Hramovi i svetilišta ctarih Slovena
Hramovi starih Slovena su bile velelepne građevine i zbog toga se o njima nadaleko pričalo. Arapski geograf Masudi ih u X veku pominje po čuvenju, jer ih nije video, ali njegovi opisi su preterani i graniče se sa fantastikom. U istorijskim izvorima najbolje su opisani hramovi Baltičkih Slovena, čije je postojanje dokazano arheološkim iskopavanjima, od kojih je najpoznatiji Svetovidov hram u Arkoni na ostrvu Rujan, koji je srušen 1168. godine. Poznat je opis koji kaže da je jedan od najmnogoljudnijih gradova i sedište idolopoklonstva bila Retra, gdje je postojao hram sa idolom od zlata. Grad je imao devet kapija i bio je okružen jezerom preko kojeg se prelazilo samo jednim drvenim mostom. Njega su mogli preći samo oni koji su došli da daju žrtvu ili pitaju žrece za savet. Arheološka istraživanja na lokalitetu kod Novograda u Rusiji, otkrila su ostatke drvene konstrukcije koja je identifikovana kao Perunov hram. O slovenskim svetilištima se malo zna zato što su u procesu pokrštavanja uništavani. Svetilišta i kipovi su uvek bili okrenuti ka istiku. O svetilištima su se starali paganski sveštenici. Njima je ukazivano poverenje da dele pravdu pa čak i da odlučuju u ime bogova. Sveštenstvo je često bilo važnije od vladara.
Izvori
[uredi | uredi izvor]- Nenad Gajić: Slovenska mitologija, Laguna, Beograd 2011.
- Veselin Čajkanović: Stara srpska religija i mitologija, Beograd 1994.
- Sreten Petrović: Srpska mitologija u verovanju, običaji i rituali, 2015.
- Spasoje Vasiljev: Slovenska mitologija, Srbobran, 1928.
- Dr Josip Mal: Istorija slovenskih naroda, Ljubljana, 1939.
- Timar Merseburški: Hronika, 1012.-1018.
- Helmold: Hronika Slovena, 1171.
- Povest minulih leta ili Nestorova, XI. vek