Hemijska osobina
Hemijska osobina je svojstvo materijala koje dolazi do izražaja tokom hemijske reakcije. To je svojstvo koje se može odrediti samo pri promeni hemijskog identita supstance.[1] Katalitička svojstva su takođe hemijske osobina, mada u tom slučaju ne dolazi promene unutrašnje strukture katalizatora.
Za razliku od hemijskih osobina, fizičke osobine se mogu odrediti bez promene strukture supstanci. Za mnoge osobine u okviru fizičke hemije, i drugih disciplina na granici između hemije i fizike, razlika između hemijskih i fizičkih osobina može da bude stvar gledišta.
Hemijske osobine se mogu koristiti za formiranje hemijskih klasifikacija, koje mogu da budu korisne pri identifikaciji nepoznatih supstanci, kao i pri separaciji i prečišćavanju od drugih supstanci. U nauci o materijalima se hemijske osobine supstance uzimaju kao polazna tačka za njenu primenu.
Primeri hemijskih osobina
[уреди | уреди извор]- Toplota sagorevanja
- Entalpija formiranja
- Toksičnost
- Hemijska stabilnost u datoj sredini
- Zapaljivost
- Preferentna oksidaciona stanja
- Koordinacioni broj
Reference
[уреди | уреди извор]- ^ William L. Masterton, Cecile N. Hurley, "Chemistry: Principles and Reactions", 6th edition. Brooks/Cole Cengage Learning, 2009, p.13 (Google books)
Vidi još
[уреди | уреди извор]
- Fizička osobina
- Hemijska struktura
- Biološka aktivnost
- Kvantitativni odnos strukture i aktivnosti (QSAR)
- Lipinskijevo pravilo petice, opisuje molekulska svojstva lekova