Cvišenbriken
| Cvišenbriken | |
|---|---|
| Grb | Karta |
 |
 |
Cvišenbriken (nem. Zwischenbrücken, međumošće) je do 1850. godine bio samostalna opština a danas, kao dio Beča, pripada djelimično 2. bečkom okrugu Leopoldštatu, kao i 20. bečkom okrugu, Brigitenauu.
Istorija[uredi | uredi izvor]
Ovaj dio Beča je dobio takvo ime jer se nalazi između dva Dunavska mosta, velikog i malog taborskog mosta, (Taborbrücke). Osnivanje naselja 1688. godine, kao i njegovo proširivanje u sjeverne dijelove Beč tzv. Tabora, omogućilo je naseljavanje ove oblasti. Prve građevine ovog naselja su kuće i stražarnice koje su služile oporezivačima i stražarima, a kasnije su izgrađene i gostionice, koje su zarađivale uglavnom na putnicima i prevoznicima.
Cvišenbriken je prvobitno pripadao Leopoldauu. U 1769. godini, na zahtjev građana ovog naselja sagrađena je kapela Johanes-Nepomuk. 1809. godine Francuzi su opljačkali ovu kapelu, zajedno sa crkvenom kasom.
Preko puta ove kapele sagrađen je manji hotel, u kome su se 25. septembra 1814. godine sastali ruski carAleksandar, Fridrih Vilhelm od Pruske i Franc I.. U sjećanje na taj događaj, ovaj hotelčić je nazvan „Trojici udruženih“ (Zu den drei Alliierten). 1836. godine Cvišenbriken je pripao novoosnovanoj crkvenoj opštini Floridsdorf i od tada počinje cvat ovoga malog mjesta. Mjesto su naselili mnogi radnici novoosnovane stanice (Kaiser-Ferdinand-Nordbahn). Pritom su osnovane fabrika mašina, fabrika gasa kao i valjaonica. Ovdje je 1849. godine Leopold Štefan proizvodio prvu robu od gume u Austriji.
1850. godine Cvišenbriken je sastavljen sa Brigitenauom, i zajedno su pripojeni tada već postojećem 2. bečkom okrugu, Leopoldštatu. Spoljašnji Cvišenbriken (u blizini Floridsdorfa) odnesen je između 1870. i 1875. godine zbog regulacije Dunava, ali je praktično premješten na dunavsku livadu između Floridsdorferskog mosta i mosta „sjeverne stanice“ (Nordbahnbrücke). Takođe, i unutrašnji Cvišenbriken na „carskoj vodi“ (Kaiserwasser) je djelimično odnesen. Razseljeno stanovništvo povuklo se u Donaufeld, Leopoldau i Kajzermilen. U narednom vremenu oblast se prilično brzo izgradila i sa Brigitenauom je stopljena u 20. bečki okrug sa preko 100.000 stanovnika. Južni dio Cvišenbrikena ipak je ostao pripojen Leopoldštatu.
Posljednja velika izgradnja ove oblasti uglavnom je rađena na strani Brigitena za vrijeme prve austrijske republike. Tada su sagrađene i mnogobrojne opštinske zgrade. Danas su gradski dijelovi u oba okruga veoma dobro urbanizovani.
Grb[uredi | uredi izvor]
Grb od Cvišenbrikena prikazuje jezik, okružen oreolom sveca. Oreol je ukrašen sa pet petokrakih zvijezda. Na grbu Brigitenaua ovaj simbol je izrađen na srebrnoj podlozi dok je na grbu Leopoldaua urađen na plavoj podlozi. Taj simbol je simbol svetog Johanesa Nepomuka, zaštitnika mostova. Neimari mosta posvetili su ovome zaštitniku Nepomuk kapelu, koja se prvobitno nalazila u Cvišenbrikenu, ali je prilikom regulacije Dunava, 1875, odnesena.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
| Međunarodne | |
|---|---|
| Državne | |
