Crkva Svetog Sergija Radonješkog (Čang)
| Crkva Svetog Sergija Radonješkog (Čang) | |
|---|---|
| Cerkovь Sergiя Radonežskogo (Čang) | |
| Osnovne informacije | |
| Religija | pravoslavlje |
| Jurisdikcija | Ruska pravoslavna crkva |
| Eparhija | Tajlandska eparhija |
| Grad | Klong Son na ostrvu Ko Čang |
| Država |  Tajland |
| Arhitektonski opis | |
| Tip arhitekture | crkva |
| Osnivač | Sveti Sinod Ruske pravoslavne crkve |
| Osnivanje | 1999. |
Crkva Svetog Sergija Radonješkog na ostrvu Ko Čang (Tajski- โบสถรสตจกร ออร ก ราโดโ ร ร แหง เกาะ เกาะ ชาง ) jedan je od pravoslavnih hramova Tajlandske eparhije Ruske pravoslavne crkve, u provinciji Trat u Kraljevini Tajland.
Ideja za izgradnju crkve pripada bračnom paru iz Moskve, Olegu i Dariji Baev. Ovu ideju Darija obrazlaže čienjnicom da je 2013. godine imala san u kome ju je: Gospod podigao nad ostrvo i dao joj seme koje je posadila u zemlju i iz njega je izniknulacrkva.[1]
Naziv
[uredi | uredi izvor].jpg)
Crkva je nazvana po Sergiju Radonješkom (rus. Sergiй Radonežskiй; 3. maj 1314 — 25. septembar 1392) monahu i svetitelju Ruske pravoslavne crkve, osnivač manastira Svete Trojice u Sergijevom Posadu blizu Moskve i obnovitelju monaštva u severnoj Rusiji. Tokom svog života Sergej Radonješki činio je mnoga čuda. Ljudi su dolazili iz raznih gradova tražeći isceljenje za svoje bolesti i čuju pouke, a ponekad čak i samo ga vide. Prema predanju vaskrsao je dečaka, koji je umro na rukama svoga oca.[2]
Ruska pravoslavna crkva proslavlja ga 5. jula po julijanskom kalendaru.
Položaj i status
[uredi | uredi izvor]
Crkva Svetog Sergija Radonješkog nalazi se u selo Klong Son na severozapadnoj strani ostrva Ko Čanga ( što na tajlandskom znači „Ostrvo slonova“) – trećem po veličini ostrva na Tajlandu na istočnoj obali Tajlandskog zaliva, udaljeno 500 kilometara od Bangkoka, skoro na granici sa Kambodžom.[1] Ovo planinsko ostrvo karakteriše mnogo vodopada, tako da je 85% njegove površine, zajedno sa 50 manjih ostrva, proglašeno za deo je nacionalnog parka.
