bili trgovačka porodica poreklom iz Novog Brda koja se krajem 14. veka naselila u Dubrovnik.[1] Učio je bogosloviju u Italiji, posle čega se vraća u Ćiprovac. Bio je aktivni pomoćnik Petra Bogdana na početku svoje crkvene i javne delatnosti. Govorio je, pored srpskog, turskim, rumunskim, latinskim, italijanskim i drugim jezicima. Napisao je delo Istorija Srbije. Izvesno vreme je bio generalni vikar Bugarske katoličke provincije, a pre toga, kustos i gvardijanin (sekretar) Petra Bogdana.[2] Bio je često njegov saputnik prilikom putovanja Bugarskom i Vlaškom. Tokom 1637. i 1640. godine, njih dvojica su bili u Vlaškoj gde su vodili uspešnu borbu da povrate od ćiprovačkih trgovaca katolički manastir blizu Trgovišta. Tada je Sojmirović već bio sudija Kongregacije za Bugarsku i Vlašku. I on je, kao i Petar Parčević, izvršavao diplomatske misije. Godine 1650. je bio imenovan za prizrenskog biskupa, a od 1655. za ohridskog nadbiskupa. Od 1663. godine upravnja Nikopoljskom biskupijom nasledivši Filipa Stanislavova. Nakon mnogih lutanja i progona od strane osmanske vlasti, 1673. godine ostaje u Ćiprovcu gde u iščekivanju nove crkvene dužnosti i umire.[3]

Reference

[uredi | uredi izvor]
  1. ^ Pekić 2010, str. 118.
  2. ^ Čolov 1988, str. 128.
  3. ^ Čolov 1988, str. 129.

Vidi još

[uredi | uredi izvor]

Literatura

[uredi | uredi izvor]
  • Čolov, Petъr (1988). Čiprovskoto vъstanie 1688 g.. Sofiя. 
  • Pekić, Radmilo (2010). Srednjovjekovni kosovskometohijski trgovci u svjetlu dubrovačkih testamenata. Kosovska Mitrovica. str. 113—126.