AIBO
 | |
| Proizvođač | Sony Corporation |
|---|---|
| Pronalazač | SONY's Digital Creatures Lab |
| Godina nastanka | 1999. |
| Svrha | Robot za zabavu |
AIBO, (Artificial Intelligence Robot, robot veštačke inteligencije, drugar na japanskom) je serija robo-ljubimaca koje dizajnira i proizvodi kompanija Soni (Sony). Soni je najavio prototip robota sredinom 1998.[1] Prvi model je predstavljen u maju 1999.[2] Novi modeli su puštani svake godine do 2005. Iako je većina modela imala pseći izgled, druge inspiracije su uključivale mladunce lava i samo je zadnja ERS-7 verzija eksplicitno bila "pas robot"[3].
AIBO roboti se koriste u mnogim filmovima, muzičkim spotovima i reklamnim kampanjama kao futurističke ikone[4].
AIBO odgovara na više od 100 glasovnih komandi i razgovara na tonskom jeziku.
Prototipovi[uredi | uredi izvor]
Soni je prikazao nekoliko prototipova. Među prvim modelima bili su roboti koji su ličili na insekte sa šest nogu. U Sonijevom saopštenju za novine prototip iz 1998. je sličan onima iz prve generacije. Razlike uključuju upotrebu PC-kartice za memoriju umesto memorijskog stika, upotreba dve baterije kao i mogućnost korišćenja 2-točkaškog modula umesto nogu.
Modeli[uredi | uredi izvor]
Prva generacija[uredi | uredi izvor]
ERS 110[uredi | uredi izvor]
Prvi komercijalni AIBO izgledom nalik na psa. Ograničenje proizvoda bilo je 3000 za Japan i 2000 za SAD. Model je rasprodat za samo 20 minuta nakon sto je postao dostupan na internetu. Dobio je nagradu Good Design Award Grand Prize.
ERS 111[uredi | uredi izvor]
Poboljšana verzija originalnog AIBO-a, u početku objavljen u novembru 1999. kao limiticirano izdanje modela. Svih 3000 primeraka rasprodano je u roku od 17 sekundi od puštanja u prodaju.
Druga generacija[uredi | uredi izvor]
ERS 210[uredi | uredi izvor]
Ovaj model ima izgled mladunčeta lava i originalni dizajn iz ERS-110. Visok je 28cm i težak 1.5kg. Može da izdrži 1.5h neprekidnog rada.
ERS-311B/312B, ERS-311B / X[uredi | uredi izvor]
Model koji omogućava Bluetooth komunikaciju
Treća generacija[uredi | uredi izvor]
ERS-7[uredi | uredi izvor]
Ovaj AIBO smatra se vrhuncem serije. Predstavlja prvi model koji je eksplicitno bio robo-pas, dostupan u beloj boji. Poslednji model je ERS-7M3.
QRIO[uredi | uredi izvor]
QRIO je robot ljudskog obličja osmišljen kao naslednik AIBO-a. Koristi istu bazu R-CODE i Aperios operativni sistem.
Hardver[uredi | uredi izvor]
Inicijalni hardver AIBO-a ERS-110 uključuje 64-obitni RISC procesor,16 megabajta RAM-a, senzore osetljive na dodir, govornik i pogone. Kako se serija razvijala, dodato je više senzora i pogona. WI-FI je bio dostupan kao dodatak sledećim generacijama AIBO-a. Treća i poslednja generacija AIBO-a, ERS-7 ima višestruke senzore u glavi i telu, grudni senzor i WI-FI.
Softver[uredi | uredi izvor]
Svi AIBO roboti dolaze u paketu sa AIBOLife softverom koji robotu daje ličnost, sposobnost da hoda, „vidi” svoju okolinu preko kamere i prepoznaje izgovorene komande (na engleskom, španskom i japanskom). Zvuke za AIBO je programirao japanski Dj Nobukazu Takemura spajanjem mehaničkih i organskih delova.[5] Zvuke za ERS-7 dizajnirao je Masaya Matsuura, japanski muzičar i dizajner igrica.[6]
Aperios i Open-R[uredi | uredi izvor]
Aperios je operativni sistem u vlasništvu kompanije Soni koji se koristi u svim AIBO i QRIO robotima kao i u drugim uređajima. Aperios OS je bio namenjen za široku upotrebu zato što je koristio revolucionarnu mogućnost za upravljanje višestrukim audio i video podacima istovremeno u realnom vremenu[7]. Operativni sistem nije široko prihvaćen i 2003. je Soni prestao da ga razvija. OPEN-R je arhitektura namenjena za robote za zabavu. Arhitektura podrazumeva upotrebu modularnih hardverskih komponenti, kao što su dodaci koji se mogu lako skinuti i zameniti da bi se promenio oblik i funkcija robota, i modularne softverske komponente koje mogu da se izmene da bi se promenilo njihovo ponašanje i obrasci kretanja.