Pravoslavna crkva Vaznesenja Gospodnjeg na ostrvu Ko Samui kao ostale na Tajlandu su pod crkvenom jurisdikcijom pravoslavnog patrijarha moskovskog i cele Rusije , kao garanta čistote pravoslavne hrišćanske vere.[3]
Istorija
[uredi | uredi izvor]Pravoslavlje na Tajlandu je hrišćanska denominacija koja je se javila u ovoj zemlji u 20. veku. Pravoslavlje kao veru prihvatilo je oko 0,002% stanovništva zemlje (1 hiljada ljudi 2010. godine), ne računajući pravoslavne vernike koji dolaze u zemlju na odmor ili službeno u njoj borave. Pravoslavlja u Tajlandu propagira Eparhija tajlandska, koja je pod jurisdikcijom Moskovske patrijaršije i koja organizaciono objedinjuje većinu pravoslavnih hrišćana u ovoj državi.[4]
Prvi kontakti sa pravoslavljem
[uredi | uredi izvor]Godine 1863. godine došlo je do prvih kontakata između Rusa i Sijamaca - mornari dva ruska broda posetili su glavni grad Sijama, Bangkok. U narednim decenijama sijamsko tlo posećivali su mornari, putnici i diplomate iz Rusije, predstavnici kraljevske kuće Romanovih i vođe budističke sanghe istočnog Sibira.[4]
O prelazu iz 19. u 20. vek, može se govoriti kao o periodu u kome je došlo do kontaktima dveju zemalja u oblasti proučavanju međusobnih kulturnih fenomena.[4]
Tadašnja Rusija je bila jedna od najjačih sila na svetu, a pravoslavlje je bila državna religija u zemlji, ali Ruska pravoslavna crkva nikada sebi nije dozvolila besceremonijalno, nasilno mešanje u politički, kulturni i verski život Tajlanda (Sijama).[5] To je zbog činjenice da je Rusija prvobitno formirana kao evroazijska multinacionalna država, bila programirana samom stvarnošću da priznaje i poštuje druge kulturne i verske tradicije.[4]
Posebnu ulogu u razvoju rusko-sijamskih odnosa odigrala je poseta Sijamu naslednika - cesareviča Nikolaja Aleksandroviča, budućeg cara Nikolaja II koji je u periodu od 1890.do 1891. putovao po zemljama Istoka. i 19-24. marta 1891. na poziv kralja Čulalongkorna (Rama V), posetio Bangkok. Sledio je i njihov novi susret u Sankt Peterburgu 1897. godine.[5][4]
Istovremeno, u Sankt Peterburgu je postignut dogovor o uspostavljanju diplomatskih odnosa između dve zemlje. Tokom posete, nekoliko desetina Sijamaca upoznalo se sa istorijskim i kulturnim znamenitostima Sankt Peterburga i Moskve, prvi put saznalo o Pravoslavlju. Sam kralj Čulalongkorn, princ-naslednik Vačiravud, drugi prinčevi, ministri, članovi kraljeve pratnje, između ostalog, posetili su Sabornu crkvu Hrista Spasitelja, hramove Moskovskog Kremlja, grobnicu porodice Romanov u Novospaski manastir.[4]
U prvoj polovini 20. veka, tokom „hladnog rata“ između dve svetske supersile – SSSR-a i SAD, Tajland je definitivno bio na strani ove druge sile. Refleksno, posle pada komunističkog režima i raspada SSSR-a, decenijama propagiran oprez mnogih zemalja preneo se i na novu Rusiju. Trebalo je mnogo vremena i truda da Tajlanđani shvate suštinu onoga što se dogodilo u Rusiji i novu realnost.
Kaako pravoslavlje nikada ranije nije bilo zastupljeno na Tajlandu (Sijamu) stoga je stvaranje nove pravoslavne zajednice i pojava stranog duhovnika naišla na različite reakcije. Vlasti su prvo odbile državno priznanje Ruske pravoslavne crkve na Tajlandu kao nove verske konfesije.[4]
Nakon što je novoformirana parohija Svetog Nikole Ruske pravoslavne crkve (MP) u Bangkoku postavila malu crkvu u pomoćnoj prostoriji i počela da obavlja statutarne službe, pored vernika koji govore ruski, hram su počeli aktivno da posećuju i pravoslavni Rumuni, koji takođe nisu bili zadovoljni služenjem bogosluženja u katoličkoj crkvi . Od posebnog značaja je bio dolazak u crkvu Svetog Nikole gospodina Konstantina Sureskua, koji je u to vreme bio otpravnik poslova Rumunije na Tajlandu, i njegove supruge Kornelije Suresku, duboko pravoslavnih i crkvenih ljudi. Za njima, ostali verni Rumuni su krenuli u Nikoljdansku parohiju.[4]
Postepeno i teškom mukom prevaziđena je opreznost tajlandskih vlasti prema Ruskoj pravoslavnoj crkvi, nakon dobrih kontakta između Predstavništva Ruske pravoslavne crkve i Kraljevskog doma Tajlanda.[4] Kasnije, zahvaljujući većem razumevanju sa tajlandskim vlastima, a na osnovu prava privatne svojine, postalo je moguće izgraditi prve pravoslave crkve, na Tajlandu.[4]
Početkom 2008. godine Tajlandske vlasti, imajući u vidu višegodišnju delatnost pravoslavne zajednice na Tajlandu, prepoznale su je kao korisnu, u skladu sa interesima Kraljevine, za jačanje verskih i moralnih osnova društva.[4]
Osnivanje parohije
[uredi | uredi izvor]Incijativa za izgradnju hrama
Inicijativa za izgradnju hrama potekla je od supružnika Olega i Darji Baev iz Moskve, nakon što je 2013. godine Darija usnila da ju je Gospod podigao iznad ostrva Ko Čang i dao joj seme, koje je posadila u zemlju, a iz njega je izrastao hram.
