Hugo od Brijena
Hugo od Brijena | |
|---|---|
 Pečat grofa Huga od Brijena. | |
| Datum rođenja | 1240 |
| Datum smrti | 1296 |
| Mesto smrti | Leče |
| Supružnik | Izabela de la Roš, Jelena Anđelina Komnina |
| Deca | Valter V od Brijena, Jeannette de Brienne, Agnes-Isabel de Brienne |
| Roditelji | Valter IV od Brijena Marije Lizinjan, grofica od Brijena |
Hju, grof od Brijena i Lečea (oko 1240. — 9. avgusta 1296.) bio je drugi sin grofa Valtera IV od Brijena i grofice Marije Lizinjan od Kipra.
Život
[uredi | uredi izvor]Njegov otac, grof od Jafe i Askalona u Palestini, ubijen je 1244. godine, u Kairu, a nasledio ga je najstariji sin Jovan.
Nakon Jovanove smrti (oko 1260. godine), grof Hju je nasledio okrug Brijen u Francuskoj i porodične pretenzije u južnoj Italiji, uključujući Kneževinu Tarent i okrug Leče, koji su bili konfiskovani 1205. godine.
Pretendovao je da postane namesnik nad Jerusalimskim kraljevstvom (i posredno na mesto u nasleđivanju) 1264. godine, kao stariji naslednik Alise od Jerusalima i Huga I od Kipra, kao sin njihove najstarije ćerke, ali ga je Visoki dvor kraljevstva, presudio u korist njegovog rođaka kneza Huga od Antiohije i posle toga je malo učestvovao u poslovima Outremara. Njegov bliski rođak, kiparski kralj Hju II, umro je 1267. godine, i uprkos Hjuovim pravima kao starijeg naslednika, knez Hju od Antiohije je krunisan kao kralj Hugo III od Kipra. Kada je sin njegovog drugog rođaka Konradin, kralj Jerusalima, ubijen 1268. godine, nasledstvo je ponovo prešlo na njegovog mlađeg rođaka kralja Huga III.
Odlučivši da svoje bogatstvo potraži u Evropi, a ne u Outremaru, grof Hju je stupio u službu kralja Karla I Napuljskog. Kralj Karlo I ga je postavio za generalnog-kapetana od Brindizija, Otranta i Apulije i za lorda od Konversana, a bio je i entuzijastičan zagovornik anžujske stvari u Italiji. Za ovu službu vraćen je okrug Leče njegovoj porodici. Zarobljen je sa kraljem Karlom II Napuljskim u bici kod Napuljskog zaliva 1284. godine, i ponovo u bici Grofova 1287. godine, oba puta u pomorskim bitkama protiv Rodžera od Laurije. Jednom od ovih prilika je dobio uslovnu slobodu ostavljajući svog jedinog sina Valtera kao taoca. Poginuo je na Siciliji, u bici kod Galjana, protiv katalonskih Almogavera, a nasledio ga je Valter.
Godine 1291. oženio se vojvotkinjom Helenom Anđel Komnin, udovicom vojvode Vilijama I de la Roša, vojvode od Atine, i namesnicom njenog maloletnog sina vojvode Gaja II de la Roša. Tako je postao Baili vojvodstva Atine sve dok vojvoda Gaj II nije postao punoletan 1296. godine.[1]
Brak i deca
[uredi | uredi izvor]Hjuova prva žena bila je Izabela de la Roš, naslednica Tebe. Imali su sina grofa Valtera V (umro 1311. godine), koji je nasledio Huga; i ćerku Agnezu, koja se udala za grofa Džona od Žoanjija. Grof Hju i njegova druga žena, grofica Helena Anđel Komnin, imali su ćerku Jovanu, koja se udala za vojvodu Nikolu I Sanuda od Naksosa.
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Longnon 1969, str. 263–264
Literatura
[uredi | uredi izvor]- Longnon, Jean (1969). "The Frankish States in Greece, 1204–1311". In Wolff, Robert Lee; Hazard, Harry W. (eds.). A History of the Crusades, Volume II: The Later Crusades, 1189–1311. University of Wisconsin Press. pp. 234–275.
- Perry, Guy (2018). The Briennes: The Rise and Fall of a Champenois Dynasty in the Age of the Crusades, c. 950–1356. Cambridge University Press. ISBN 1107196906.
