Crkva Svete Trojice (Staraja Rusa)
| Crkva svete Trojice | |
|---|---|
| Церковь Святой Троицы | |
 | |
| Osnovni podaci | |
| Status | dejstvujušći hram |
| Tip | pravoslavna crkva |
| Jurisdikcija | Ruska pravoslavna crkva |
| Eparhija | Novgorodska i Staroruska |
| Osnivanje | 1680. |
| Posvećen | Sveta Trojica |
| Arhitektura | |
| Nivo značaja | Objekt kulturnog nasleđa RF № 5310135000 |
| Lokacija | |
| Mesto | Staraja Rusa |
| Država |  Novgorodska oblast (Rusija) |
| Koordinate | 57° 59′ 00″ N 31° 21′ 36″ E / 57.98333° S; 31.36000° I |
  Crkva svete Trojice Crkva svete Trojice na karti Novgorodske oblasti | |
Crkva svete Trojice (rus. Церковь Святой Троицы) pravoslavni je hram pod ingerencijom Ruske pravoslavne crkve. Nalazi se u gradu Staraja Rusa, na području Staroruskog rejona Novgorodske oblasti, na severozapadu evropskog dela Ruske Federacije. Crkva je posvećena Svetoj Trojici.
Nalazi na listi kulturnog nasleđa Ruske Federacije pod brojem 5310135000.[1]
Istorijat i arhitektura[uredi | uredi izvor]
Preteča današnje crkve bilo je drveno zdanje čiji tačan datum osnivanja nije poznat, ali je poznato da je izgorela u požaru 1607. godine. Na istom mestu je 1680. sagrađena crkva od čvrstog materijala, a sredstva za njenu gradnju obezbedio je lokalni trgovac Jakov Tverev. U velikom požaru koji je zadesio grad 29. juna 1759. izgoreo je veći deo hrama, a posledice požara sanirane su tri godine kasnije. Do novog oštećenja na crkvi došlo je 13. juna 1836. kada se u velikoj oluji koja je zahvatila to područje urušila kupola na severozapadnoj strani, a na zidovima se pojavile velike pukotine. Obnovljena je tek 1860. godine.
U okviru crkve delovala je i škola koja je nakon Oktobarske revolucije 1917. prerasla u klasičnu četvorogodišnju školsku ustanovu.[2] U januaru 1930. lokalne sovjetske vlasti su jedan deo crkve pretvorile u silos za žito, a početkom 1938. crkva je u celosti nacionalizovana i zatvorena za verski život. Hram je gotovo u celosti uništen u borbama tokom Drugog svetskog rata. Crkva je vraćena nazad pod ingerenciju Ruske pravoslavne crkve tek 1996. godine.[3]
U arhitektonskom smislu crkva Svete Trojice je tipičan primer ruske crkvene arhitekture iz druge polovine XVII veka. Karakteriše je kvadratna osnova dimenzija 17x17 metara, troaspidna forma, predvorje i bogata unutrašnja dekoracija. Na krovu se nalazi ukupno 5 kupola, po jedna manja na svakom uglu i velika centralna kupola.[4] Nekadašnji zvonik visine 32 metra koji se nalazio nedaleko od crkve nije sačuvan, a njegovo zvono je pretopljeno tokom 1930—ih.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
|
Kulturno nasleđe Ruske Federacije, |
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Kulьturnoe nasledie Rossiйskoй Federacii obъekt № 5310135000”. Arhivirano iz originala 02. 02. 2015. g. Pristupljeno 02. 02. 2015.
- ^ Gorbanevskiй M. V., Emelьяnova M. I. Ulicы Staroй Russы: Istoriя v nazvaniяh. M: Medeя. (2004). str. 263—265. }-
- ^ -{Яdrыšnikov V. A. Cerkvi Troicы i Ioanna Zlatousta // Arhitektura Staroй Russы XII — načala XX veka. M: «Alьяns-Arheo», 800 эkz. 2010. ISBN 978-5-98874-044-5. str. 198—211.
- ^ Arhitekturnoe nasledie Velikogo Novgoroda i Novgorodskoй oblasti/Sostavitelь i naučnый redaktor M. I. Milьčik. Sankt-Peterburg. Fond sodeйstviя restavracii pamяtnikov istorii i kulьturы «Spas» «Liki Rossii». (2008). str. 443–444
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Polяnskiй M. I. Illюstrirovannый istoriko-statističeskiй očerk Staroй Russы i Starorusskogo uezda
- Cerkovь Sv. Troicы na saйte «Narodnый katalog pravoslavnoй arhitekturы»
- Cerkovь Sv. Troicы (otrыvok iz knigi V. Pыlaeva)