AIBOware[uredi | uredi izvor]
Kod prve i druge generacije AIBO-a mogu se uočiti različiti softverski paketi. AIBOware je naziv za softver koji se nalazi na memorijskom stiku i omogućava da robot „odraste”, pređe iz faze šteneta u odraslu jedinku pritom prolazeći kroz različite faze razvoja dok vlasnik stupa u interakciju s njim. Explorer AIBOware omogućava vlasnicima da komuniciraju sa potpuno zrelim robotom koji je u stanju da razume 100 glasovnih komandi. Bez AIBOware roboti bi mogli da izvode samo osnovne radnje. Treća generacija ERS-7 ima isključivo „Mind” softver koji uključuje mogućnosti AIBOLife i drugih AIBOware paketa. „Mind” softver zakođe uključuje procese spajanja što omogućava ERS-7 da se samostalno napuni. Nadogradnja u „Mind2” uključuje plejer za zabavu i Wi-Fi signal povezan sa kompjuterom. Nadogradnje u „Mind3” uključuju govor i samostalno mapiranje sobe. AIBO-ov vizuelni sistem koristi SIFT algoritam da bi prepoznao stanice za punjenje. Vizuelni softver je implementacija ERVision softvera firme Evolution Robotics.
Značajniji AIBOware Software
| Naziv | Opis | Modeli koji ga podržavaju |
|---|---|---|
| AIBO Custom Manager | Dozvoljava korisnicima da učitaju Mind sa različitim zvucima, igrama i glasovima. | ERS-7 |
| AIBO Entertainment Player | Dozvoljava da PC konektovan na WiFi sa daljine kontroliše AIBO Mind. | ERS-7 |
AIBO Software Development Environment[uredi | uredi izvor]
U početku je programiranje vršeno u okviru Sonija i organizacija koje su učestvovale na Robocup. Kasnije su korisnici korišćenjem obrnutog inženjeringa razvili vlastiti softver koji radi zajedno sa AIBOware-om. Primertakvog softvera je „DiscoAibo” koji omogućava da robot kuca pleše. Iako se Soni opirao, pod pritiskom korisnika vremenom je pustio u upotrebu set programerskih alatki za nekomercijalnu upotrebu. Na kraju su se izdvojile tri softverska alata R-CODE, OPEN-R SDK i AIBO Remote Framework, poznate pod nazivom AIBO Software Development Environment. Sve tri alatke su se mogle besplatno download-ovati i koristiti za komercijalne i nekomercijalne svrhe (osim OPEN-R SDK koji se mogao koristiti samo u nekomercionalne svrhe).
AIBO u obrazovanju[uredi | uredi izvor]
AIBO se u značajnoj meri koristi u obrazovanju. Postojali su kursevi zasnovani na AIBO platformi koji se odnose na modele percepcije, spoznaje i akcija za rešavanje problema[8]. Posmatran je kao jeftina platforma za obrazovanje i istraživanje u oblasti veštačke inteligencije zato što objedinjuje računar i vizuelni sistem u paketu koji je mnogo jeftiniji od klasičnih robota koji su izučavani.
Reference[uredi | uredi izvor]
- ^ „Archived copy”. Arhivirano iz originala 14. 1. 2013. g. Pristupljeno 14. 1. 2013.
- ^ „Archived copy”. Arhivirano iz originala 14. 1. 2013. g. Pristupljeno 10. 3. 2013.
- ^ Ulanoff, Lance (4. 9. 2003). „Surprise! Sony's AIBO Is a Dog”. Pcmag.com. Arhivirano iz originala 18. 06. 2013. g. Pristupljeno 10. 3. 2013.
- ^ „Sony Europe”. Classic-web.archive.org. Arhivirano iz originala 14. 8. 2002. g. Pristupljeno 10. 3. 2013.
- ^ Nobukazu Takemura, Synthesizing Things Up Arhivirano na sajtu Wayback Machine (22. jun 2013) Washington Post, January 20, 2002
- ^ „Sony AIBO Europe - Official Website - AIBO News”. Sonydigital-link.com. Pristupljeno 10. 3. 2013.
- ^ „Wired 7.11: Sony's Plan for World Recreation”. Wired.com. Pristupljeno 10. 3. 2013.
- ^ „15-491 Fall 2008”. Classic-web.archive.org. 25. 7. 2010. Arhivirano iz originala 25. 7. 2010. g. Pristupljeno 10. 3. 2013.
Spoljašnje veze[uredi | uredi izvor]
- Official Listing at ElectronicPets.org
- = 14. 1. 2013 Sony Develops OPEN-R Architecture for Entertainment Robots
- Sony Launches Four-Legged Entertainment Robot
- Sony-Aibo.co.uk
- Aiboworld forums, blogs, etc
- AIBO-Life: forums, faq, help
- List of AIBO Dogs
- UCHILSIM, A physics-based simulator of AIBOs competing in RoboCup.