Nakon što su prikupili potpise, bračni par se obratio predstavniku Ruske pravoslavne crkve na Tajlandu, arhimandritu Olegu (Čerepaninu) , sa zahtevom da pokrene izgradnju crkve na ostrvu Ko Čang.[6] Na sastanku održanom 9. aprila 2013. godine u Bangkoku kod Predstavnik Ruske pravoslavne crkve u Kraljevini Tajland, arhimandrit Olega (Čerepanina), on im je objasnio zakonodavne aspekte aplikacija za otvaranja nove parohije na Tajlandu, i upoznao sa utvrđenom organizacionom šemom za sprovođenje takve želje.[7]
Prodavši malo preduzeće u Rusiji u septembru 2013. godine, porodica je donirala značajan deo sredstava, što je bilo dovoljno za kupovinu zemljišta na kome trebalo izgraditi crkvu. Osim toga, svojim primerom, oni su ubedili i deo ljudi iz svog kruga da prilože sredstva za izgradnju crkve.[6]
Odbor Fondacije Pravoslavne Crkve na Tajlandu je 13. septembra 2013. godine na svom redovnom zasedanju ponovo razmatraolo zahtev pravoslavnih vernika Ko Čanga za izgradnju pravoslavne crkve na ovom ostrvu.
S obzirom da su do tada vernici prikupili više od 1.000.000 tajlandskih bata za kupovinu zemljišta za crkvu na ostrvu Ko Čangu, o trošku Fonda, predsednik Fonda sveštenik Danai (Daniel) Vanna , dobio je uputstvo da se pobrine za kupovinu odgovarajućeg zemljišta na ostrvu, i da ga uknjiži kao crkvenu svojinu, i ponudiga pravoslavnim vernicima na Ko Čangu da osnuju parohiju u znaku Svetog Sergija Radonješkog, s obzirom da su crkvene proslave zakazane za 2014. godinu, trebale da budu povodom 700 godina od rođenja svetitelja.[8]
Godinu i po dana prikupljana su sredstva za kupovinu zemljišta, građevinske radove, uređenje enterijera i kupovinu ikonostasa, a uloženi iznos bio je prilično veliki - 9.372.112.45 bata.[9]
Kupovina zemljišta i izgradnja crkve
[uredi | uredi izvor]
Dana 10. oktobra 2013. godine, komisija koju su činili Arhimandrit Oleg (Čerepanin), predstavnik Ruske pravoslavne crkve (Moskovske Patrijaršije) u Kraljevini Tajland, sveštenik Danae (Danilo) Van, predsednik Odbora Fondacije Pravoslavne Crkve na Tajlandu, i jeromonah Mihailo (Čepel), v.d. rektor Pokrovskog (drugog) hrama u Pataji stigao je na ostrvo i na licu mesta se upoznao sa pristiglim predlozima za prodaju zemljišnih parcela. U pratnji delegacije bio je Aleksej Radionov, koji je postavljen za starešinu opštine i odgovoran za izgradnju crkve na ostrvu.[10]
Ruski servis Bi-Bi-Sija je 2018. opisao je ovo mesto (na kome ja za razliku od ostalih plaža na ostrvu, zemljište bilo prilično jeftino), na sledeći način:[1]
„Turizam cveta na jednoj strani ostrva, dok je druga strana, sa tajlandskim ribarskim selima, ostala sasvim autentična. Otprilike na granici ovih svetova nastala je mala Ruska pravoslavna crkva“.[1]
