King's Bounty
| Kings Baunti | |
|---|---|
| Developer(i) | New World Computing |
| Serija | Heroes of Might and Magic |
| Platforme | MS-DOS C64 Amiga FM TOVNS PC-98 |
| Žanr(ovi) | strategija |
| Modifikacije | singlplejer |
| Dizajner(i) | Džon Van Kanegem |
King's Bounty je potezna video igra koju je 1990. godine dizajnirao Džon Van Kanegem, a objavila je kompanija New World Computing. U igri, igrač preuzima ulogu kralja Maksimusa koji ima zadatak da povrati Skiptar reda (Scepter of Order) od zlih sila koje predvodi Areh Dragonbret. Ova igra se često smatra prethodnikom čuvenog serijala Heroes of Might and Magic.
Godine 2008. objavljena je nova verzija pod nazivom King's Bounty: The Legend, a kasnije su usledili i nastavci kao što su Armored Princess, Crossworlds, Warriors of the North, Dark Side i King's Bounty II.
Način igre
[uredi | uredi izvor]Igra se odvija tako što igrač vodi svog junaka preko četiri kontinenta, pokušavajući da sakupi 25 delova mape koji otkrivaju tajnu lokaciju Skiptra reda. Međutim, nije nužno sakupiti sve delove mape – ako igrač pre vremena otkrije gde se Skiptar nalazi, može pobediti igru. Ako ne uspe u tome pre nego što kralj Maksimus umre, igra se završava neuspehom.
Svaka nedelja u igri donosi novi zadatak koji kralj daje igraču, a to je da locira i porazi 17 neprijatelja raspoređenih širom sveta. Pobeda donosi novac i delove mape, koji otkrivaju više informacija o lokaciji Skiptra. Na svom putu, igrač može da pronađe različita blaga, artefakte i resurse koji mu pomažu u daljem napretku.
Jedan od važnijih aspekata igre je upravljanje vojskom. Igraču je omogućeno da regrutuje različite jedinice, ali treba voditi računa o njihovom odnosu jednih prema drugima – neke jedinice se međusobno slažu, dok loše kombinacije smanjuju moral vojske, što utiče na njihovu efikasnost u borbi.
Igra omogućava izbor između četiri klase heroja: varvarin, vitez, mađioničar i paladin. Svaka od ovih klasa ima svoje specifičnosti i jedinstvene stilove igre, od početnih jedinica do veština i prihoda. Kada dođe do sukoba sa neprijateljima, borba se odvija po potezima, a heroj može koristiti različite magije – od teleportacije do stvaranja novih jedinica ili nanošenja štete neprijateljima.
Verzije igre
[uredi | uredi izvor]Igra je originalno objavljena za DOS, ali verzije za Amiga i Sega Mega Drive/Genesis donele su brojne promene. Na primer, u Mega Drive verziji igre armije se kreću u realnom vremenu, što čini igru znatno težom, dok je grafika u Amiga verziji poboljšana.
Veza sa Heroes of Might and Magic
[uredi | uredi izvor]King's Bounty je imao veliki uticaj na serijal Heroes of Might and Magic[1]. Obe igre je dizajnirao Džon Van Kanegem, a dele slične mehanike igre, kao što su razvoj junaka i strateške borbe. U priručniku za Heroes III, Van Kanegem je priznao da je King's Bounty direktno inspirisao serijal Heroes of Might and Magic.
Naslednici
[uredi | uredi izvor]Godine 2007, ruski izdavač 1C Company otkupio je prava na King's Bounty i udružio se sa studiom Katauri Interactive iz Kalinjingrada kako bi razvio novu verziju igre. Radni naziv igre bio je Battle Lords[2], ali je konačno objavljena 2008. godine pod imenom King's Bounty: The Legend.
Sledeće godine, 2009, objavljena je igra King's Bounty: Armored Princess, koja je koristila isti gejm endžin kao i The Legend, ali je u centar pažnje stavila novu junakinju i unela manje izmene u igranje.
