Street dance

Street dance ili ulične igre je termin koji služi da opiše igračke stilove koji su se razvijali van igračkih studija - na ulici, u školskom dvorištu i noćnim klubovima. Te igre su često improvizacionog karaktera.

Street dance je takođe opšti naziv koji je korišćen za mnoge hip hop igre i fank igračke stilove koji su počeli da se pojavljuju u Americi 1970-ih godina i još žive i razvijaju se unutar hip hop kulture, kao što je breakdance, poping (poping), locking (loking), hip hop new style (novi stil). Mnogi street dance stilovi su afroameričke igre, koje su se prvi put pojavile unutar afroameričke zajednice.

Ove igre su veoma popularne i danas se vežbaju u okviru igračkih studija i slobodno uređenim prostorijama (školama, školskim dvorištima). Neke škole koriste street dance kao oblik fizičke edukacije.^[1]

Improvizacija[uredi | uredi izvor]

Za razliku od drugih igračkih formi, većina uličnih igara podstiče individualnost i originalnost. Igrači interpretiraju postojeće korake slobodno i čak izmišljaju nove, stvarajući svoj sopstveni stil. Improvizacija je suština većine uličnih igara, a pored nje, tu je i učenje koreografije koje je većinom pomešano sa improvizacijom. U igračkoj improvizaciji nije sve u stvaranju novih koraka, već se radi o oslobađanju tela od naviknutih igračkih obrazaca. Na primer, igrač i koreograf Majkl Džekson insistirao je na tome da ples iz spota Billie Jean svaki put odigra na drugačiji način.

Generalno, street dance je zasnovan na jedinstvenom stilu ili osećaju koji se izražava kroz igru, koji je obično vezan za određeni žanr muzike. Novi pokreti se razvijaju bazirani na ovom osećaju i ako osećaj počinje da se menja, moguće je da će to dati novu igračku formu.

Nadmetanje[uredi | uredi izvor]

Mnoge ulične igre povlače sa sobom neku vrstu „borbe“ ili „bitke“ (engl. battles), gde pojedinci ili grupe ljudi (engl. crews – ekipa, posada u hip hop kontekstu) igraju jedni protiv drugih, a oko njih je prisutna masa ljudi koja navija. Bitke se odvijaju u zamišljenom krugu, najčešće na ulici ili u dvorištu, gde igrači jedan po jedan ulaze u zamišljeni krug i izvode svoju koreografiju. Samo jedan igrač nastupa, izuzev kad ljudi iz iste grupe nastupaju koreografisano. Postoje određeni izuzeci, kao što je uprocking, gde su igrači okrenuti jedan prema drugom, igraju simultano i na taj način se „suočavaju“. Bitke su vrlo improvizacionog karaktera i pobednici su najčešće oni koji se najbolje prilagode muzici. Borbe su vrlo energične i većina igrača ih smatra važnim, jer se ovom prilikom iskazuje poštovanje prema drugim igračima. Novi ulični stilovi se pojavljuju kao dalja inspiracija hip hopa i njegove muzike. Krumping, koji je fokusiran na visoko energične bitke i pokrete, primer je takvog stila koji je tek od skoro poznat publici.

Neke karakteristike street dance-a su se pomešale sa drugim tradicionalnim igračkim formama, stvarajući stilove kao što je street-jazz, hibrid modernog hip hop stila i džez igre. Ovakvi stilovi su generalno fokusirani više na koreografiju i izvođenje, a manje na improvizaciju i bitke, i nisu uvek smatrane čistom uličnom igrom.

Takmičenja[uredi | uredi izvor]

Danas su ozbiljna street dance takmičenja sve popularnija, a izvestan broj velikih godišnjih međunarodnih događaja se održava širom sveta. Najpoznatiji su Battle of the Year i Juste Debout.