Crkva Svetih cara Konstantina i carice Jelene u Pribiniću
| Crkva Svetih cara Konstantina i carice Jelene | |
|---|---|
| Crkva Svetih cara Konstantina i carice Jelene u Pribiniću | |
 Crkva Svetih cara Konstantina i carice Jelene u Pribiniću | |
| Osnovni podaci | |
| Tip | crkva |
| Jurisdikcija | Srpska pravoslavna crkva |
| Eparhija | Eparhija zvorničko-tuzlanska |
| Osnivanje | 1900. |
| Posvećen | Svetim caru Konstantinu i carici Jeleni[1] |
| Lokacija | |
| Mesto | Pribinić, Opština Teslić |
| Država |  Republika Srpska |
Crkva Svetih cara Konstantina i carice Jelene u Pribiniću, parohijska je pravoslavna crkva u naseljenom mestu na teritoriji opštine Teslić, pripada Eparhiji zvorničko-tuzlanskoj Srpske pravoslavne crkve.[2]
Po narodnom predanju pre gradnje sadašnjeg hrama „sveštenici pod čadorima” vršili su službu Božiju. Starija bogomolja nalazila se kod izvora Carevica. Još je 1857. godine sveštenik Kosta Dušanić dobio ferman od sultana Abdulmedžida za gradnju crkve u Pribiniću.
Pribinićka parohija[uredi | uredi izvor]
Crkva posvećena Svetim caru Konstantinu i carici Jeleni sedište je Pribinićke parohije koje čini selo Pribinić sa svim njegovim zaseocima. Ovo je jedna od najstarijih parohija Teslićkog kraja.
Hram je dimenzija 18 h 8m, čija je gradnja započela 1899. godine, na zemljištu koje je otkupljeno od Sava Pjanića iz Tešnja. Crkvu su zidali maglajski majstori pod vođstvom neimara Sime Ilića iz Male Bukovice. Radovi na hramu završeni su 1900. godine. Crkvu je osveštao 27. oktobra 1900. godine mitropolit dabrobosanski Nikolaj Mandić, a kum hrama bio je Teodor (Tošo) Babić iz Pribinića.
U Prvom svjetskom ratu crkva nije rušena, ali su ga skrnavili 1915. godine austrougarski vojnici. Tokom Drugog svjetskog rata Čerkezi koji su bili u redovima nemačkog Vermahta oskrnavili su hram.
Generalna obnova hrama izvršena je 1975. i 1976. godine, a potom tim činom obnovljenja, hram je osveštao 18. jula 1976. godine protosinđel Vasilije Kačavenda, arhijerejski zamenik.
Zbog same dotrajalosti objekta ukazala se potreba za rekonstrukcijom, tako da je 2014. godine Zavod za zaštitu spomenika i kulturno-istorijskog naslijeđa Republike Srpske uradio projektnu dokumentaciju, da bi godinu dana kasnije usledile konkretnije građevinske aktivnosti. Radovi su završeni 2016. godine.[3]
Na osnovu istraživanja Danke Damjanović iz Muzeja za savremenu umjetnost u Banjoj Luci prvobitne ikone na ikonostasu živopisao je banjalučki slikar Špiro Bocarić. Godine 1976. zamenjeno je 11 starih ikona koje su bile u gornja dva reda na ikonostasu. Nove ikone koje su postavljene umesto dotadašnjih živopisao je Mirko Žeravić, sveštenik iz Morovića. Tada nisu zamenjene stare prestone ikone, za koje nema podataka kada su živopisane, a njih je živopisao Mirko Petrović iz Tešnja. Stil je mešavina baroka i naivnog realizma. Samu crkvu je živopisao 1990. i 1991. godine Dimitrije Riđički iz Novog Sada.
Vidi još[uredi | uredi izvor]
Izvori[uredi | uredi izvor]
- ^ „RAVNOAPOSTOLNI KONSTANTIN I JELENA - HRAMOVNA SLAVA U PRIBINIĆU”. Eparhija zvorničko-tuzlanska. Pristupljeno 5. 11. 2021.
- ^ „Vladika Fotije bogoslužio u Pribiniću”. SPC. Arhivirano iz originala 05. 11. 2021. g. Pristupljeno 5. 11. 2021.
- ^ „Završeni radovi na obnovi crkve u Pribiniću! (FOTO)”. Teslić Online. Arhivirano iz originala 05. 11. 2021. g. Pristupljeno 5. 11. 2021.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- „Pribinićka parohija”. Arhijerejsko namjesništvo teslićko. Pristupljeno 5. 11. 2021.
