Šablon:IČ-Đuro Đaković

Đuro Đaković

Đuro Đaković (Brodski Varoš, kod Slavonskog Broda, 30. novembar 1886 — Sveti Duh, kod Dravograda, 25. april 1929), metalski radnik i revolucionar, organizacioni sekretar Centralnog komiteta KP Jugoslavije, od aprila 1928. do aprila 1929. godine, jedan od najistaknutijih boraca radničke klase Jugoslavije i žrtva belog terora.

Kao mladi radnik 1905. se priključio radničkom pokretu i postao član sindikata, a 1909. godine je postao član SDSBiH. Bio je istaknuti omladinski rukovodilac i učesnik radničkih štrajkova u Sarajevu, a na početku Prvog svetskog rata, austrougarske vlasti su mu sudile za „veleizdaju”. Aprila 1919. godine je bio učesnik „Kongresa ujedinjenja” na kome je stvorena SRPJ(k). Juna 1920. na Drugom kongresu KPJ bio je izabran za člana CK KPJ, a novembra iste godine na prvim parlamentranim izborima za narodnog poslanika. Bio je delegat na Trećem kongresu Kominterne, a nakon povratka u zemlju je bio uhapšen i 1922. osuđen na deset meseci zatvora zbog komunističkog i sindikalnog delovanja. Zbog političkog i revolucionarnog rada, bio je više puta hapšen, a 1923. je proteran u rodnom mesto.

Krajem 1927. godine je otišao u Moskvu na školovanje. Maja 1928. Izvršni komitet Kominterne ga je poslao u Jugoslaviju, s ciljem da radi na sređivanju stanja u KPJ. Aktivno je radio na pripremama Četvrtog kongresa KPJ, na kome je bio izabran za organizacionog sekretara CK KPJ. Nakon zavođenja Šestojanuarske diktature, aprila 1929. godine je bio uhapšen zajedno sa Nikolom Hećimovićem, sekretarom Crvene pomoći. Oni su potom odvedeni na jugoslovensko-austrijsku granicu, gde su 25. aprila 1929. ubijeni u isceniranom pokušaju bega, a policijske vlasti su pokušale da prikriju ovo ubistvo. Naknadnom eshumacijom, dokazano je smišljeno ubistvo.