Пређи на садржај

Ототоксичност

С Википедије, слободне енциклопедије
Ототоксичност
Анатомија људског уха
Класификација и спољашњи ресурси
Специјалностоториноларингологија, аудиолог
МКБ-10Х91.0
ДисеасесДБ2874
еМедицинеент/699

Ототоксичност је токсичност за уво (ото-), специфично цоцхлеа или слушни живац и понекад вестибуларни систем, на пример, као нуспојава лека. Ефекти ототоксичности могу да буду реверзибилни и привремени, или иреверзибили и перманентни. Ототоксичност је позната као здравствено стање од 19. века.[1]

Постоји мноштво добро познатих ототоксичних лекова који се примењују у клиничким ситуацијама, и они се прописују, упркос постојања ризика од слушних поремећаја, за веома озвиљна здравствена стања.[2] Ототоксични лекови обухватају антибиотике као што је гентамицин, диуретике Хенлеове петље као што је фуросемид и хемотерапијске агенсе базиране на платини као што је цисплатин. Бројни нестероидал анти-инфламаторни лекови (НСАИДС) су исто тако ототоксични.[3] Њихова примена може да доведе до сенсорно неуронског губитка слуха, поремећаја баланса, или оба. Неке хемикалије из животног и пословног окружења исто тако могу да утичу на слушни систем и да формирају интеракције са буком.[4]

Референце[уреди | уреди извор]

Спољашње везе[уреди | уреди извор]


Молимо Вас, обратите пажњу на важно упозорење
у вези са темама из области медицине (здравља).