Benzotiazol
Изглед
| |||
Nazivi | |||
---|---|---|---|
IUPAC naziv
1,3-Benzotiazol
| |||
Identifikacija | |||
3D model (Jmol)
|
|||
ChEBI | |||
ChemSpider | |||
ECHA InfoCard | 100.002.179 | ||
UNII | |||
| |||
Svojstva | |||
C7H5NS | |||
Molarna masa | 135,1863 g/mol | ||
Gustina | 1,238 g/mL | ||
Tačka topljenja | 2 °C (36 °F; 275 K) | ||
Ukoliko nije drugačije napomenuto, podaci se odnose na standardno stanje materijala (na 25 °C [77 °F], 100 kPa). | |||
verifikuj (šta je ?) | |||
Reference infokutije | |||
Benzotiazol je aromatično heterociklično jedinjenje sa hemijskom formulom C
7H
5NS. On je bezbojna, slabo viskozna tečnost. Ovo jedinjenje je u osnovi mnogih široko korišćenih derivata. Jedan od derivata benzotiazola je komponenta luciferina koja emituje svetlo, i koja je prisutna u svitcima.
Struktura i priprema
[уреди | уреди извор]Benzotiazol se sastoji od petočlanog 1,3-tiazolnog prstena kondenzovanog sa benzenom. Devet atoma bicikličnog sistema i njihovi supstituenti su koplanarni.
Benzotiazoli se pripremaju tretiranjem 2-aminobenzentiola sa acil hloridima:[3]
- C6H4(NH2)SH + RC(O)Cl → C6H4(NH)SCR + HCl + H2O
Vidi još
[уреди | уреди извор]Reference
[уреди | уреди извор]- ^ Li Q, Cheng T, Wang Y, Bryant SH (2010). „PubChem as a public resource for drug discovery.”. Drug Discov Today. 15 (23-24): 1052—7. PMID 20970519. doi:10.1016/j.drudis.2010.10.003.
- ^ Evan E. Bolton; Yanli Wang; Paul A. Thiessen; Stephen H. Bryant (2008). „Chapter 12 PubChem: Integrated Platform of Small Molecules and Biological Activities”. Annual Reports in Computational Chemistry. 4: 217—241. doi:10.1016/S1574-1400(08)00012-1.
- ^ T. E. Gilchrist "Heterocyclic Chemistry" 3rd Edition, Longman, 1992.
Spoljašnje veze
[уреди | уреди извор]- MSDS Архивирано на сајту Wayback Machine (13. децембар 2004)