Godine 2010. izašao je dodatak za Armored Princess pod nazivom King's Bounty: Crossworlds, koji je funkcionisao kao samostalna igra. Ovaj dodatak je uključivao ekspanziju Orcs on the March, dve nove kampanje i uređivač za kreiranje mapa i scenarija.
Godine 2012, objavljen je King's Bounty: Warriors of the North, koristeći isti endžin kao i prethodne igre, ali sa novim jedinicama, herojem i pričom. Ekspanzija Ice and Fire je usledila 2014. godine, donoseći nove lokacije, jedinice i jedinstveni sistem moći za jedinice.
Godine 2014, objavljen je King's Bounty: Dark Side, gde igrači preuzimaju ulogu na strani tame i bore se protiv snaga svetlosti.
Najnoviji nastavak serijala, King's Bounty II, objavljen je 2021. godine kao direktan nastavak The Legend.
Fan projekti
[uredi | uredi izvor]Godine 1992, objavljen je neoficijalni nastavak pod nazivom King's Bounty 2, delo ukrajinskog programera Sergeja Prokofjeva. Igra je objavljena samo na ruskom jeziku i nikada nije prevedena na engleski.[3]
U avgustu 2015, objavljena je igra Royal Bounty HD, koja je unela mnoge elemente iz Heroes of Might and Magic serijala u koncept originalne igre King's Bounty.[4]
Istog meseca, ruski programer Sergej Markov objavio je besplatnu neoficijalnu verziju originalne igre, zadržavajući istu grafiku, ali produžujući priču i dodajući mnoge naučne šale i nove objekte.[5]
King's Bounty društvene igre
[uredi | uredi izvor]Godine 1991, Task Force Games objavio je društvenu igru King's Bounty. Kao i u video igri, igrači imaju zadatak da pronađu i zarobe neprijatelje, mada su imena neprijatelja promenjena u odnosu na video igru. Iako je Van Kanegem dizajnirao originalnu video igru, u dizajnu društvene igre učestvovali su drugi autori.
U vreme kada je Task Force Games bio u vlasništvu New World Computing, obe kompanije su pokušale da u kratkom roku izbace svoje proizvode. Društvena i video igra objavljene su u razmaku od devet meseci, a nakon toga je New World Computing prodao Task Force Games Džonu Olsenu. Kako bi izbegli zabunu između dve igre različitih kompanija, nove verzije King's Bounty su dobile naziv Heroes of Might and Magic.
Ocene
[uredi | uredi izvor]Kritičari časopisa Computer Gaming World pohvalili su igru, navodeći da iako je relativno kratka (igra može biti završena za oko šest sati), vremensko ograničenje, uzbudljive borbe i mogućnost sticanja moći čine je veoma zabavnom.[6]
Igra je ocenjena u časopisu Dragon (#166) od strane Džagera Mkonela, gde je dobila ocenu 3 od 5[7]. Verzija za DOS testirana je 1992. godine u istom časopisu (#187), dobivši istu ocenu. Sajt Sega-16.com je, zbog uticaja koji je igra imala na serijal Heroes of Might and Magic, dao verziji za Sega Mega Drive ocenu 10.[8]
Reference
[uredi | uredi izvor]- ^ Diochnos, Dimitrios I. (2010), Leveling-Up in Heroes of Might and Magic III, Springer Berlin Heidelberg, str. 145—155, ISBN 978-3-642-13121-9, Pristupljeno 2024-09-13
- ^ Goldstejn, Hilari (2007-03-28). „IGN: King's Bounty se vraća”. Arhivirano iz originala 26. 5. 2007. g.
- ^ „King's Bounty - 2 (DOS, strategija, 1992)”.
- ^ „Palm Kingdoms”. Arhivirano iz originala 13. 9. 2015. g.
- ^ „King's Bounty III JS”.
- ^ Emrih, Alan. „New World's King's Bounty”.
- ^ Leser, Hartli; Leser, Patriša; Leser, Kirk (februar 1991). „The Role of Computers”. Dragon (166): 31—36.
- ^ „Review: King's Bounty”. www.sega-16.com. Arhivirano iz originala 2009-11-30. g.
Spoljašnje veze
[uredi | uredi izvor]- King's Bounty na sajtu MobyGames (jezik: engleski)