Šehzade Abdulah (sin Bajazita II)
| šehzade Abdulah | |
|---|---|
| Lični podaci | |
| Datum rođenja | 1464 |
| Mesto rođenja | Amasija, |
| Datum smrti | 8. novembar 1483. (18/19 god.) |
| Mesto smrti | Karaman, Osmansko carstvo |
| Grob | Muradije kompleks |
| Porodica | |
| Supružnik |
|
| Potomstvo | sin Ajnišah-sultanija Šahnisa-sultanija |
| Roditelji | Bajazit II Gospa Širin |
Šehzade Abdulah (tur. Şehzade Abdullah; 1464 — 1483) je bio sin sultana Bajazita II.
Život i smrt
[uredi | uredi izvor]Šehzade Abdulah je bio najstariji sin princa Bajazita. Bio je jedino dete svoje majke, Širin-hatun. Njegov deda sultan Mehmed ga je postavio za namesnika Trabzona. Nakon smrti njegovog dede i rata sa princom Džemom, njegov otac ga je imenovao namesnikom Karamana. Tu ostaje sve do svoje smrti naredne godine. Njegovo telo je prebačeno u Bursu, i sahranjen je u mauzoleju koji je izgradila njegova majka[1].
Potomstvo
[uredi | uredi izvor]Šehzade Abdulah je bio oženjen 1480. godine Ferahšah-sultanijom, ćerkom njegovog pokojnog strica šehzade Mustafe.
Šehzade Mahmud je imao sina rođenog 1481. godine, koji je umro 1489. godine u Istanbulu. Iza njega ostale su dve kćeri:
- Ajnišah-sultanija (tur. Aynışah Sultan) (1482 — 1540); kći Ferahšah-sultanije. Bila je udata 1498. godine za Ahmed-bega. Neke zemlje koje je imala u posedu je prodala ćerki šehzade Džema, Gevhrmuluk-sultaniji. Umrla je 1540. godine. Njeno telo je sahranjeno pored njenog oca i bake u Bursi.
- Šahnisa-sultanija (tur. Şahnisa Sultan) (1484 — nakon 1540); ćerka nepoznate konkubine. Rođena je nakon smrti svog oca. Udata je prvi put 1502. godine za šehzade Mehmeta, sina njenog strica šehzade Šehinšaha[2]. Nakon što je njenog prvog supruga pogubio sultan Selim, udata je 1513. godine za Mirza Mehmed-pašu (umro 1517), bivšeg supruga njene tetke Fatme-sultanije[3][4][2]. Treći i poslednji put je udata za Nuri-bega 1518. godine. Umrla je 1540-ih. Iz drugog braka je imala dva sina:
- Mustafa-beg (umro 1569)[3]
- Šemsi Ahmed-beg (umro 1580); oženjen 1560. godine Humašah Ajše-sultanijom.
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Osmanlı Tarihi, II. Cilt, 10. baskı, Türk Tarih Kurumu Yayınları-2011, Ord. Prof. İsmail Hakkı Uzunçarşılı
- ^ a b Öztuna 2006, str. 210.
- ^ a b Afyoncu 2010, str. 527–529.
- ^ Süreyya cilt 5 1996, str. 1583.