Šočikalko
Šočikalko | |
---|---|
Svetska baština Uneska | |
Zvanično ime | Šočikalko |
Mesto | Opština Mijakatlan, Meksiko |
Koordinate | 18° 48′ 14″ N 99° 17′ 45.3″ W / 18.80389° S; 99.295917° Z |
Površina | 70.765 ha (7,6171×109 sq ft) |
Kriterijum | kulturna: iii, iv |
Referenca | 939 |
Upis | 1999. (23. sednica) |
Veb-sajt | http://whc.unesco.org/en/list/939 |
Šočikalko je veliko pretkolumbovsko arheološko nalazište koje se nalazi zapadno od meksičke savezne države Morelos. Ime Šočikalko[1] na navatl jeziku, znači „u kući cveća”.
Arheološko nalazište se nalazi 38 kilometara jugozapadno od Kuernavake, u Meksiku. Grad je nastao oko 650. godine, nakon pada Teotivakanskog carstva i smatra se da je on bio glavni razlog pada ovog carstva.
Zbog svojih izvanredno sačuvanih ostataka, Šočikalko je uvršćen u Uneskov popis mesta svetske baštine u Americi.
Istorija i istraživanje
[uredi | uredi izvor]Šočikalko je oko 700. godine nove ere, ili čak i ranije, osnovao majanski narod, Olmeka Šikalanka. Zbog činjenice da okolno zemljište nije plodno, smatra se da je grad osnovan i utvrđen kao trgovački grad. U turbulentnom periodu od 8. do 10. veka, zajedno sa gradovima Monte Alban, Palenke i Tikal, to je bio politički, verski i trgovački u Crednjoj Americi.[2]
Arheološke ostatke u Šočikalku prvi je opisao Antonio Alzate 1777. godine. Aleksandar Humbolt je objavio ilustracije i opis 1810. godine.
Uništenje grada
[uredi | uredi izvor]Oko 900. godine nove ere, grad je uništen i spaljen. O tome svedoče brojni predmeti koji su naglo ostavljeni. Mala grupaa ljudi ga je ponovno naselila, a u 13. veku su ga preuzeli teotivakanski doseljenici koji su govorili navatl, astečkim jezikom. Stanovnici obližnjeg sela Kuentepek još uvek govore jezikom navatl, kao i brojno drugo stanovništvo u državi Morelos.
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Centre, UNESCO World Heritage. „World Heritage Committee Inscribes 48 New Sites on Heritage List”. whc.unesco.org (na jeziku: engleski). Pristupljeno 01. 12. 2018.
- ^ Cartwright, Mark. „Xochicalco”. Ancient History Encyclopedia. Pristupljeno 01. 12. 2018.