Specijacija
| Deo serije o evolucijskoj biologiji |
| Evoluciona biologija |
|---|
 |
Specijacija je evolucioni proces kojim nastaju nove biološke vrste.[1][2] Uloga genetičkog drifta u specijaciji se aktivno razmatra u naučnim krugovima.
Postoje četiri geografska moda specijacije u prirodi, koji su bazirani na meri u kojoj su populacije međusobno geografski izolovane: alopatrična, peripatrična, parapatrična, i simpatrična. Specijacija takođe može da bude veštački indukovana, putem stočarstva, poljoprivrede, ili laboratorijskih eksperimenata.[3]
Vidi još
[уреди | уреди извор]Reference
[уреди | уреди извор]- ^ Cook, F. O.. (1906). „Factors of species-formation”. Science. 23 (587): 506—507. PMID 17789700. doi:10.1126/science.23.587.506.
- ^ Cook, F. O.. (1908). „Evolution without isolation”. American Naturalist. 42: 727—731. doi:10.1086/279001.
- ^ Observed Instances of Speciation by Joseph Boxhorn. Retrieved 8 June 2009.
Literatura
[уреди | уреди извор]- Coyne, J. A. & Orr, H. A. (2004). Speciation. Sunderlands, Massachusetts: Sinauer Associates, Inc. ISBN 978-0-87893-089-0.
- Grant, V. (1981). Plant Speciation (2nd Edit. изд.). New York: Columbia University Press. ISBN 978-0-231-05113-2.
- Mayr, Ernst (1963). Animal Species and Evolution. Harvard University Press. ISBN 978-0-674-03750-2.
- Marko, P. B. (2008). Allopatry. Oxford: Elsevier. ISBN 978-0-444-52033-3.
- White, M. J. D. (1978). Modes of Speciation. San Francisco, California: W. H. Freeman and Company. ISBN 978-0-7167-0284-9.
- Dedicated issue of Philosophical Transactions B on Speciation in microorganisms is freely available.[мртва веза]