Nakon što je Predstavništvo Ruske pravoslavne crkve na Tajlandu 16. decembra 2013. dobilo blagoslov Patrijarha moskovskog i cele Rusije Kirila za izgradnju novog hrama, Odbor Fondacije Pravoslavne Crkve na Tajlandu je 16. januara 2014. godine kupio u crkveno vlasništvo još jedno zemljište površine više od 400 kvadratnih metara, pored prethodno već kupljenog. Tako je ukupna površina placa bila skoro 760 kvadratnih metara. Ova kupovina je imala za cilj da obezbedi više prostora za izgradnju i sačuva parohiju od mogućih objekata koji bi eventualno zaklanjali pogled na hram.[11]
Dana 13. februara 2013. godine, arhiepiskop Jegorjevski Marko (Golovkov) , nakon što je stigao na ostrvo, osveštao je kamen temeljac za hrama Svetog Sergija i gradnja crkve je moglada počne.
Na zahtev pastve, i pored intenzivne izgradnje hrama u ime Svetih Carskih Stradalaca u Hua Hinu, odlučeno je da se izgradnja crkve Svetog Sergija kako je prvobitno bilo planirana za 2015. godine, pomeri za 2014. godinu.
Dana 12. maja 2014. godine, protojerej Danai (Danilo) Vana je u ime Fondacije Pravoslavne Crkve u Tajlandu potpisao ugovor o izgradnji hrama, kojim je predviđen završetak građevinskih i završnih radova na hram u roku od 10 do 12 meseci. Izgradnja je počela istog meseca. Generalni izvođač radova bio je zaslužni graditelj, policajac Ko Čanga gospodin Tigar.
Dana 8. oktobra 2014. godine, na dan upokojenja Svetog Sergija Radonješkog, služena je Božanstvena Liturgija u još nesagrađenom hramu. Liturgiju su služili arhimandrit Oleg (Čerepanin), protojerej Danaj (Danilo). ) Vanna i jerej Roman Bičkov. Na Liturgiji je pevao hor Sabornog hrama Svetog Nikole u Bangkoku. Arhimandrit Oleg je u ime Predstavništva Moskovske Patrijaršije u regionu poklonio opštini hrama lik Svetog Sergija Radonješkog, posebno naslikan povodom ove godišnjice.
Parohiju je 5. novembra 2014. godine posetio protojerej Danaj (Danilo) Vana, koji je osveštao kupole i potkupolne krstove za hram Svetog Sergija, a za 13. januara 2015. godine najavljen je završetak izgradnje i unutrašnjeg uređenja crkve, kao i prekid prikupljanja sredstava za izgradnju hrama .
Crkva nakon osvećenja
[uredi | uredi izvor]Nakon što je arhiepiskop Pjatigorski i Čerkeski Teofilakt (Kurjanov) ,doputovao u Tajland, on je 12. februara 2015. godine, obavio veliko osvećenje hrama, prvu Božansku Liturgiju u novoosvećenom hramu, i hirotonisao učenika Belgorodske Bogoslovije, Postnikova,[12] kome je povereno uređenje crkve do dolaska stalnog sveštenika. U ovom svetom činu sasluživao je starešina hrama Aleksej Rodionov.[6]
Svetu Liturgiju u crkvi je služio 1-2 puta mesečno, jerej Dmitrij Savenkov, koji je zbog ovog čina dolazio na ostrvo.
