Ceratium
| Ceratium | |
|---|---|
| Naučna klasifikacija | |
| Carstvo: | |
| Nadtip: | |
| Tip: | |
| Klasa: | |
| Red: | |
| Porodica: | |
| Rod: | Ceratium
|
Ceratium je rod vatrenih algi koje pripadaju redu Gonyaulacales[1] (ranije, Peridinales[2]).
Građa
[uredi | uredi izvor]Vrste ovog roda imaju monadoidni stupanj organizacije. Kao i drugi predstavnici svog reda, imaju jasno diferenciran pancir sačinjen od celuloznih poligonalnih pločica. Od tih pločica polazi više rogolikih izraštaja čija je uloga da poveća trenje i olakša lebdenje alge u vodi. Jedan izraštaj je obavezno veći od drugih. Izraštaji svojom veličinom mogu da premašuju samo telo alge. Dužina izraštaja varira od vrste do vrste, pa čak i ista vrsta nema istu dužinu izraštaja u svakom godišnjem dobu. Vrste koje žive u toplijoj vodi imaju duže izraštaje.[2]
Kretanje
[uredi | uredi izvor]Kreću se uz pomoć bičeva koje zadržavaju i tokom deobe.[2]
Ishrana
[uredi | uredi izvor]Na trbušnoj strani pancira nalazi se pukotina kroz koju vire bičevi sposobni da prihvate i čvrste delove hrane. Ipak, ove alge sadrže hloroplaste i hrane se autotrofno.[2]
Razmnožavanje
[uredi | uredi izvor]Razmnožavaju se deobom, koja je uvek kosa, što je odlika celog reda. Prvo se deli jedro, a potom i pancir i citoplazma. Novonastale jedinke zadržavaju po polovinu pancira, a drugu polovinu vremenom nadograđuju. Marinski oblici nakon deobe mogu ostati međusobno spojeni pancirom.[2]
Spore
[uredi | uredi izvor]Spore im se odlikuju dugotrajnom klijavošću. Poznat je slučaj spora Ceratium-a koje su proklijale nakon šest godina mirovanja u mulju ciriškog jezera.[2] Prezimljuju u obliku trajnih spora.
Stanište
[uredi | uredi izvor]Većina vrsta živi u planktonu mora, ali ima i slatkovodnih vrsta.[2]
Značaj
[uredi | uredi izvor]Vrste Ceratium su značajni producenti organske mase u vodi.[2]
Vrste
[uredi | uredi izvor]Poznato je oko 80 vrsta ovog roda. Neke od njih su:
Literatura
[uredi | uredi izvor]
- ^ Fensome RA, Taylor FJR, Norris G, Sarjeant WAS, Wharton DI, Williams GL. 1993. A classification of living and fossil dinoflagellates. Micropaleontology Special Publication, Vol. 7. Sheridan Press, Hanover, PA, USA.
- ^ a b v g d đ e ž Blaženčić, J. 2000. Sistematika algi. Beograd: NNK International. ISBN 978-86-23-23002-8
