Crkva svetog Jovana iz Nepomuka
Crkva svetog Jovana iz Nepomuka Kostel svatého Jana Nepomuckého | |
---|---|
Svetska baština Uneska | |
Zvanično ime | Crkva svetog Jovana iz Nepomuka |
Mesto | Zelená hora, Ždjar na Sazavi, Žďár nad Sázavou 2, Češka |
Koordinate | 49° 34′ 48″ S; 15° 56′ 31″ I / 49.58° S; 15.9419° I |
Površina | 064, 6.279 ha (6.900.000, 675.900.000 sq ft) |
Kriterijum | Kulturno dobro: iv |
Upis | 1994. (18. sednica) |
Veb-sajt | http://whc.unesco.org/en/list/690 |
Crkva svetog Jovana iz Nepomuka je crkva u obliku petokrake posvećena sv. Jovanu iz Nepomuka u mestu Ždjar na Sazavi na Zelenoj Hori (nemački jezik: Gruneberg ) koja je na granici čeških istorijskih pokrajina, Bohemije i Moravske. To je krunsko delo češkog baroknog arhitekte, J. S. Aičela, koji je spojio Borominijev barok s gotičkim elementima u konstrukciji crkve, ali i u njenoj dekoraciji.
Nakon što je katolička crkva proglasila relikviju jezika sv. Jovana iz Nepomuka za "nepropadljivu" 1719. god., odmah se pristupilo izgradnji prikladne hodočasničke crkve na mestu gde je ovaj svetac kršten. Započeta je 1720. godine, u vreme procesa beatifikacije sv. Jovana iz Nepomuka (proglašen je blaženim 1721, a kanonizovan 1729. godine), ali je izgradnja nastavljena do 1727.[1] Crkvu, njeno uređenje i njen nameštaj dizajnirao je Santini u duhu jako komplikovanog simbolizma i gotičkih elemenata koji su tada bili jako retki i originalni. Crkva je nezavisna prostorna stvarnost temeljena na dominaciji broja "5" koji se ponavlja svuda u crkvi, stranicama tornja, proporcijama i osnovi.
Pola veka posle, nakon požara, oblik krova je promenjen, a 1994. godine upisana je na Unesko-v spisak mesta Svetske baštine u Evropi kao neobično i originalno delo velikog arhitekte.
-
Crkva spolja -
Originalni crtež J. S. Aičela -
Originalni crtež osnove prizemlja J. S. Aičela -
Prilaz crkvi -
Dvorište oko crkve -
Glavni oltar
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ SEDLÁK, Jan. Jan Blažej Santini – setkání baroku s gotikou. Praha : Vyšehrad, 1987. S. 146
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]- Službena stranica Arhivirano na sajtu Wayback Machine (6. februar 2012)