Dana 6. marta 2015. godine u hramu je obavljena prva Tajna Krštenja. Svoju prvu Vaskrs parohija je proslavila bez sveštenika: 12. aprila 2015. godine a pashlu su služili mirjani, predvođeni đakonom Romanom Postnjikovim.[13]
U julu 2015. godine kada je u crkvi postavljen nastojatelj jerej Sergij Šapkin,[14] parohija se suočila sa finansijskim poteškoćama zbog naglog smanjenja turističkog toka na Tajland iz zemalja bivšeg SSSR-a.. Ipak, dolaskom novog sveštenika, bogosluženja u hramu su počela da se obavljaju svakodnevno.[13]
Dana 29. avgusta 2015. godine, kao odgovor na zahteve sveštenstva i parohijana hrama Svetog Sergija za izgradnju pravoslavne kapele u čast Svetog Tihona Zadonskog u porti crkve, Predstavništvo Ruske pravoslavne crkve i vlada Tajland odlučila je da podrži inicijativu župe.
Izgradnja kapele je počela u novembru 2015. godine, a završena 23. jula 2016. godine. U martu 2016. godine na ostrvo je dopremljena i osvećena ikona Svetog Tihona Zadonskog, koju je naslikao nastojatelj Trojičkog hrama na Puketu, sveštenik Roman Bičkov .
Parohijski život
[uredi | uredi izvor]Svakodnevni život sveštenih lica u hramu odvija se u Svešteničkom domu koji se nalazi na prvom spratu hrama, i u prostorije za molitvu na drugom spratu. Sveštenik Sergij Šapkin i njegova supruga Julija obično služe zajedno – on vrši službu, a ona peva na klirosu, i sami brinu o domaćinstvu, i često motociklom odlazi preko serpentina (kojih na ostrvu ima dosta), za namirnice i druge potrepštine u lokalnom supermarketu.[1]
Svetnje
Glavna svetinje hramu su:
- čestica moštiju Svetog Sergija Radonješkog, koju su dobrotvori preneli u hram;
- kivot za mošti izrađen u Tajlandu,
- čestica moštiju Svetog Tihona Zadonskog Čudotvorca.
Bogoslužbeni predmeti
Od bogoslužbenih predmeta u hramu se nalazi:
- ikona Svetog Sergija Radonješkog, koju je na Tajlandu naslikao sveštenik Roman Bičkov,
- rezbareno raspeće iz manastira Esfigmen , koje su crkvi poklonili ktitori iz Moskve.
Parohijani
Glavni parohijani koji posećuju crkcu su turisti iz Rusije, Ukrajine, Kazahstana, Belorusije za koje je „pravoslavna crkva na Ko Čangu, pre svega, deo otadžbine pravoslavnih turista na Tajlandu“.
Po rečima sveštenika Sergija Šapkina:[1]
Naše stado je prepuno. Danas jedni, sutra drugi, vidite, sledeće godine će opet doći i sa sobom dovesti još novih ljudi.
Posle bogosluženja u crkvi se priređuje čajanka i razgoovor sveštenika sa parohijanima, koji je uvek spreman da razgovara ne samo sa vernicima već i sa svakim turistom koji uđe u hram.[1]
Izvori
[uredi | uredi izvor]- ^ a b v g d đ e „Prodatь biznes, postroitь pravoslavnый hram v Tailande”. BBC News Russkaя služba (na jeziku: ruski). Pristupljeno 2022-04-20.
- ^ „Prepodobnый Sergiй Radonežskiй / Patriarhiя.ru”. Patriarhiя.ru (na jeziku: ruski). Pristupljeno 2022-04-25.
- ^ „Pravoslavie v Tailande - Oficialьnый veb-saйt Pravoslavnoй Cerkvi v Tailande (Moskovskiй Patriarhat)”. www.orthodox.or.th. Arhivirano iz originala 10. 08. 2016. g. Pristupljeno 2022-04-19.
