Štajr M1912
| Štajr M1912 | |
|---|---|
 Poluautomatski pištolj Štajr M1912. | |
| Vrsta | poluautomatski pištolj |
| Poreklo |  Austrougarska |
| Upotreba | |
| Upotreba u | Austrougarska Kraljevina Rumunija Austrija |
| Bojno delovanje | Prvi svetski rat |
| Proizvodnja | |
| Proizvođač | Štajr (proizvođač oružja) |
| Specifikacije | |
| Masa | 0,99[1] kg |
| Dužina | 216[1] mm |
| Dužina cevi | 130[1] mm |
| Kalibar | 9[1] mm |
| Vrsta operacije | kratko trzanje cevi |
| Način dejstva | poluautomatski |
| Brzina zrna | 335[1] m/s |
| Magacin | 8[1] metaka |
Štajr M1912[a] (nem. Steyr M1912), austrijski poluautomatski pištolj s početka 20. veka. Korišćen je kao službeno oružje austrougarske vojske u Prvom svetskom ratu.[1]
Karakteristike
[uredi | uredi izvor]Poluautomatski pištolj Štajr M1912 je radio na principu kratkog trzanja cevi. Ukupne mase oko 990 g i kalibra 9 mm, punio se okvirom sa 8 metaka. Početna brzina metka iznosila je oko 335 m/s.[1]
Istorija
[uredi | uredi izvor]Dizajniran 1911, ovaj pištolj je 1912. ušao u masovnu proizvodnju, usvojen kao službeno oružje austrougarske vojske, izuzev konjice, koja je nastavila da koristi Rot-Štejr M1907. Korišćen je i kao službeno oružje Kraljevine Rumunije. Iako je proizvodnja prekinuta već 1918, ostao je dugo u službi austrijske vojske.[2]
Napomene
[uredi | uredi izvor]- ^ Kod vatrenog oružja, broj modela označava godinu patentiranja ili početka proizvodnje.
Izvori
[uredi | uredi izvor]Literatura
[uredi | uredi izvor]- Antić, Radivoje (1973). „Pištolj”. Ur.: Nikola, Gažević. Vojna enciklopedija. 6 (2 izd.). Beograd: Vojnoizdavački zavod.
- Myatt, Major Frederick (1981). An Ilustrated Guide to Pistols and Revolvers [Ilustrovani vodič za pištolje i revolvere]. London: Salamander Books Limited. ISBN 0861010973.