- ^ a b v g d đ e ž z i j „Pravoslavie v Tailande - Oficialьnый veb-saйt Pravoslavnoй Cerkvi v Tailande (Moskovskiй Patriarhat)”. www.orthodox.or.th. Arhivirano iz originala 10. 08. 2016. g. Pristupljeno 2022-04-19.
- ^ a b Op. po: Rusija-Siam 1863-1917: Dokumenti i materijali. 1997. S. 121-122.
- ^ a b v „Istoriя hrama”. Hram prp. Sergiя Radonežskogo, Ko Čang, Tailand (na jeziku: ruski). 2015-08-05. Pristupljeno 2022-04-20.
- ^ „Pravoslavnыe veruющie ostrova Čang posetili Predstavitelьstvo Russkoй Cerkvi v Tailande 9 aprelя 2013. Oficialьnый veb-saйt Pravoslavnoй Cerkvi v Tailande (Moskovskiй Patriarhat)”. www.orthodox.or.th. Arhivirano iz originala 17. 11. 2018. g. Pristupljeno 2022-04-20.
- ^ „Obretenie moщeй prepodobnogo Sergiя Radonežskogo. Pervый prestolьnый prazdnik na Ko Čange. Oficialьnый veb-saйt Pravoslavnoй Cerkvi v Tailande (Moskovskiй Patriarhat)”. www.orthodox.or.th. Arhivirano iz originala 11. 11. 2017. g. Pristupljeno 2022-04-20.
- ^ „COLLECTION OF DONATIONS FOR THE CONSTRUCTION OF THE ORTHODOX CHURCH IN KOH CHANG FINISHED! Official Website of Orthodox Christian Church in Thailand (Moscow Patriarchate)”. www.orthodox.or.th. Arhivirano iz originala 23. 09. 2021. g. Pristupljeno 2022-04-20.
- ^ „Opredelen učastok zemli dlя postroйki pravoslavnogo hrama na o. Čang, 10 oktяbrя 2013 goda Oficialьnый veb-saйt Pravoslavnoй Cerkvi v Tailande (Moskovskiй Patriarhat)”. www.orthodox.or.th. Arhivirano iz originala 16. 11. 2018. g. Pristupljeno 2022-04-20.
- ^ „Russkaя cerkovь na Ko Čange”. Эkspert po ostrovu Ko Čang - Satang.ru (na jeziku: ruski). Pristupljeno 2022-04-20.
- ^ „Predstavitelь RPC v Tailande i Posol Rossii sovmestno posetili gospitalь Večthani. Oficialьnый veb-saйt Pravoslavnoй Cerkvi v Tailande (Moskovskiй Patriarhat)”. www.orthodox.or.th. Arhivirano iz originala 30. 10. 2017. g. Pristupljeno 2022-04-20.
- ^ a b „Denь tezoimenitstva Svяteйšego Patriarha Moskovskogo i vseя Rusi Kirilla. Oficialьnый veb-saйt Pravoslavnoй Cerkvi v Tailande (Moskovskiй Patriarhat)”. www.orthodox.or.th. Arhivirano iz originala 30. 10. 2017. g. Pristupljeno 2022-04-20.
- ^ „Oficialьnый veb-saйt Pravoslavnoй Cerkvi v Tailande (Moskovskiй Patriarhat)”. www.orthodox.or.th. Arhivirano iz originala 30. 10. 2017. g. Pristupljeno 2023-02-05.
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]- Pravoslavie v Tailande Arhivirano na sajtu Wayback Machine (10. avgust 2016) - Oficialьnый veb-saйt (jezik: ruski)
- Sobor svt. Nikolaя Čudotvorca (Bangkok) (jezik: ruski)
- RUSSKOE PRAVOSLAVIE OT POLЮSOV DO ЭKVATORA Arhivirano na sajtu Wayback Machine (20. novembar 2023) (jezik: ruski)
